Harry Potter Ates Kadehi "Aman yani!" dedi Hermione. O ve Harry, Ron'u sıkıca kollarından tutup oldugu yerde döndürdüler ve oradan uzaklastırdılar. Veela'lar ile hayranlarının sesleri tamamen duyulmaz hale geldiginde, agaçlıgın tam or-tasındaydılar. Simdi yalnızmıs gibi görünüyorlardı, her sey çok daha sessizdi. Hajry çevreye baktı. "Sanırım burada bekleyebiliriz, ha? Birisi gelecek olursa bir kilometre öteden duyarız." Daha kelimeler agzından henüz çıkmıstı ki, tam önlerindeki agacın ardından aniden Ludo Bagman ortaya çıkh. ki asanın zayıf ısıgında bile, Harry, Bagman'ın çok degistigini görebiliyordu. Artık neseli ve pembe yüzlü degildi, adımlan çevikligini yitirmisti. Bembeyaz ve gergin bir hali vardı. 152 "Kim o?" dedi. Onlara bakıp gözlerini kırpıstırıyor, yüzlerini seçmeye çalısıyordu. "Burada ne yapıyorsunuz böyle tek basınıza?" Saskınlıkla birbirlerine baktılar. "Sey," dedi Ron, "bir tür ayaklanma var da." Bagman ona bakakaldı. "Ne?" "Kampta... birileri bir Muggle ailesini ele geçirmis..." Bagman yüksek sesle küfür etti. "Lanet olsun!" dedi, hayli saskın görünerek. Baska da tek kelime etmeden, küçük bir pop se^' aharlastı. Hermione kaslar..n ^attı. "Mr Bagman pek de duruma hâkim gibi görünmüyor, degil mi?" Ron, "Ama büyük bir Vurucu'ydu," dedi. Onlara yol göstererek patikadan küçük bir açıklıga çıkardı, bir agacın dibindeki kuru ot öbegine oturdu. "VVimbourne VVasps'te oynarken, takım arka arkaya üç kez lig sampiyonu oldu." Cebinden küçük Krum bebegini çıkardı, yere koydu ve yürümesini seyretti. Gerçek Krum gibi bu model de birazcık paytak ve düsük omuzluydu, taraklı ayaklarının üzerinde süpürgesinde oldugundan çok daha az etkileyiciydi. Harry kamp yerinden gelen gürültüleri dinliyordu. Ortalık sessizlesmis gibiydi, belki de ayaklanma sona ermisti. Bir süre sonra Hermione, "Umarım ötekiler iyidir," dedi. "Onlara bir sey olmaz," dedi Ron. Harry, Ron'un yanına oturup, küçük Krum bebeginin dökülmüs yaprakların üstünde kambur kambur 153 yürümesini izleyerek, "Düsün bir," dedi, "baban Lucius Malfoy'u yakalamıs olsa. Hep onun böyle bir seyle ilintisini bulmak istedigini söylerdi." Ron, "ste o zaman Draco öyle pis pis sıntamaz, emin ol," dedi. Hermione endiseyle, "Ama o zavallı Muggle'lar," dedi, "ya onları yere indiremezlerse?" Ron yatıstırıcı bir edayla "ndirirler," dedi. "Bir yolunu bulurlar." "Bütün Sihir Bakanlıgı bu gece buradayken böyle bir sey yapmak çılgınlık ama!" dedi Hermione. "Yani nasıl olur da bunun yanlarına kalacagını sanırlar? Sizce içiyorlar mıydı, yoksa sadece -" Ama birden cümlesini yanda bıraktı ve omzunun üstünden geriye baktı. Harry ve Ron da hemen arkalarına döndüler. Sanki bir sey açıklıga dogru sendeleyerek geliyor gibiydi. Karanlık agaçlann arkasındaki düzensiz ayak seslerini dinleyerek beklediler. Ama sesler aniden durdu. "Hey!" diye seslendi Harry. Ses çıkmadı. Harry ayaga kalktı, agacın yanından gözledi. Çok uzagı göremeyecek kadar karanlıktı, ama birinin tam onun görüs alanının dısında ayakta durdugunu hissedebiliyordu. "Kim var orda?" dedi. Ve sonra, hiçbir uyan olmaksızın, çevrelerindeki sessizlik, agaçlıkta daha önce duyduklarına hiç benzemeyen bir sesle parçalandı. Bir panik çıglıgı degildi bu, daha çok bir büyüye benziyordu. 154 "MORSMORDRE/" Ve Harry'nin gözlerinin nüfuz etmek için çırpındıgı karanlıgın içinden muazzam, yesil ve parıldayan bir sey fıskırdı; agaçların tepelerini asıp göge uçtu. Ron yeniden ayaga fırlarken, "Bu da ne?" diyebildi. Havada belirmis olan seye bakıyordu. Page 51 Harry Potter Ates Kadehi Harry bir an için bunu yine bir ayakkabıcı cin olusumu sandı. Sonra devasa bir kafatası oldugunu fark etti, zümrüt yıldızlara benzeyen seylerden meydana gelmisti, agzından dil gibi bir yılan çıkıyordu. Onlar bakarken sekil yükseldikçe yükseldi, yesilimsi bir duman bulutu içinde parladı. Yeni bir yıldız kümesi gibi kara gökyüzünün üstüne kalıbı çıktı. Birden çevrelerindeki bütün agaçlıktan çıglıklar yükseldi. Harry nedenini anlamadı, herhalde kafatası birden ortaya çıktıgı içindi. Kafatası simdi tüyler ürpertici bir neon tabela gibi bütün agaçlıgı aydınlatacak kadar yükselmisti. Harry, onu yaratan kisiyi görebilmek için karanlıgı taradı, ama kimseyi göremedi. "Kim var orda?" diye seslendi yeniden. "Harry, gel, yürül" Hermione onun ceketinin arkasını yakalamıstı ve Harry'yi geriye dogru çekiyordu. "Ne oldu?" dedi Harry. Onun yüzünü böylesine solgun ve dehset içinde görünce sasırmıstı. "Karanlık saret, Harry!" diye inledi Hermione, onu çekebildigi kadar sertçe çekiyordu. "Kim-Oldugunu-Bi-lirsin-Sen'in isareti!" "Voldemort mu-?" "Hadi, Harry!" 155 Harry döndü - Ron telasla minyatür Krum'u kapmıstı - üçü de açıklıga batandılar - ama daha onlar telasla birkaç adım atamadan duyulan bir dizi pop sesi, birdenbire belirip çevrelerini saran yirmi büyücünün gelisini ilan etti. Harry hızla döndü ve hemen bir seyi fark etti: Büyücülerin hepsi asasını çıkarmıstı ve asaların hepsi ona, Ron'a ve Hermione'ye dönmüstü. Harry duraklayıp düsünmeden haykırdı: "YERE YATIN!" Diger ikisini yakalayıp yere çekti. Yirmi ses, "SERSEMLET!" diye bagırdı - göz kamastırıcı bir dizi ısık çaktı. Harry basındaki saçlann, sanki açıklıgı siddetli bir rüzgâr yalamıs gibi dalgalandıgını hissetti. Basını bir santim kaldırınca, büyücülerin asalanndan fıskıran ates kırmızısı ısıkların kendilerine dogru uçtugunu gördü: Birbirleriyle çarpısıyor, agaç gövdelerine çarpıp sekiyor, karanlıga dogru sıçrıyorlardı- "Durun!" diye haykırdı Harry'nin tanıdıgı bir ses. "DURUN! O benim oglum!" Harry'nin saçını uçusturan rüzgâr dindi. Harry basını biraz daha yukarı kaldırdı. Önündeki büyücü asasını indirmisti. Harry yerde yuvarlandı ve Mr VVeas-ley'nin, yüzünde dehset dolu bir ifadeyle, onlara dogru geldigini gördü. "Ron - Harry -" sesi titriyordu, "- Hermione - bir seyiniz yok ya?" Soguk, sert bir ses, "Yolumc'an çekil, Arthur," dedi. Mr Crouch'tu. O ve diger Bakanlık büyücüleri onla- 156 ra dogru ilerliyorlardı. Harry onlarla yüz yüze gelmek için ayaga kalktı. Mr Crouch'un yüzü öfkeyle gerilmisti. Öfkeyle, "Hanginiz?" diye sordu, keskin bakıslı gözleri ondan ona gidip geliyordu. "Karanlık saret'i hanginiz yaptı?" "Onu biz yapmadık!" dedi Harry, eliyle kafatasını göstererek. Dirsegini ovalayıp dargın dargın babasına bakan Ron, "Biz hiçbir sey yapmadık!" dedi. "Bize niye saldırdınız ki?" "Yalan söylemeyin, efendim!" diye bagırdı Mr Cro-uch. Asası hâlâ Ron'a dönüktü, gözleri de yerinden ugramıstı - hafiften delirmis gibi görünüyordu. "Suç mahallinde yakalandınız!" Uzun, yünlü sabahlıklı bir cadı, "Barty" diye fısıldadı, "onlar çocuk, Barty, onlar asla -" Mr VVeasley çabucak, "Siz üçünüz, isaret nereden geldi?" diye sordu. Hermione titreyerek, "Oradan," dedi. Sesi duydukları yeri gösteriyordu. "Agaçların ardında birileri vardı... Bir seyler haykırdılar - büyülü sözler -" Mr Crouch yerinden ugramıs gözlerim Hermi-one'ye çevirerek, "Ah, orada duruyorlardı, öyle mi?" diye sordu. Yüzünü bastan asagı bir inanmazlık ifadesi kaplamıstı. "Büyülü sözler, öyle mi? Bu saret'in nasıl yapıldıgım pek güzel biliyora benziyorsunuz, küçükha-nım -" Ama Mr Crouch dısındaki Bakanlık büyücüleri Page 52 Harry Potter Ates Kadehi 157 Harry, Ron ya da Hermione'nin kafatasını yaratmıs olacaklarına hiç mi hiç ihtimal vermiyorlardı. Tam tersine, Hermione'nin sözleri üzerine hepsi yeniden asalannı kaldırıp onun gösterdigi yöne dogrultmuslardı. Gözlerini kısmıs, karanlık agaçların arasına bakıyorlardı. Yünlü sabahlıklı cadı, "Çok geç kaldık," diye basını salladı. "Buharlasmıs olmalılar." Çalı gibi, kahverengi sakallı bir büyücü, "Sanmam," dedi. Amos Diggory'ydi bu, Cedric'in babası. "Sersemletici'lerimiz o agaçlann arasını tarayarak geçti... Büyük ihtimalle onları yakaladık..." Mr Diggory omuzlarını diklestirerek asasını kaldırdı, açıklıgı uygun adım geçti. Karanlıkta gözden kaybolurken, birkaç büyücü, "Amos, dikkat et!" diye uyardı. Hermione onun gözden kaybolusunu elleriyle agzını kapatarak izledi. Birkaç saniye sonra Mr Diggory'nin haykırdıgını duydular. "Evet! Yakaladık onları! Burada biri var! Baygın! Bu - ama^ vay canına..." Mr Crouch kulaklarına inanamıyormus gibi, "Birini mi yakaladın?" diye bagırdı, "Kim? Kimmis?" Kulaklarına kırılan dal sesleri, yaprak hısırtıları geldi. Sonra da Mr Diggory yeniden agaçlann ardından çıkıp görünürken, çatırtılarla karısık adım sesleri duydular. Kollarında minik, bedeni gevsemis birini tasıyordu. Harry çay peçetesini hemen tanıdı. Bu, VVinky'ydi. Mr Diggory, Mr Crouch'un ev cinini yere, onun ayaklarının dibine koyarken, Mr Crouch kıpırdamadan, 158 konusmadan öylece durdu. Diger Bakanlık büyücülerinin hepsi ona bakıyordu. Crouch birkaç saniye oldugu yere mıhlanmıs gibi kaldı. VVinky'ye dogru bakarken beyaz yüzünde gözleri ates gibi parlıyordu. Sonra yeniden canlandı sanki. "Bu - olamaz -" dedi kesik kesik. "Hayır -" Hızla Mr Diggory'nin yanından geçip onun VVinky'yi buldugu yere dogru yürüdü. Mr Diggory arkasından, "Hiçbir anlamı yok, Mr Crouch," diye seslendi. "Orda baska kimse yok." Ama Mr Crouch, Diggory'nin sözüne inanmaya ra^ zı degil gibiydi. Onun ayak seslerini, çevreyi ararken çalıları itince çıkan yaprak hısırtısını duyabiliyorlardı. Mr Diggory, Winky'nin baygın yüzüne sert sert bakarak, "Eh, biraz utanç verici tabii," dedi. "Barty Cro-uch'un ev cini... Yani, demek istiyorum ki..." Mr VVeasley sükûnetle, "Kendine gel, Amos," dedi. "Cinin bunu yaptıgını ciddi ciddi düsünmüyorsun, degil mi? Karanlık saret bir büyücü isaretidir. Asa gerektirir." "Evet," dedi Mr Diggory, "asası vardı zaten." "Ne?" dedi Mr VVeasley. "ste, bak." Mr Diggory bir asa kaldırıp Mr VVeas-ley'ye gösterdi. "Elindeydi. Yani, her seyden önce, Asa Kullanımı Yönetmeligi'nin üçüncü maddesi ihlal edilmis oluyor, insan olmayan yaratıkların asa tasıması da, kullanması da yasaktır." Tam o sırada bir pop sesi daha duyuldu ve Ludo Bagman hemen Mr Weasley'nin yanı basında Cisimlen- 159 di. Solugu kesilmis, nerede oldugunun farkında degilmis gibi görünüyordu. Oldugu yerde döndü, gözleri fincan gibi yukarı, zümrüt yesili kafatasına dikildi. Soluk soluga, meslektaslarına soru sorarcasına dönerken, Winky'yi neredeyse çigniyordu. "Karanlık saret!" dedi. "Kim yaptı bunu? Yakaladınız mı? Barty! Neler oluyor?" Mr Crouch elleri bos dönmüstü. Yüzü hâlâ hortlak gibi beyazdı, elleri de, dis fırçasını andıran bıyıgı da oynayıp duruyordu. "Nerelerdeydin, Barty?" dedi Bagman. "Maçta niye yoktun? Cinin sana bir yer ayırmıstı - Vay canına!" Bagman ayaklarının altında yatan VVinky'yi henüz fark etmisti. "Ona ne oldu?" "Mesguldüm, Ludo," dedi Mr Crouch. Hâlâ kesik kesik, dudaklarını neredeyse hiç oynatmadan konusuyordu. "Cinime gelince, Sersemletilmis durumda." "Sersemletilmis mi? Yani siz mi sjersemlettiniz demek istiyorsun? Ama niye -?" Bagman'm yuvarlak, parlak yüzünde birden bir ısık yandı; yukarı kafatasına, asagı Winky'ye, sonra Mr Cro-uch'a baktı. Page 53 Harry Potter Ates Kadehi "Hayır!" dedi. "VVinky ha? Karanlık saret'i yapacak ha? Nasıl oldugunu bile bilmez ki! Her seyden önce, bir asaya ihtiyacı var!" Mr Diggory, "Bir asası vardı," dedi. "Onu elinde bir asayla buldum, Ludo. Eger sizce bir sakıncası yoksa, Mr Crouch, sanırım kendini nasıl savunacagını dinlememiz gerek." 160 Crouch, Mr Diggory'yi isittigine dair bir belirti göstermedi, ama Mr Diggory onun sessizligini onay olarak kabul etmisti anlasılan. Kendi asasını kaldırıp VVinky'yi isaret etti ve, "Çözül!" dedi. VVinky hafifçe kımıldandı. Kocaman, kahverengi gözleri açıldı ve aklı karısmıs haldeki VVinky onları birkaç kez kırpıstırdı. Suskun büyücülerin bakısları altında, titreyerek dogruldu, oturur duruma geldi. Mr Dig-gory'nin ayaklan gözüne ilisince, yavasça, titreyerek gözlerini yukarı dikip onun yüzüne baktı; sonra daha da yavasça gökyüzüne baktı. Harry havada süzülen kafatasının onun muazzam, cam gibi gözlerinin her ikisine de yansıdıgını gördü. VVinky yutkundu, kalabalıgın ortasında çılgınca çevresine baktı ve sonra da dehset dolu hıçkırıklara boguldu. Mr Diggory sert bir sesle, "Cin!" dedi. "Benim kim oldugumu biliyor musun? Ben Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi ve Denetimi Dairesi'nin bir üyesiyim!" VVinky yerde öne arkaya sallanmaya koyuldu, hızlı hızlı soluk alıyordu. Harry ister istemez, Dobby'nin dehsete düstügü itaatsizlik anlarındaki halini hatırladı. "Görüyorsun ya, cin, Karanlık saret kısa süre önce meydana getirildi," dedi Mr Diggory. "Ve sen de hemen sonra, onun tam altında bulundun! Bir açıklamada bulunur musun, zahmet olmazsa!" "Ben - ben - ben onu yapmıyor, efendim!" diye yutkundu VVinky. "Ben nasıl oldugunu bilmiyor, efendim!" Mr Diggory elindeki asayı onun önünde sallayarak, 161 "Elinde bir asayla bulundun!" dedi. Yakandaki kafata-sından gelip açıklıgı aydınlatan yesil ısık asaya vurunca, Harry onu tanıdı. "Hey - o benim!" dedi. Herkes ona baktı. Mr Diggory kulaklarına inanamayarak, "Pardon?" dedi. "O benim asam!" dedi Harry. "Onu düsürdüm!" "Düsürdün ha?" diye tekrarladı Mr Diggory inanmazlıkla. "Bu bir itiraf mı? saret'i meydana getirdikten sonra bir kenara mı attın?" Mr Weasley büyük bir öfkeyle, "Amos, kiminle ko-; nustugunu düsün bir!" dedi. "Harry Potter Karanlık saret'i yaratır mı sence?" "Sey - elbette yaratmaz," diye mırıldandı Mr Diggory. "Kusura bakmayın... havaya girdim..." Harry parmagını kafatasının altındaki agaçlara dogru sallayarak, "Zaten orada düsürmedim," dedi. "Kaybettigimi agaçlıga girdikten hemen sonra fark ettim.'.: "Demek," dedi Mr Diggory, ayaklarının dibine sinen VNTınky'ye yeniden bakmak için dönerken bakısları sertleserek, "bu asayı buldun, öyle mi, cin? Sonra da yerden aldın ve biraz egleneyim dedin, ha?" Ezik, koskocaman, yuvarlak burnunun iki yanından gözyasları akan Winky, "Ben onunla sihir yapmıyor, efendim!" dedi. "Ben... ben... ben sadece onu yerden alıyor, efendim! Ben Karanlık saret yapmıyor, efendim, nasıl yapılır bilmiyor!" 162 "O degildi!" dedi Hermione. Bütün bu Bakanlık büyücülerinin önünde konustugu için çok tedirgin görünüyordu, ama yine de azimliydi. "VVinky'nin cırtlak, ince bir sesi var, bizim büyülü sözleri söyledigini duydugumuz ses ise çok daha kalındı!" Onlann destegini istercesine Harry ile Ron'a baktı. "VVinky'nin sesine hiç benzemiyordu, degil mi?" "Hayır," dedi Harry, basını sallayarak. "Cin sesine kesinlikle benzemiyordu." "Evet, insan sesiydi," dedi Ron. "Görecegiz bakalım," diye homurdandı Mr Dig-gory, hiç etkilenmis gibi bir hali yoktu. "Bir asanın yaptıgı son büyüyü anlamanın çok basit bir yolu vardır, cin, bunu biliyor muydun?" VVinky titredi ve Mr Diggory kendi asasını yeniden kaldırıp Harry'ninkiyle uç uca getirirken çılgınca Page 54 Harry Potter Ates Kadehi basını sallayınca kulakları lap lap vurdu. "Prior Incantato!" diye kükredi Mr Diggory. Harry iki asanın birlestigi noktadan devasa, yılan dilli bir kafatası fıskırırken Hermione'nin dehsetle solugunu tuttugunu duydu. Ama bu kafatası, tam tepelerindeki yesil kafatasının gölgesiydi sadece. Kalın, gri dumandan yapılmısa benziyordu: Bir büyünün gölgesi. "Deletrius!" diye bagırdı Mr Diggory. Puslu kafatası bir duman bulutçugu içinde yok oldu. Mr Diggory hâlâ sarsılarak titreyen VVinky'ye yukardan asagı bakarak, bir tür vahsi zafer havasıyla, "ste böyle," dedi. VVinky, "Ben yapmıyor!" diye cikledi, gözleri kor- 163 kuyla dönüyordu. "Yapmıyor, yapmıyor, yapmak bilmiyor! Ben iyi bir cin, asa kullanmıyor, kullanmak bilmiyor!" Mr Diggory, "iki elin kızıl kanda yakalandın, cin!" diye kükredi. "Suçlu asa dindeyken yakalandın!" Mr VVeasley yüksek sesle, "Amos," dedi, "düsün bir... O büyüyü yapmayı bilen büyücü bile çok azdır... O nereden ögrenmis olacak ki?" Mr Crouch her hecesinde sezilen soguk öfkeyle, "Belki de Amos," dedi, "benim hep hizmetkârlarıma Kara saref i yapmayı ögrettigim imasında bulunuyor." Son derece nahos bir sessizlik oldu. Amos Diggory dehsete kapılmıstı. "Mr Crouch... hiç... hiç de degil..." Mr Crouch havlarcasına, "Senin bu açıklıkta bulunan ve o sarefi yaratma ihtimali en az olan iki kisiyi suçlamana ramak kaldı!" dedi. "Harry Potter - ve ben! Çocugun hikâyesini bildigini sanıyorum, Amos!" Mr Diggory, fevkalade rahatsız görünerek, "Elbette..." diye mırıldandı, "Herkes bilir -" "Ve-eminirn ki," diye haykırdı Mr Crouch, gözleri yine yerinden ugramıs halde, "uzun meslek hayatım boyunca benim de Karanlık Sanatlar'1 ve onları uygulayanları hor gördügümü ve onlardan tiksindigimi defalarca gösterdigimi unutmamıssmdır!" "Mr Crouch, ben - ben asla sizin bununla bir ilginiz oldugunu ima etmedim!" diye mırıldandı Amos Diggory, çalı misali kahverengi sakalının ardında kıpkırmızı kesilerek. 164 "Cinimi suçluyorsan beni suçluyorsun demektir, Diggory!" diye haykırdı Mr Crouch. "saret'i yapmayı baska nereden ögrenmis olabilir ki?" "Asayı baska - baska bir yerden almıs olabilir -" "Tam dedigin gibi, Amos," dedi Mr VVeasley. "Baska bir yerden almıs olabilir... Winky?" dedi sefkatle, cine dönerek; ama Winky sanki ona bagrıhyormus gibi geriye kaçtı. "Harry'nin asasını tam olarak nerede buldun?" Winky çay peçetesinin kenarını öyle siddetle kıvırıyordu ki, peçete parmaklarının altında yıpranmıstı. "Ben - ben onu buldu... orda buldu, efendim..." diye fısıldadı, "orda... agaçlarda, efendim..." "Gördün mü, Amos?" dedi Mr VVeasley. "saret'i meydana getirenler, bunu yaptıktan hemen sonra Buharlasmıs, Harry'nin asasını da geride bırakmıs olabilirler. Kendi asalannı kullanmamaları kurnazca bir sey, çünkü onları ele verebilirdi: Ve VVinky de biraz sonra asaya rastlayıp onu almak talihsizliginde bulundu." Mr Diggory sabırsızlıkla, "Ama öyleyse gerçek suçluya bir iki metre mesafedeydi!" dedi. "Cin? Kimseyi gördün mü?" VVinky daha da beter titremeye basladı. Koskocaman gözleri Mr Diggory'den Ludo Bagman'a, oradan da Mr Crouch'a gidip geldi. Sonra da yutkunarak, "Ben kimseyi görmedi, efendim..." dedi, "kimseyi..." Mr Crouch sert sert, "Amos," dedi, "olayların olagan akısında VVinky'yi senin bölümünün sorguya çekmek isteyeceginin tamamen farkındayım. Ancak yine - 165 de senden, onunla benim ilgilenmeme izin vermeni istiyorum." Mr Diggory sanki bu öneriyi hiç de yerinde bulmu-yormus gibi görünüyordu, ama Hany, Mr Crouch Page 55 Harry Potter Ates Kadehi Ba-kanhk'ın çok önemli bir üyesi oldugu için, Mr Dig-goıyrün bu istegi geri çevirmeye cüret edemedigini açıkça gördü. Mr Crouch soguk bir edayla, "Cezalandırılacagından emin olabilirsin," diye ekledi. "Ef-efendi..." diye kekeledi VVinky, gözlerinde yaslarla basını kaldırıp Mr Crouch'a bakarak. "Ef-efendi, lü-lütfen..." Mr Crouch da, nasıl oluyorsa yüzü daha katılasmıs, üzerindeki her çizgi daha derinlere kazınmıs halde, ona baktı. Bakısında zerre kadar acıma yoktu. Agır agır, "VVinky bu gece mümkün olacagını sanmadıgım bir sekilde davrandı," dedi. "Ona çadırda kalmasını söylemistim. Ona ben sorunu çözümlemeye gittigim sürece orada kalmasını söylemistim. Ve anhyorum ki bana itaat etmemis. Bu, giysi demek." "Hayır!" diye feryat etti VVinky, kendini Mr Crouch'un ayaklarına atarak. "Hayır, efendi! Giysi olmasın, giysi olmasın!" Harry bir ev cinini özgür bırakmanın tek yolunun ona dogru dürüst giysiler sunmak oldugunu biliyordu. VVinky'nin, gözyasları Mr Crouch'un ayaklarını ıslatırken çay peçetesine sıkı sıkı sarılması acınacak bir manzaraydı. Hermione, Mr Crouch'a ates saçan gözlerle baka-  166 rak, "Ama korkmustu!" diye patladı öfkeyle. "Cininiz yüksekten korkuyor, o maskeli büyücüler de insanları havaya kaldırıyordu! Ayaklarının altından çekilmek istedigi için onu suçlayamazsınız!" Mr Crouch, ayaklarının dibindeki cine degmemek için, geriye bir adım attı. Winky'yi, haddinden fazla parlatılmıs ayakkabılarını kirleten pis ve kokusmus bir seymis gibi inceliyordu. Soguk bir tavırla, "Bana itaatsizlik eden bir ev cinine ihtiyacım yok," dedi, Hermione'ye bakarak. "Efendisine ve efendisinin temiz adına neler borçlu oldugunu unutan bir hizmetkâra ihtiyacım yok." VVinky öyle siddetle aglıyordu ki, hıçkırıkları açıklıkta yankılanıyordu. Çok nahos bir sessizlik oldu. Bu sessizligi, yavasça konusan Mr VVeasley bozdu. "Kimsenin itirazı yoksa, sanırım kendi grubumu çadıra geri götürecegim. Amos, o asa bize anlatabilecegi her seyi anlattı - bir mahzuru yoksa Harry onu geri alabilir, degil mi?" Mr Diggory, Harry'ye asasını verdi, o da cebine koydu. Mr Weasley yavasça, "Siz üçünüz, gelin," dedi. Ama Hermione hareket etmek istemiyor gibiydi, gözleri hâlâ aglayan ev cinindeydi. Mr Weasley ısrarla, "Hermione!" dedi. Kız döndü, açıklıktan çıkan ve agaçların arasından geçen Harry ile Ron'u izledi. Açıklıktan çıktıkları anda da, "VVinky'ye ne olacak?" diye sordu. "Bilmiyorum," dedi Mr VVeasley. 167 Hermione kızgınlıkla, "Ona ne kadar kötü muamele ediyorlar!" dedi. "Mr Diggory ona boyuna 'cin' deyip duruyor... ve Mr Crouch! Bunu yapmadıgını biliyor, yine de onu kovuyor! Ne kadar korktuguna ya da üzüldügüne aldırmadı bile - sanki insan degilmis gibi!" "Eh, degil zaten," dedi Ron. Hermione hemen ona döndü. "Ama bu, duyguları olmadıgı anlamına gelmez, Ron. Bu igrenç -" "Hermione, seninle aynı fikirdeyim," dedi Mr We-asley hemencecik, ona yürümesini isaret ederek. "Ama su an cin haklarını tartısma vakti degil. Olabildigince hızla çadıra dönmek istiyorum. Ötekilere ne oldu?" "Onları karanlıkta kaybettik/' dedi Ron. "Baba, niye kafatası yüzünden herkesin sinirleri o kadar gerildi?" Mr VVeasley gergin bir sekilde, "Her seyi çadıra dönünce açıklayacagım," dedi. Ama agaçlıgın kıyısına vardıklarına önleri kesildi. Cadılardan ve büyücülerden olusan, korkmus görünen büyük bir kalabalık orada toplanmıstı. Mr VVeasley'nin onlara dogru geldigini görünce, çogu öne dogru atıldı. "Orada neler oluyor?" "Kim yaptı saret'i?" "Art-hur - o degil - degil mi?" Mr VVeasley sabırsızlıkla, "Elbette o degil," dedi. "Kim oldugunu bilmiyoruz; Buharlasmıslar anlasılan. Simdi beni mazur görün lütfen, yatmak istiyorum." Page 56 Harry Potter Ates Kadehi Harry, Ron ve Hermione'nin önüne düserek onları kalabalıgın arasından geçirdi, gerisingeri kamp yerine götürdü. Simdi çevre sessizdi; bazı yıkılmıs çadırlardan 168 hâlâ duman tütmekte olmasına ragmen, maskeli büyücülerden eser yoktu. Charlie'nin bası oglanların çadırından dısarı uzanmıstı. Karanlıkta, "Baba, neler oluyor?" diye seslendi. "Fred, George ve Ginny sag salim geri döndüler, ama digerleri -" Mr VVeasley egilip çadırdan içeri girerek, "Onları getirdim," dedi. Harry, Ron ve Hermione de onun arkasından içeri girdiler. Bili küçük mutfak masasında oturmus, sarıl sarıl kanayan koluna bir çarsaf bastırmıstı. Charlie'nin gömleginde koca bir yırtık vardı ve Percy kanlı burnunu tutuyordu. Fred, George ve Ginny'nin yaraları bereleri yoktu, ama sarsılmıslardı. Bili hasin bir edayla, "Onları yakaladınız mı, baba?" diye sordu. "saret'i yapanları?" "Hayır," dedi Mr VVeasley. "Barty Crouch'un cinini elinde Harry'nin asasıyla bulduk, ama saret'i yapan kisi hakkında daha fazla bir bildigimiz yok." Bili, Charlie ve Percy bir agızdan, "Ne?" dediler. "Harry'nin asası mı?" dedi Fred. "Mr Crouch'un cini mi?" dedi Percy, yıldırım çarpmıs gibi. Mr VVeasley, biraz da Harry, Ron ve Hermione'nin yardımıyla, agaçlıkta neler oldugunu açıkladı. Hikâyelerini bitirdikleri zaman, Percy bir hataya içerlemis biri edasıyla sisindi. "Eh, Mr Crouch böyle bir cinden kurtulmakta epey- 169 ce haklı!" dedi. "Ona gitmemesini tembih ettigi halde gitmesi... bütün Bakanlık'in önünde onu mahcup etmesi... Eger Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi ve Denetimi Dairesi'nin önüne çıkanlsaydı, bu nasıl bir -" Hermione, "Hiçbir sey yapmadı - sadece yanlıs zamanda yanlıs yerdeydi!" diye cevabı yapıstırdı Percy'ye. Percy çok sasırmıs göründü, Hermione hep Percy'yle iyi geçinmisti, hatta ötekilerin hepsinden daha iyi. Yine de kendini toparladı ve azametle, "Hermione," dedi, "Mr Crouch'un konumunda bir büyücü, elinde bir asayla deli gibi saga sola kosan bir ev cinini yanında tutamaz!" "Deli gibi saga sola kosmuyordu!" diye haykırdı Hermione. "Sadece onu yerden aldı!" Ron sabırsızlıkla, "Baksanıza, biri bana o kafatasının ne oldugunu açıklayabilir mi?" dedi. "Kimseye bir zaran yoktu ki... Niye bu kadar samata kopardılar?" Hermione, baska biri cevap veremeden, "Sana söyledim,^, Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen'in simgesi, Ron," dedi. "Karanlık Sanatların Yükselisi ve Düsüsü'nde okumustum." Mr Weasley yavasça, "Ve on üç yıldır görülmemisti," dedi. "nsanlar elbette panige kapıldı... Kim-Oldu-gunu-Bilirsin-Sen'in geri döndügünü görmek gibi bir seydi." Ron kaslarını çatarak, "Anlamıyorum" dedi. "Yani... yine de sadece gökyüzünde bir sekil..." "Ron, Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen ve müritleri biri- 170 ni öldürünce Karanlık saret'i gökyüzüne gönderirlerdi," dedi Mr VVeasley. "Nasıl bir dehset yaratırdı... bilemezsin sen, çok gençsin. Eve döndügünü ve evinin üzerinde Karanlık saret'i havada süzülürken gördügünü gözünün önüne getir, bir de içeride seni neyin bekledigini biliyorsun..." Mr VVeasley yüzünü burusturdu. "Herkesin en berbat korkusu... en berbat..." Bir an sessizlik oldu. Sonra Bili, kesigi kontrol etmek için kolundaki çarsafı çekerek, "Eh, bu aksam bize faydası olmadı," dedi, "her kim yarattıysa. Ölüm Yiyen'leri korkuttu, görür görmez çil yavrusu gibi dagıldılar. Biz herhangi birinin maskesini çıkartacak kadar yakınlarına varamadan hepsi Buharlastı. Neyse ki Roberts ailesini yere çarpmadan yakaladık. Simdi hafızaları degistiriliyor." "Ölüm Yiyenler mi?" dedi Harry. "Ölüm Yiyen'ler de ne?" Bili, "Kim-Oldugunu-Büirsin-Sen'i destekleyenler kendilerine bu adı takmıstı," diye cevap verdi. "Sanırım bu gece onlardan geriye kalanları gördük - hiç degilse, Azkaban'a düsmemeyi Page 57 Harry Potter Ates Kadehi basaranları." "Onlar olduklarını kanıtlayandayız, Bili," dedi Mr VVeasley. Sonra da çaresizlikle ekledi: "Ama büyük olasılıkla onlardı." Ron birden, "Evet, bahse girerim onlardır!" dedi. "Baba, agaçlıkta Draco Malfoy'a rastladık. Bize babasının da o maskeli kaçıklardan oldugunu söyledi gibi bir sey! Ve hepimiz Malfoy'ların Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen'in yanında olduklarını biliyoruz!" 171 "yi ama Voldemort'un müritleri -" diye basladı Harry. Herkes irkildi - büyücülük dünyasının büyük kısmı gibi, VVeasley'ler de Voldemort'un adını söylemekten hep kaçınırlardı. "Pardon," dedi Harry hemen. "Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen'in müritleri Muggle'lan havalandırarak ne yapıyorlardı ki? Yani, amaçları neydi?" Mr VVeasley kof bir gülüsle, "Amaç mı?" dedi. "Harry, bu onların eglence anlayısı. Kim-Oldugunu-Bi-lirsin-Sen iktidardayken islenen Muggle cinayetlerinin yansı eglence adına islendi. Sanırım bu gece birkaç kadeh içtiler ve bize hâlâ çogunun yakalanamadıgı mesajını verme fikrine karsı koyamadılar." grenmis bir edayla, "Küçük ve güzel bir yeniden bulusma partisi," diye bitirdi. "Ama eger onlar gerçekten de Ölüm Yiyen'lerse, neden Karanlık saret'i görünce Buharlastılar ki?" diye sordu Ron. "Onu gördüklerine memnun olmalılardı, degil mi?" "Kafanı çalıstır, Ron," dedi Bili. "Eger gerçekten Ölüm Yiyen'lerse, Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen iktidardan düsünce Azkaban'ı boylamamak için hayli çaba harcadılar demektir. Onun insanları öldürmek ve iskence etmek için kendilerini zorladıgı yolunda her türlü palavrayı attılar. Bahse girerim vi, geri dönüsü bizlerden fazla onları korkutuyor. Gücünü yitirdigi zaman onunla bir iliskileri oldugunu inkâr ettiler ve gündelik hayatlanna döndüler... Onlara pek hos gözle bakacagını sanmam, sen ne dersin?" 172 "Öyleyse... Karanlık saret'i meydana getirenler kimlerse..." dedi Hermione agır agır, "bunu Ölüm Yiyenleri desteklediklerini göstermek için mi yapıyorlardı, yoksa onları korkutup kaçırmak için mi?" Mr VVeasley, "Senin tahminin de bizimki kadar geçerli, Hermione," dedi. "Ama sana sunu söyleyeyim... Bunu yapmayı bilenler sadece Ölüm Yiyenlerdi. Bunu yapan kisi, simdi olmasa bile bir vakitler Ölüm Yiyen degilseydi, çok sasarım... Dinle, çok geç oldu ve eger anneniz neler oldugunu duyarsa üzüntüden hasta olur. Birkaç saat daha uyuruz ve sonra da erkenden bir Anahtarla buradan ayrılmaya çalısırız." Harry ranzasına uzandıgında bası ugulduyordu. Kendini yorgun hissetmesi gerektigini biliyordu: Saat neredeyse sabahın üçü olmustu, ama uykusu yoktu -uykusu yoktu ve kaygılıydı. Üç gün önce -çok daha fazla gibi geliyordu, ama sadece üç gün olmustu- yara izinde bir yanmayla uyanmıstı.^ Ve bu gece, on üç yıldır ilk defa, Lord Volde-mort'un saret'i gökte belirmisti. Bütün bunlar ne anlama geliyordu? Privet Drive'dan ayrılmadan önce Sirius'a yazdıgı mektubu düsündü. Acaba Sirius'un eline ulasmıs mıydı? Ne zaman cevap verecekti? Harry, gözleri çadır bezinde, yatagına uzanmıstı, ama bu defa onu rahatlatıp uyutacak uçma hayalleri kuramadı. Ve ancak Char-lie'nin horultuları çadırı doldurduktan çok sonra uykuya dalabildi. 173 ONUNCU BOLUM Bakanltk'ta Kargasa Henüz b. irkaç saat uyumuslardı ki, Mr Weasley onlan uyandırdı. Çadırları büyü marifetiyle topladı. Kamptan bir an önce ayrılmaya çalısırlarken, kulübesinin kapısında duran Mr Roberts'ın önünden geçtiler. Mr Roberts'ın tuhaf, afallamıs bir hali vardı, onlan belli belirsiz bir "Mutlu Noeller"le ugurladı. Kırlara dogru yürürlerken, Mr VVeasley alçak sesle, "Düzelecek," dedi. "Bazen birinin hafızası degistirilince, bir süre nerede oldugunu bilemez... Hem ona unut-turduklan sey de büyük bir seydi." Anahtarların oldugu noktaya yaklasırlarken aceleci sesler duydular. Oraya varınca, çok sayıda cadı Page 58 Harry Potter Ates Kadehi ile büyücüyü Anahtar muhafızı Basil'in çevresine toplanmıs buldular. Hepsi kamptan mümkün oldugunca çabuk ayrılmak için samata ediyordu. Mr VVeasley telas içinde Basil'le tartısmaya koyuldu; kuyruga girdiler, günes tam dogmadan da eski, lastik bir tekerlekle Stoatshead Tepesi'ne varmayı basardılar. Safak ısıgında Ottery St Catchpole'dan geçip Kovuk'a dogru yürüdüler. Pek bit- 174 kin oldukları ve özlemle kahvaltılarını düsündükleri için çok az konusuyorlardı. Köseyi dönüp de Kovuk karsılarına çıkınca, yolda bir feryat yankılandı. "Ah, bin sükür, bin sükür!" Besbelli ön bahçede onları beklemekte olan Mrs VVeasley kosarak geldi. Ayagında hâlâ ev terlikleri vardı, yüzü solgun ve gergindi, elinde de rulo haline getirilmis bir Gelecek Postası tutuyordu. "Arthur - öyle endiselendim - öyle endiselendim ki -" Kollarını Mr VVeasley'nin boynuna doladı, Gelecek Postası gevseyen elinden yere düstü. Gözlerini yere çeviren Harry manseti gördü: QUIDDITCH DÜNYA KU-PASI'NDA TERÖR SAHNELER. Agaçların üstünde görülen Karanlık saret'in parıldayan, siyah-beyaz bir fotografı da vardı. Mrs VVeasley, Mr VVeasley'yi bırakıp hepsine kan çanagı gibi gözlerle bakarak, iyice afallamıs halde, "yisiniz," diye mırıldandı. "Hayattasınız... Ah, çocuklar..." Ve sonra herkesi sasırtarak Fred'le George'u yakaladı. Öyle sıkı sıkı sarıldı ki, baslan birbirine vurdu. "Ahh! Anne - bizi boguyorsun -" "Gitmeden önce sizi payladım!" dedi Mrs VVeasley, hıçkırarak aglamaya baslayarak. "Hep bunu düsündüm! Ya Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen sizi yakalasaydı? Ya 'Yeterince S. B. D.'niz yok' lafı size söyledigim son laf olsaydı? Ah, Fred... George..." "Haydi, Molly, haydi, hepimiz çok iyiyiz," dedi Mr VVeasley, yatıstırıcı bir edayla. Onu ikizlerin üzerinden 175 alıp eve dogru götürdü. "Bili," dedi alçak sesle, "o gazeteyi al, ne yazdıgını görmek istiyorum..." Hepsi minik mutfaga dolustu. Hermione, Mrs We-asley'ye bir fincan koyu çay yaptı, Mr VVeasley de ısrar edip içine Ogdens Eski Atesviskisi koydu. Sonra Bili babasına gazeteyi uzattı. Percy omzundan bakarken, Mr VVeasley birinci sayfaya göz gezdirdi. "Biliyordum," dedi sıkıntıyla. "Bakanlık çuvalladı... suçlular yakalanamadı... gevsek güvenlik... Karanlık büyücüler kontrolsüz dolasıyor... ulusal ayıp... Kim yazmıs bunu? Ah... tabii... Rita Skeeter." Percy hiddetle, "O kadın Sihir Bakanlıgı'na düsman!" dedi. "Geçen hafta da, vampirlerle ugrasacagımıza kazan kalınlıgı gibi önemsiz seylerin üzerinde durarak vaktimizi ziyan ettigimizi söylüyordu! Büyücü-Olmayan Kısmen-lnsanların Tedavisi Rehberi'nin on ikinci paragrafında özellikle belirtilmis, deniyor ki -" Bili esneyerek, "Bize bir iyilik et, Perce," dedi, "sesini kes." Mr VVeasley Gelecek Postas 'ndaki yazının alt sat-rla-rma gelmce, gözleri gözlügünün ardında büyüyerek, "Benden söz ediliyor," dedi. "Nerede?" dedi Mrs VVeasley. Viskili çayı bogazına kaçtı. "Görseydim, sag oldugunu anlardım!" "smen degil," dedi Mr VVeasley. "Sunu dinleyin: 'Eger agaçlıgın kıyısında soluk soluga haber bekleyen, dehsete düsmüs cadılarla büyücüler Sihir Bakanlıgından medet umdularsa, fena halde hayal kırıklıgına ugradılar. Bir Bakanlık görevlisi Karanlık isaret'in ortaya çıkısından epey 176 sonra göründü, hiç kimsenin incinmedigini iddia etti, ama baska herhangi bir bilgi vermeyi reddetti. Bu beyanın, bir saat sonra agaçlıktan birkaç cesedin çıkartılıp tasındıgı dogrultusundaki söylentileri bastırıp bastırmayacagını zaman gösterecek.' " Mr Weasley gazeteyi öfkeyle Percy'ye vererek, "nsaf yani," dedi. "Gerçekten kimse incinmedi ki- Ne demeliydim yani? Agaçlıktan birkaç cesedin çıkartılıp tasındıgı dogrultusundaki söylentiler... Eh, artık Ske-eter bunu yazdıgına göre kesinlikle söylenti çıkacak demektir." Derin bir soluk aldı. "Molly, büroya gitmeliyim; bu pürüzlerin mutlaka giderilmesi gerek." Page 59 Harry Potter Ates Kadehi Percy önemli biri havasına girerek, "Seninle gelecegim, baba," dedi. "Mr Crouch'un herkese ihtiyacı var. Hem böylece ona kazan raporumu bizzat verebilirim." Mutfaktan telasla çıktı. Mrs VVeasley perisan görünüyordu. "Arthur, sözü-mona tatildesin! Bunun senin büronla ilgisi yok; sen olmadan da idare edebilirler, degil mi?" Mr VVeasley, "Gitmem gerek, Molly," dedi. "sleri büsbütün karıstırdım. Cüppemi giyeyim de yola koyulayım..." Harry kendini daha fazla tutamadı. "Mrs VVeasley," dedi, "Hedvvig benim için bir mektup getirmedi, degil mi?" "Hedwig mi, canım?" dedi Mrs VVeasley. Aklı baska yerdeydi. "Hayır... hayır, hiç posta gelmedi." Ron ve Hermione merakla Harry'ye baktılar. Harry ikisine de anlamlı bir bakıs atarak, "Yukarı _ 177 çıkıp elimdekileri senin odana bıraksam olur mu, Ron?" dedi. Ron hemen, "Evet... Ben de çıkacagım herhalde," dedi. "Hermione?" "Evet," dedi o da telasla ve üçü mutfaktan çıkıp merdiveni tırmandılar. Tavan arası odasının kapısını arkalarından kapatır kapatmaz, Ron, "Neler oluyor, Harry?" diye sordu. "Size anlatmadıgım bir sey var," dedi Harry. "Pazar sabahı yara izimin acısıyla uyandım yine." Ron ve Hermione'nin tepkileri tamı tamına Harry'nin Privet Drive'daki yatak odasında hayal ettigi gibi oldu. Hermione yutkundu ve hemen önerilerde bulunmaya basladı. Birkaç basvuru kitabından söz etti, Albus Dumbledore'dan Hogwarts hemsiresi Madam Pomfrey'ye varana kadar herkesin adını saydı. Ron ise nutku tutulmus gibi görünüyordu. "Ama -orada degildi, degil mi? Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen? Yani - yara izin geçen sefer acıyıp dururken Hog-warts'taydı, degil mi?" "Privet Drive'da olmadıgından eminim," dedi Harry. "Ama rüyamda o vardı... o ve Peter -biliyorsun, Kılkuyruk. Simdi hepsini hatırlamıyorum ama... birini öldürmeyi planlıyorlardı." Bir an "beni" demesine ramak kalmıstı, ama Hermione'nin o an oldugundan daha da fazla dehsete düsmesine yol açmaya içi elvermemisti. 178 Ron cesaret vermek ister gibi, "Sadece bir rüyaydı," dedi. "Bir kâbus." Harry pencereden dısarı, agarmakta olan göge bakarak, "Öyle miydi gerçekten?" dedi. "Tuhaf, degil mi?.. Yara izim acıyor, üç gün sonra Ölüm Yiyen'ler yürüyüse geçiyor ve gökyüzünde Voldemort'un simgesi beliriyor." Ron dislerini sıkarak, "Adını - söyleme!" dedi. Harry ona aldırmadan, "Hem Profesör Trelavv-ney'nin ne dedigini hatırlıyor musunuz?" dedi. "Geçen yılın sonunda?" Profesör Trelavvney, Hogwarts'taki Kehanet ögretmeniydi. Hermione alaylı alaylı "hıh" dedi, yüzündeki dehset ifadesi silinmisti. "Aman Harry, o yaslı sahtekârın söylediklerini ciddiye almayacaksın, degil mi?" "Sen orada degildin," dedi. Harry. "Onu duymadın. Bu sefer farklıydı. Diyorum sana, transa girdi -gerçek bir transa. Ve Karanlık Lord'un yeniden yükselecegini söyledi... Eskisinden daha büyük ve daha korkunç... Bunu basaracakmıs, çünkü hizmetkârı ona geri dönü-yormus... ve o gece Kılkuyruk kaçtı." Bir sessizlik oldu, Ron dalgın dalgın Chudley Can-nons çarsafındaki bir delikle oynuyordu. Hermione, "Niye Hedwig geldi mi diye sordun, Harry?" dedi. "Mektup mu bekliyorsun?" Harry omuz silkti. "Sirius'a yara izimden bahsettim. Cevabını bekliyorum." Yüzünün ifadesi düzelen Ron, "yi fikir!" dedi. 179 "Bahse girerim, Sirius ne yapılacagını biliyordur." "Bana çabuk cevap verecegini umuyordum," dedi Harry. Page 60 Harry Potter Ates Kadehi Hermione mantıklı bir sekilde, "yi ama Sirius'un nerede oldugunu bilmiyoruz ki," dedi. "Afrika'da olabilir, ya da baska bir yerde, degil mi? Hedwig öyle bir yolculugu birkaç günde tamamlayamaz." "Evet, biliyorum," dedi Harry, ama pencereden dısarı, Hedvvig'siz bir gökyüzüne bakarken, karnında kursun gibi bir duygu vardı. Ron, "Gel, bahçede Quidditch oynayalım, Harry," dedi. "Hadi - üçe üç, Bili, Charlie, Fred ve George da oynar... Wronski Aldatmacası'nı denersin..." Hermione "çok duyarlı davranmıyorsun bence" imasında bulunan bir ses tonuyla, "Ron," dedi, "Harry su anda Quidditch oynamak istemiyor... Kaygılı, yır-gun... Hepimizin yatmaya ihtiyacı var..." Harry birden, "Evet, Quidditch oynamak istiyorum," dedi. "Bekle, Atesoku'mu alayım." Hermione "oglanlar" gibi bir seyler mırıldanarak odadan çıktı. * Bir sonraki hafta Mr VVeasley de, Percy de evde pek duramadı. Her ikisi de sabahlan ailenin geri kalanı uyanmadan evden çıkıyor ve geceleri de aksam yemeginden çok sonra dönüyorlardı. Percy, Hogvvarts'a dönmelerinden önceki pazar aksamı, kasılarak, "Tam bir curcuna," dedi onlara. "Bütün hafta yangın söndürdüm. nsanlar boyuna Çıgırtkan 180 gönderiyordu. Bilirsiniz, bir Çıgırtkan'ı hemen açmazsan patlar. Masamın üstü yanıklarla dolu, en iyi tüy kalemim de kül oldu gitti." Oturma odası söminesinin önündeki halıda Büyülü Seloteyp'le Bin Sihirli Ot ve Mantar kitabını onaran Ginny, "Niye hepsi Çıgırtkan gönderiyor?" dedi. "Dünya Kupası'ndaki güvenlik önlemlerinden sikâyet ediyorlar," dedi Percy. "Harap olan mülkleri için tazminat istiyorlar. Mundungus Fletcher on iki yatak odalı ve jakuzili çadırı için tazminat talep etti, ama yalanını yakaladım. Aslında sopalara tutturulmus bir pelerinin altında uyuyormus." Mrs VVeasley kösedeki sarkaçlı, büyük saate göz attı. Harry bu saati seviyordu. Zamanı ögrenmek istiyorsan bes para etmezdi, ama onun dısında her türlü bilgiyi verirdi. Dokuz tane altın yelkovanı vardı, her birinin üstüne VVeasley ailesinden birinin adı oyulmustu. Saatin yüzünde hiç sayı yoktu, öte yandan ailenin her bireyinin nerede olabilecegini gösteriyordu. "Ev", "okul" ve "is"in yanı sıra, "kayıp", "hastane" ve "hapis" bölümleri vaidl. Nenpal bir saatte on iVJ iayısmın olması gereken yerde ise "hayati tehlike" yazılıydı. O anda yelkovanlardan sekiz tanesi "ev"i gösteriyordu, ama en uzun olan Mr VVeasley yelkovanı hâlâ "is"in üstündeydi. Mrs VVeasley içini çekti. "Babanız, Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen döneminden beri hafta sonu ise gitmek zorunda kalmamıstı," dedi. "Onu çok çalıstırıyorlar. Birazdan eve gelmezse, yemeginin tadı kaçacak." 181 Percy, "Eh, babam maçtaki hatasını telafi etmek zorunda hissediyor kendini," dedi. "Dogrusunu isterseniz, kendi Daire Baskanı'ndan onay almaksızın halka duyuru yapması pek de akıllıca -" • Mrs Weasley bir anda parlayarak, "Skeeter denen o rezil kadının yazdıkları için sakın babanı suçlâyayım deme!" dedi. Ron'la satranç oynayan Bili, "Babam bir sey söylememis olsaydı, Rita antikası bu sefer de kalkıp Bakanlık'tan kimsenin yorum yapmamasının utanç verici oldugunu söyleyecekti," dedi. "Rita Skeeter kimse için iyi sey yazmaz. Hatırlamıyor musun, bir keresinde Grin-gotts'taki bütün büyü kınalarla söylesi yapmıs ve benim için 'uzun saçlı bir saloz' demisti." Mrs Weasley tatlılıkla, "Eh, gerçekten de biraz uzun, canım," dedi. "Bana bir izin versen -" "Hayır, anne." Yagmur oturma odasının camını dövüyordu. Her-mione, Mrs Weasley'rün Diagon Yolu'ndan ona, Harry'ye ve Ron'a birer tane aldıgı 4. Sınıflar için Temel Büyüler Kitatn'na gömülmüstü. Charlie ates geçirmez bir yün baslıgı yamıyordu. Harry, Hermione'nin on üçüncü dogum gününde ona armagan ettigi Süpürge Bakım Seti'ni açıp ayaklarının dibine koymus, Ateso-ku'nu cilalıyordu. Fred ve George uzak bir kösede oturmus, ellerinde tüy kalemleriyle bir parça parsömenin üzerine egilmis, fısıldasıyorlardı. Page 61 Harry Potter Ates Kadehi Mrs VVeasley gözlerini ikizlerin üzerine dikip, sert sert, "Siz ikiniz ne isler çeviriyorsunuz bakayım?" diye sordu. 182 Fred bastan savarcasına, "Ev ödevi," dedi. "Güldürme beni, hâlâ tatildesiniz," dedi Mrs VVeas-ley. George, "Evet, biraz geciktirdik de," dedi. Mrs VVeasley kurnaz kurnaz, "Yani yeni bir siparis formu dolduruyor olamazsınız, degil mi?" dedi. "VVeasley Büyücü Sakaları'm yeniden baslatmıyorsunuz ya?" Fred basını kaldırıp yüzünde acılı bir ifadeyle ona bakarak, "Ama anne," dedi, "yarın Hogwarts Ekspresi kaza yapsa da George'la ben ölsek, senden isittigimiz son sey temelsiz bir suçlama olacak. O zaman kendini nasıl hissedersin bakalım?" Herkes güldü, Mrs VVeasley bile. Birden, "Ah, babanız geliyor!" dedi, tekrar saate bakarak. Mr VVeasley'nin yelkovanı "is" ten "yol" a geçmisti aniden; bir saniye sonra titreyerek digerleri gibi "ev"e geldi. Mr VVeasley'nin mutfaktan seslendigini duydular. Mrs VVeasley telasla odadan çıkarak, "Geliyorum, Arthur!" diye seslendi. Birkaç dakika sonra Mr VVeasley, tepsinin içinde yemegiyle, sıcacık oturma odasına gelmisti. Çok bitkin bir hali vardı. Ocagın yakınındaki bir koltuga oturup, hafiften burusmus görünen karnabaharıyla keyifsiz keyifsiz oynayarak, "Eh, iste simdi olan oldu," dedi Mrs VVeasley'ye. "Rita Skeeter bütün hafta, Bakanlık'in yüzüne gözüne bulastırdıgı baska isler bulup onlar hakkında yazabilmek için ortalıgı karıstırdı durdu. Simdi de zavallı Bert- 183 ha'çıgın kayıp oldugunu ögrenmis, yann Gelecegin mansetinde bu olacak. Ben demistim Bagman'a, Bert-ha'yı araması için birini göndermis olman gerekirdi di-ye." Percy hemen, "Mr Crouch haftalardır bunu söylüyor," dedi. Mr VVeasley sinirlenerek, "Rita, Wınky olayını ögrenmedigi için Crouch çok sanslı," dedi. "Onun ev cininin, elinde Karanlık saref i yapan asayla yakalanmıs olmasından bir haftalık manset çıkardı." Percy hararetle, "Sanırım o cin her ne kadar sorumsuz olsa da, saret'i onun meydar.a getirmedigi konusurda hepimiz hemfikirdik," dedi. Hermione öfkeyle, "Bana sorarsanız," dedi, "Gelecek Postası 'ndakiler onun cinlere ne kadar haince davrandıgını bilmedikleri için Mr Crouch çok sanslı!" Percy, "Bak, Hermione," dedi. "Mr Crouch gibi yüksek mevkideki bir Bakanlık görevlisi, hizmetkârlarının kayıtsız sartsız itaatini hak eder -" Hermione, "Kölelerinin demek istiyorsun!" dedi tiz bir sesle. "Çünkü VVinky'ye ücret ödemiyordu, degil mi?" Mrs Weasley tartısmayı keserek, "Bence hepiniz yukarı kata çıkın da esyalarınızı dogru^ dürüst toplayıp toplamadıgınızı kontrol edin," dedi. "Hadi bakalım, hepiniz..." Harry, Süpürge Bakım Seti'ni toparladı, Atesoku'nu omzuna vurdu ve Ron'la birlikte yukarı kata çıktı. Evin üst katında, rüzgârın tiz ıslıklarıyla iniltilerinin eslik ettigi yagmur daha da gürültülüydü sanki. Tavan arasm- 184 da yasayan gulyabaninin arada bir yükselen ulumalarını da unutmamak gerek. Harry ile Ron içeri girince, Pigwidgeon yine kafesinde ötüsüp uçusmaya koyuldu. Yan yarıya dolu sandıklar onu bir heyecan humması içine atmıs gibiydi. Ron, Harry'ye bir paket fırlatarak, "Sunun önüne biraz Baykus kramı at," dedi. "Belki o zaman sesi kesilir." Harry, Pigwidgeon'ın kafesinin parmaklıkları arasından içeri birkaç Baykus kramı attı, sonra da sandıgına döndü. Hedwig'in hâlâ bos olan kafesi sandıgın yanında duruyordu. Harry onun bos tünegine bakarak, "Bir haftadan fazla oldu," dedi. "Ron, sence Sirius yakalanmamıstır, degil mi?" "Yok canım, yakalansa Gelecek Postası yazardı," dedi Ron. "Bakanlık birini olsun yakaladıgını Page 62 Harry Potter Ates Kadehi göstermek ister, degil mi?" "Evet, herhalde..." "Bak, bunlar annemin Diagon Yolu'ndan sana aldıkları. Kasandan da senin için biraz altın çekmis... ve bütün çoraplarını yıkamıs." Harry'nin kamp yatagının üstüne bir sürü paket bosalttı, para kesesi ile bir sürü çorabı da yanlarına koydu. Harry paketleri açmaya koyuldu. Miranda Gos-havvk'ın yazdıgı 4. Sınıflar için Temel Büyüler Kitabı'ndan baska, yeni tüy kalemleri, bir düzine parsömen rulosu ve iksir yapma seti için dolgular vardı - aslanbalıgı omuriligi ve güzelavratotu özü tükenmeye yüz tutmus- 185 tu. Tam iç çamasırlarını kazanma yerlestiriyordu ki, arkasındaki Ron'dan tiksinti dolu bir ses yükseldi. "Bu da ne böyle?" Elinde uzun, visne çürügü rengi kadife bir elbiseye benzeyen bir sey tutuyordu. Yakasında küflü görünen bir dantel, kollarında da ona uyan dantel mansetler vardı. Kapı çalındı ve içeri Mrs VVeasley girdi. Kucak dolusu yeni yıkanmıs Hogwarts cüppesi tasıyordu. Onlan iki yıgın halinde ayırarak, "Alın bakalım," dedi. "Simdi, dogru dürüst yerlestirin ki burusmasınlar." Ron, "Anne, bana Ginny'nin yeni elbisesini vermissin," dedi, giysiyi ona uzatarak. "Yok camm," dedi Mrs VVeasley. "O senin. Resmi cüppe." "Ne?" dedi Ron, dehsete düsmüs bir bakısla. "Resmi cüppe!" diye tekrarladı Mrs VVeasley. "Okul listende bu yıl resmi cüppe giymen gerektigi yazılı... resmi durumlar için cüppe." Roıynanmazlık içinde, "Saka ediyor olmalısın," dedi. "Hayatta giymem bunu ben." Mrs VVeasley kızgın kızgın, "Herkes giyiyor ama, Ron!" dedi. "Hepsi böyle! Babanın da sık partiler için böyle bir giysisi var!" Ron inatla, "Bunu giyecegime çıplak giderim daha iyi," dedi. Mrs VVeasley, "Aptallık etme," dedi. "Resmi cüppen olmalı, listende yazılı! Harry için de aldım... Gösterse-ne, Harry..." 186 Harry, biraz endiseyle, kamp yatagının üstünde duran son paketi açtı. Neyse ki, bekledigi kadar kötü degildi; onun resmi cüppesinin danteli yoktu - aslında, biraz okul giysisine benziyordu, ama siyah yerine sise yesiliydi. Mrs Weasley muhabbetle, "Gözlerinin rengini ortaya çıkarır diye düsündüm, canım," dedi. Ron öfkeyle Harry'nin cüppesine bakarak, "Ama o iyi!" dedi. "Neden benim de öyle bir seyim yok?" "Çünkü... sey, seninkini elden düsme aldım, pek de seçme sansı yoktu," dedi Mrs Weasley kızararak. Harry basını çevirdi. Gringotts kasasındaki bütün parayı memnuniyetle Weasley'lerle paylasabilirdi, ama asla almayacaklarını biliyordu. Ron inatla, "Onu hayatta giymem," dedi, "hayatta." "yi," diye cevabı yapıstırdı Mrs VVeasley. "Çıplak git. Harry, mutlaka onun bir resmini çek. Tanrı biliyor ya, söyle iyi bir kahkahaya ihtiyacım var." Kapıyı arkasından çarparak odadan çıktı. Arkalarından tuhaf bir tükürme sesi geldi. Pigwidgeon, gagasına sıkısan haddinden büyük bir Baykus kramı yüzünden soluksuz kalmıstı. Ron onun gagasını açmak için odanın öbür yanına giderken, kızgınlık içinde, "Niye her seyim uyduruk olmak zorunda sanki?" dedi. 187 ON BRNC BÖLÜM Hogıvarts Ekspresi'nde Harry ertesi sabah kalktıgında, havaya tatil sonlarına has, belirgin bir kasvet hâkimdi. Yagmur hâlâ pencereleri dövüyordu. Üzerine kot pantolonunu ve sweats-hirt'ünü geçirdi; okul cüppelerini Hogvvarts Ekspresi'nde giyeceklerdi. O, Ron, Fred ve George kahvaltıya inmek üzere birinci kata gelmislerdi ki, merdivenin altında Page 63 Harry Potter Ates Kadehi karsılarına Mrs VVeasley çıktı. Tedirgin görünüyordu. "Arthur!" diye seslendi merdivenden yukarı. "Art-hur! Bakanlık'tan acil mesaj var!" Mr VVeasley ters giydigi cüppesiyle alelacele asagı inerken, Harry duvara yapısıp ona yol verdi. Harry ve digerleri mutfaga girdiklerinde, Mrs VVeasley telasla, "Buralarda bir yerde bir tüy kalem olacaktı!" diyerek giysi çekmecelerini karıstırıyordu. Mr VVeasley ise atese dogru egilmis, biriyle konusuyordu. Harry gözlerinin dogru dürüst gördügünden emin olmak için onları sıkı sıkı kapatıp açtı. Amos Diggory'nin bası alevlerin ortasında büyük, 188 sakallı bir yumurta gibi duruyordu. Çok hızlı konusuyordu, çevresinde uçusan kıvılcımlardan ve kulagını yalayan alevlerden hiç rahatsız degil gibiydi. "... Muggle komsular gümbürtüler ve bagrıslar duymus ve gidip - neydi onların adı - pulise haber vermisler... Arthur, hemen oraya gitmen lazım -" "Al!" dedi Mrs VVeasley soluk soluga, Mr VVeas-ley'nin eline bir parça parsömen, bir sise mürekkep ve yamulmus bir tüy kalem tutusturdu. "- benim duymus olmam da büyük sans," dedi Mr Diggory'nin bası. "Bir iki baykus göndermek için büroya erken gelmistim, bir baktım, Sihrin Uygunsuz Kullanımı tayfası yola çıkıyor. Arthur, Rita Skeeter bunu bir duyarsa -" "Deli-Göz olanları nasıl anlatıyor peki?" diye sordu Mr VVeasley. Siseyi açıp tüy kalemini mürekkebe batırarak not almaya hazırlandı. Mr Diggory'nin bası gözlerini devirdi. "Bahçesinde birilerini duymus. Gizlice eve yaklastıklarını, ama çöp bidonlarının onları pusuya düsürdügünü söylüyor." "Çöp bidonları ne yapmıs peki?" diye sordu Mr VVeasley, telasla çiziktirerek. "Anladıgım kadarıyla büyük bir gürültü koparıp dört bir yana çöp fırlatmaya baslamıslar," dedi Mr Dig-gory. "Anlasılan pulis geldiginde bir tanesi hâlâ çevreyi topa tutuyormus -" Mr VVeasley inledi. "Peki bahçeye girenlerden ne haber?" "Arthur, Deli-Göz'ü bilirsin," dedi Mr Diggory'nin 189 bası, yine gözlerini devirerek. "Gece karanlıgında gizlice evine girmeye çalısan biri varmıs, ha? Savastan çıkmıs bir kedinin patates kabuklarıyla kaplı halde çevrede dolasıyor olması daha büyük bir ihtimal. Ama Sihrin Uygunsuz Kullanımı tayfası Deli-Göz'ü bir ele geçirdi ' mi, hapı yuttu demektir. Siciline baksana bir. Onu küçük bir suçlamayla kurtarmak zorundayız, senin bölümünden bir suçlamayla... Patlayan çöp bidonlarına ne veriliyor?" "Belki ihtar," dedi Mr VVeasley, kaslan çatılmıs halde hızlı hızlı yazmaya devam ederek. "Deli-Göz asasını kullanmamıs mı? Kimseye saldırmamıs mı?" "Eminim yatagından fırlayıp pencereden dısarı, önüne gelene ugursuzluk büyüsü yollamıstır," dedi Mr Diggory, "ama bunu ispatlayabilenin alnını kanslanm, çünkü hiç kayıp yok." "Peki, ben yola çıkıyorum," dedi Mr Weasley. Üzerine not aldıgı parsömeni cebine tıktı ve mutfaktan dısarı fırladı. Mr Diggory'nin bası dönüp Mrs VVeasley'ye baktı. "Molly, kusura bakma," dedi sakin bir ses tonuyla, "seni de sabah sabah rahatsız ettik... Ama Deli-Göz'ü kurtarabilecek tek kisi Arthur, üstelik Deli-Göz'ün bugün yeni isine baslaması gerekiyor. Niye dün geceyi seçti..." "Önemli degil, Amos," dedi Mrs VVeasley. "Gitmeden önce bir parça kızarmıs ekmek falan istemediginden emin misin?" "Sey, peki," dedi Mr Diggory. 190 Mrs Weasley mutfak masasının üstündeki tereyaglı kızarmıs ekmeklerden birini aldı, masayla tuttu ve Mr Diggory'nin agzına uzattı. Mr Diggory dolu agzıyla, 'Tesekkürler," dedi ve küçük bir pop sesi çıkararak kayboldu. Harry, Mr VVeasley'nin alelacele Bili, Charlie, Percy ve kızlara hosça kalın diye seslendigini duydu. Bes dakika sonra yine mutfaktaydı. Simdi cüppesini düz giymisti ve saçını tarıyordu. Page 64 Harry Potter Ates Kadehi Mr VVeasley, "Acele etsem iyi olur - iyi sömestrler, çocuklar," dedi Harry, Ron ve ikizlere. Omzuna bir pelerin atıp Buharlasmaya hazırlandı. "Molly, çocukları King's Cross'a götürmek senin için sorun olmaz ya?" "Niye olsun ki?" diye cevap verdi kadın. "Sen Deli-Göz'e bak, bize bir seycik olmaz." Mr VVeasley ortadan kaybolurken, Bili ve Charlie mutfaga girdiler. "Biri Deli-Göz mü dedi?" diye sordu Bili. "Yine ne yapmıs?" "Dedigine göre biri dün gece evine girmeye çalısmıs," dedi Mrs VVeasley. George kızarmıs ekmegine marmelat sürerek, "Deli-Göz Moody mi?" dedi düsünceli düsünceli. "Su çatlak degil miydi o -" "Babanız Deli-Göz Moody'yi çok takdir ediyor," dedi Mrs VVeasley katı bir ses tonuyla. Fred alçak sesle, "yi de, ona bakarsan babam fis de topluyor, degil mi?" dedi, Mrs VVeasley odadan çıkarken. "Tencere yuvarlanmıs..." 191 "Moody zamanında çok iyi bir büyücüydü," dedi Bili. "Dumbledore'un eski arkadası, degil mi?" dedi Charlie. "Ama Dumbledore'a da tam olarak normal denemez, degil mi?" dedi Fred. "Yani, biliyorum, dahi falan ama..." "Deli-Göz kim?" diye sordu Harry. "Emekli, eskiden Bakanlık'ta çalısırdı," dedi Charlie. "Babam bir keresinde beni ise götürdügünde tanısmıstım onunla. Bir Seherbaz'dı - en iyilerinden biriydi hem de... bir Karanlık-büyücü-avcısı," diye ekledi, Harry'nin bos bos baktıgını görünce. "Azkaban'daki hücrelerin yarısını dolduran odur. Ama epey düsman da edindi... genellikle yakaladıgı kisilerin aileleri... Yaslandıkça iyice paranoyaklasmıs diye duydum. Artık kimseye güvenmiyörmüs. Her yerde Karanlık büyücüler görüyormus." Biliye Charlie de onlan geçirmek için King's Cross istasyonuna gelmeye karar verdiler. Özür üstüne özür dileyen P.ercy ise, gerçekten ise gitmesi gerektigini söyledi. "Su anda isten daha fazla ayrı kalmak için hiçbir geçerli neden gösteremem," dedi onlara. "Mr Crouch bana gerçekten bel baglamaya basladı." "Evet, bak ne diyecegim, Percy..." dedi George ciddi bir tavırla. "Sanırım yakında adını da ögrenir." Mrs VVeasley köyün postanesindeki telefonu kullanmayı basararak, onları Londra'ya götürmeleri için üç adet sıradan Muggle taksisi çagırmıstı. 192 "Arthur bizim için Bakanlık'tan araba almaya çalıstı," diye fısıldadı Mrs Weasley, Harry'ye. Su içinde kalmıs bahçede durmuslar, taksi soförlerinin altı tane agır Hogwarts sandıgını arabalarına yüklemelerini izliyorlardı. "Ama hiç bos araba yokmus... Vah vah, pek hoslarına gitmedi galiba, degil mi?" Harry'nin dili varıp da, taksi soförlerinin arabalarına böyle fazlaca heyecanlı baykusları almaya pek alıskın olmadıklarını Mrs VVeasley'ye söyleyemedi. Pig-widgeon kulakları tırmalayan bir patırtı koparıyordu. Fred'in sandıgının birdenbire açılması sonucunda Dr Filibuster'm Meshur Isıtmasız, Islak-Baslamalı Maytap-lan'ndan bir kısmının alev almasının da faydası olmadı. Crookshanks telasla soförün bacagına tırmanmaya çalısınca, adam korku ve acıyla çıglık attı. Taksinin arka koltugunda sandıklarıyla birlikte sıkıs tıkıs oturduklarından, yolculuk pek rahat geçmedi. Crookshanks'in maytap sokunu atlatması epey vakit aldı. Londra'ya vardıklarında, hem Harry, hem Ron, hem de Hermione'nin her tarafı tırmık içindeydi. King's Cross'a gelip de arabadan indiklerinde rahat bir soluk aldılar. Hem de, yagmurun daha da siddetli yagmasına ve yogun trafikte sandıklarıyla karsıdan karsıya geçip istasyona girene kadar sırılsıklam olmalarına ragmen. Harry arük Peron Dokuz Üç Çeyrek'e geçmeye alısmıstı. Yapılması gereken sey, dokuz ve on numaralı peronları ayıran görünürde katı bölmenin üstüne dosdogru yürümekten ibaretti. sin tek püf noktasıysa, bunu göze çarpmayacak sekilde yapmak ve Muggle'ların 193 dikkatini çekmemekti. Bugün bu isi gruplar halinde yaptılar; önden Harry, Ron ve Hermione gittiler (yanlarında Pigwidgeon ve Crookshanks de bulundugundan, en gürültülü grup onlarınkiydi); Page 65 Harry Potter Ates Kadehi bölmeye rahat bir tavırla yaslanıp bir sey yokmus gibi laflamaya basladılar ve yana dogru kayıp bölmenin içinde kayboldular... Hemen karsılarında Peron Dokuz Üç Çeyrek belirdi. Kırmızı renkte, pırıl pırıl bir buharlı tren olan Hog-warts Ekspresi gelmisti bile. Çevreye saçtıgı buhar bulutlarının içinde Hogwarts ögrencileri ve aileleri pero- ; nün üstünde birer hayalet gibi görünüyorlardı. Sisin içinde baykusların ötüsü Pigwidgeon'ın daha da fazla gürültü yapmasına neden oldu. Harry, Ron ve Hermione yer aramaya koyuldular. Kısa süre sonra trenin ortalarında bir kompartımana bagajlarını yerlestirmeye Ij baslamıslardı. Sonra Mrs Weasley, Bul ve Charlie'ye hosça kalın demek için perona indiler. Charlie, Ginny'yi kucaklarken, "Sizinle sandıgınızdan çok daha önce görüsebiliriz," dedi sırıtarak. "Neden?" diye sordu Fred merakla. "Göreceksiniz," dedi Charlie. "Percy'ye bundan bahsettigimi söylemeyin sakın... ne de olsa 'Bakanlık i açıklanmasını uygun görene kadar gizli bilgi' bu." "Evet, bu yıl Hogwarts'ta olmayı ben de isterdim aslında," dedi Bili, elleri ceplerinde, trene hasretle bakarak. "Neden?" dedi George sabırsızlıkla. "lginç bir yıl geçireceksiniz," dedi Bili, gözleri ısıl- m dayarak. "Kim bilir, belki izin alıp gelirim de ben de birazını seyrederim..." 194 "Neyin birazını?" dedi Ron. Ama o anda düdük çaldı ve Mrs VVeasley onları trenin kapısına dogru itekledi. Trene girip kapıyı kapadılar. Hermione digerleriyle birlikte pencereden sarkıp, "Bizi misafir ettiginiz için tesekkürler, Mrs VVeasley," dedi. "Evet, her sey için tesekkürler, Mrs VVeasley," dedi Harry. "Benim için zevkti, canlarım," dedi Mrs VVeasley. "Sizi Noel'de de davet ederdim ama... sanırım hepiniz Hogwarts'ta kalmak isteyeceksiniz, ne de olsa... bir seyler olacak." "Anne!" dedi Ron sinirlenerek. "Üçünüzün bilip de bizim bilmedigimiz sey ne?" "Bu aksam ögreneceksiniz sanınm," dedi Mrs VVeasley gülümseyerek. "Çok heyecanlı olacak - bakmayın, kuralları degistirdiklerine çok memnun oldum -" "Neyin kurallarını?" dedi Harry, Ron, Fred ve Ge-orge hep bir agızdan. "Eminim Profesör Dumbledore size söyleyecektir... Neyse, davranıslarınıza dikkat edin, olur mu? Tamam mı, Fred? George?" Pistonlar gürültüyle ıslık çaldı ve tren hareket etmeye basladı. "Hogwarts'ta neler oluyor, söylesenize!" diye seslendi Fred pencereden. Mrs VVeasley, Bili ve Charlie hızla uzaklasıyorlardı. "Neyin kuralları degisiyor?" Ama Mrs VVeasley gülümseyip el sallamakla yetindi. Tren virajı almadan, o, Bili ve Charlie Buharlasmıslardı. 195 Harry, Ron ve Hermione kendi kompartımanlarına döndüler. Pencereye çarpan yagmur damlaları dısarısını görmeyi çok güçlestirmisti. Ron sandıgını açtı, visne çürügü rengi resmi cüppesini çıkardı ve Pigwidgeon'm yaygarasını bastırmak için onu kafesin üstüne örttü. Somurtup Harr/nin yanına oturarak, "Bagman, Hogwarts'ta neler oldugunu söylemeye niyetlenmisti," dedi. "Anımsıyor musunuz, Dünya Kupası'nda hani? Ama öz annem bana söylemiyor. Acaba ne -" "Ssst!" diye hafifçe fısıldadı Hermione, parmagını dudaklarına götürüp bitisik kompartımanı isaret ederek. Harry ve Ron kulak kesildiler. Tamdık, uyusuk bir ses açık kapıdan geçip onlara ulastı. "... aslında babam beni Hogwarts'a degil de Durmstrang'a yollayacaktı. Müdür'ünü tanıyor çünkü. Eh, onun Dumbledore hakkındaki düsüncelerini biliyorsunuz -adam tam bir Bulanık dostu - Durmstrang ise öyle ayak takımını almıyor. Ama annem benim o kadar uzaktaki bir okula gitmemi istemedi. Babam Durmstrang'ın Karanlık Sanatlar konusunda Hogwarts'tan çok daha duyarlı bir çizgiye sahip oldugunu söylüyor. Durmstrang ögrencileri Karanlık Sanatların kendisini ögreniyor, bizim ögrendigimiz savunma saçmalıgını degil..." Hermione ayaga kalktı, kompartıman kapısına kadar parmak ucunda yürüdü ve Malfoy'un sesi Page 66 Harry Potter Ates Kadehi gelmesin diye kapıyı kapattı. "Demek Durmstrang'ın ona daha çok uyacagını düsünüyor, ha?" dedi kızgın kızgın. "Keske gitseymis, o zaman ona katlanmak zorunda kalmazdık." 196 "Durmstrang da bir büyücülük okulu mu?" dedi Harry. "Evet," dedi Hermione kibirli kibirli, "ve korkunç bir söhreti var. Avrupa'da Sihir Egitimi Üzerine Bir Deger-lendirme'ye göre, Karanlık Sanatlar* a epey agırlık veriyor." "Galiba ben de duymustum," dedi Ron, kendinden emin olmayan bir edayla. "Neredeydi? Hangi ülkede?" "Eh yani, kimse bilmiyor, öyle degil mi?" dedi Hermione, kaslannı kaldırarak. "Sey - neden?" dedi Harry. "Bütün sihir okulları arasında geleneksel bir rekabet var. Durmstrang ve Beauxbatons, kimse sırlarını ça-lamasın diye nerede olduklarını gizliyorlar," dedi Hermione, bariz bir seyden bahsediyormus gibi. "Haydi, yapma," dedi Ron, gülmeye baslayarak. "Durmstrang da Hogwarts kadar büyük olmalı - koskoca bir satoyu nasıl gizlersin ki?" "Ama Hogvvarts zaten gizli," dedi Hermione saskınlıkla. "Herkes bilir bunu... sey, en azından Hogıvarts: Bir Tarih'i okuyan herkes." "Bir tek sen o zaman," dedi Ron. "Ee, devam et -Hogwarts gibi bir yeri nasıl gizlersin?" "Büyülü," dedi Hermione. "Bir Muggle ona bakarsa, girisinde DKKAT, GRMEYN, GÜVENL DEGLDR yazılı bir tabela bulunan, neredeyse çürüyüp gitmis bir harabe görüyor sadece." "Yani Durmstrang da yabancılara sadece bir hara-beymis gibi mi görünüyordur?" '197 "Belki," dedi Hennione, omuz silkerek. "Ya da belki Dünya Kupası Stadyumu'nda oldugu gibi Muggle-Kovucu Büyüler vardır üstünde. Yabana büyücüler bulmasın diye saretlenemez hale de getirmislerdir -" "Efendim efendim?" "Bir binayı, haritada isaret edilemeyecek sekilde büyüleyebiliyorsun ya hani." "Sey... sen öyle diyorsan öyledir," dedi Harry. "Ama bence Durmstrang epey kuzeyde bir yerde olmalı," dedi Hennione düsünceli düsünceli. "Çok soguk bir yerde, çünkü kürk pelerinler üniformalarının bir parçası." "Neler yapabilirdin, düsünsene," dedi Ron rüya-daymıs gibi. "Malfoy’u bir buzuldan itip olaya kaza süsü vermek ne kolay olurdu... Yazık, annesi de seviyor-mus bak..." Tren kuzeye giderken yagmur siddetini daha da artırdı. Gökyüzü o kadar karanlıktı, pencereler de o kadar buguluydu ki, gün ortasında fenerler yakıldı. Yemek arabası koridorda tıngırdayarak geldi ve Harry paylasmaları için bir yıgın Kazan Pastası aldı. Ögleden sonra, Seamus Finnigan, Dean Thomas ve Neville Longbottom (çok sert bir cadı olan ninesi tarafından yetistirilmis, toparlak yüzlü, son derece unutkan bir çocuk) da dahil, birçok arkadasları ugradı. Seamus'in rlanda rozeti hâlâ üstündeydi. Artık sihri biraz zayıflamaya baslamıstı; hâlâ "Troy/ Mullet! Mor ani" diye ayaklıyordu, ama çok alız ve bitap bir sekilde. Ya-nm saat kadar sonra, bitmek bilmez Quidditch sohbe- 198 tinden sıkılan Hermione kendini bir kez daha 4. Sınıflar için Temel Büyüler Kitabı'na verdi ve Çagırma Büyüsü'nü ögrenme denemelerine basladı. Neville, Kupa maçını yeniden yasamakta olan arkadaslarının konusmalannı imrenerek dinledi. "Ninem gitmek istemedi," dedi kederle. "Bilet almayı reddetti. Ama harikaymıs galiba." "Öyleydi," dedi Ron. "Suna bak, Neville..." Bagaj rahndaki sandıgını karıstırıp Viktor Krum'un minyatürünü çıkardı. "Vay be," dedi Neville kıskanarak, Ron Krum'u onun tombul eline koyarken. "Onu yakından da gördük," dedi Ron. "Üst Lo-ca'daydık-" "Hayatında ilk ve son kereligine, VVeasley." Kapıda Draco Malfoy belirmisti. Arkasında azman, serseri yardakçıları Crabbe ve Goyle duruyordu, Page 67 Harry Potter Ates Kadehi ikisi de yazın en az otuz santim uzamıs gibi görünüyorlardı. Belli ki, Dean ve Seamus'ın aralık bıraktıgı kompartıman kapısı sayesinde konusmayı duymuslardı. "Bize katılmanı istedigimizi hatırlamıyorum, Malfoy," dedi Harry sogukkanlı bir sekilde. "VVeasley... o da ne?" dedi Malfoy, Pigvvidgeon'ın kafesini isaret ederek. Ron'un resmi cüppesinin bir kolu kafesten sarkıyor, trenin hareketiyle saga sola sallanıyordu. Eski moda dantel manset apaçık görünüyordu. Ron cüppeyi göz önünden kaldırmak için hamle etti, ama Malfoy çok hızlı davranmıstı; cüppenin kolunu tutup çekti. 199 "Suna bakın!" dedi Malfoy, zevkten kendinden geçerek. Ron'un cüppesini kaldırıp Crabbe ve Goyle'a gösterdi. "VVeasley, bunu giymeyi düsünmüyordun, degil mi? Yani - 1890'larda falan çok modaydı ama..." "Tezek ye, Malfoy!" dedi Ron, yüzü resmi cüppesiyle aynı renge bürünerek. Cüppeyi Malfoy'un elinden çekip aldı. Malfoy onunla alay ederek uluya uluya gülmeye basladı; Crabbe ve Goyle da aptal aptal kahkaha attılar. "Ee... katılacak mısın, VVeasley? Aile adına biraz san seref getirmeye çalısacak mısın? sin içinde para da var, biliyorsun... Kazanırsan kendine dogru dürüst bir cüppe alabilirsin..." "Neden bahsediyorsun sen?" diye çıkıstı Ron. "Katılacak mısın?" diye tekrarladı Malfoy. "Herhalde sen katılırsın, Potter. Ne de olsa gösteris yapmak için hiçbir fırsatı kaçırmazsın, degil mi?" Hermione 4. Sınıflar için Temel Büyüler Kitabı'nın üzerinden, "Ya neden bahsettigini açıkla, ya da git, Malfoy," dedi, onu tartarak. Malfo/un solgun yüzüne keyifli bir gülümseme yayıldı. "Bilmiyorum deme sakın," dedi zevkle. "Bakanlık'ta çalısan bir baban, bir de agabeyin var ve daha -bilmiyorsun, ha? Aman Tanrım, benim babam bana taa ne zaman söyledi... Cornelius Fudge'dan duymus. Ama zaten babam hep Bakanlık'm en üst düzeyindeki kisilerle baglantılıdır... Belki senin baban bunu bilemeyecek kadar ufak lokmadır, VVeasley... Evet... belki onun önünde önemli islerden bahsetmiyorlardır..." 200 Malfoy bir kez daha kahkaha atarak Crabbe ve Goy-le'u eliyle isaret edip çagırdı. Üçü ortadan kayboldular. Ron ayaga kalkıp arkalarından kompartıman kapısını öyle hızlı çarptı ki, cam paramparça oldu. "Ron!" dedi Hermione azarlarcasma. Asasını çıkarıp, "Reparo" diye mırıldandı ve cam parçaları yerden fırlayıp tekrar bir bütün halini alarak kapıya yerlestiler. "O her seyi biliyormus da biz bilmiyormusuz gibi göstermeye çalısıyor..." diye hırladı Ron. "Babam hep Bakanhk'ın en üst düzeyindeki kisilerle baglantılıdır... Benim babam ne zaman istese terfi alabilirdi... Simdiki isini seviyor, o kadar..." "Tabii ki öyle," dedi Hermione usulca. "Malfoy'un damarına basmasına izin verme, Ron -" "O ha?! Damarıma basacak ha?! Ne münasebet!" dedi Ron, kalan Kazan Pastaları'ndan bir parça alıp av-cunun içinde püreye çevirerek. ". Ron'un suratsızlıgı yol boyu sürdü. Üstlerini degistirip okul cüppelerini giyerlerken pek konusmadı. Hog-vvarts Ekspresi yavaslayıp, sonunda Hogsmeade istasyonunun göz gözü görmeyen karanlıgında durdugunda, hâlâ burnundan soluyordu. Tren kapıları açılırken, tepelerinden bir gök gürültüsü sesi geldi. Hermione, Crookshanks'i pelerininin içine sakladı, Ron ise resmi cüppesini Pigvvidgeon'ın kafesinin üstünde bıraktı. Baslarını egip, gözlerini saganaktan korumak için kısarak trenden indiler. Yagmur o kadar siddetli yagıyordu ki, sürekli baslarından asagı bir kova buz gibi su bosaltılıyordu sanki. 201 "Merhaba, Hagrid!" diye seslendi Harry, peronun sonunda devasa bir siluet görerek. "N'aber, Harry?" diye bagırdı Hagrid, el sallayarak. "Sölende görüsürüz, bogulmazsak tabii!" Birinci sınıfların Hogwarts satosuna Hagrid'le birlikte gölün üstünden kayıkla geçerek gitmeleri âdettendi. Page 68 Harry Potter Ates Kadehi Kalabalıkla birlikte karanlık peronda agır agır ilerlerlerken, Hermione titreyerek, "Uff, bu havada gölü geçmek istemezdim dogrusu," dedi hararetle. Yüz tane atsız araba istasyonun dısında onlan bekliyordu. Harry, Ron, Hermione ve Neville sükran duygularıyla kendilerini bir tanesinin içine attılar. Kapı hemen kapandı ve az sonra upuzun konvoy aniden hareket edip çevreye sular saçarak Hogwarts satosuna dogru yola koyuldu. 202 ON KNC BÖLÜM Ûcbüyücü Turnuvası * t/ Arabalar, her iki yanında kanatlı yaban domuzu heykelleri bulunan kapılardan geçip genis yola çıktılar. Hızla hrtınaya dönen havada tehlikeli bir sekilde saga sola yalpalayarak ilerliyorlardı. Pencereye yaslanan Harry, Hogwarts'ın giderek yaklastıgını görebiliyordu, satonun ısıl ısıl pencereleri kalın yagmur perdesinin ardından bulanık görünüyor, titrek titrek parlıyordu. Arabaları tas merdivenin sonundaki kocaman, mese kapıların önüne gelip durdugunda, gökyüzü simseklerle aydınlandı. Öndeki arabalara binmis olanlar, kendilerini hemen satonun içine atmak için aceleyle merdiveni çıkmaya baslamıslardı bile. Harry, Ron, Hermione ve Ne-ville de çabucak inip merdivene atıldılar ve görkemli bir mermer merdiveni olan, mesalelerle aydınlatılmıs, büyük ve derin Giris Salonu'nda kendilerini güvende hissedene dek baslannı kaldırmadılar. "Vay be," dedi Ron, basını sallayıp her tarafa su saçarak. "Bu gidisle göl tasacak. Sırılsıklam ol - AHHH!" Büyük, kırmızı, içi su dolu bir balon tavandan asa- 203 gı düsüp Ron'un basında patlamıstı. Her tarafından su damlayan Ron tükürük saçarak yana, Harry'ye dogru sendelerken, ikinci bir su bombası düstü - Hermi-one'yi az farkla ıskalayan bomba Harry'nin ayaklarında patlayıp ayakkabılarının içini ve çoraplarını buz gibi suyla doldurdu. Çevrelerindeki insanlar feryat figan bagırmaya ve ates hattından çıkabilmek için birbirlerini iteklemeye basladılar. Harry basını kaldırıp yedi metre kadar yukarılarında süzülen hortlak Peeves'i gördü. Çanlarla süslü bir sapka ve portakal rengi papyon takmıs ufak tefek bir tip olan Peeves bir kez daha nisan ahyordu. Genis ve melun suratı konsantrasyondan kasılmıstı. "PEEVES!" diye gürledi kızgın bir ses. "Peeves, DERHAL asagı in!" Müdür Yardımcısı ve Gryffindor Binası Sorumlusu Profesör McGonagall, Büyük Salon'dan fırlayıp gelmisti; ıslak zeminde kaydı ve yere düsmemek için Hermi-one'niıu. boynuna tutundu. "Ah - özür dilerim, Miss Granger -" "Ziyanı yok, Profesör!" dedi solugu kesilen Hermi-one, boynunu ovarak. Profesör McGonagall, sivri uçlu sapkasını düzeltip kare çerçeveli gözlügünün ardından yukan bakarak, "Peeves, HEMEN asagı in!" diye bagırdı. "Bir sey yapmıyorum ki!" diye kikirdedi Peeves. Besinci sınıftan birkaç kızın üstüne bir su bombası bıraktı, kızlar çıglık çıglıga Büyük Salon'a daldılar. 'Zaten ıslaklar, öyle degil mi? Veletler sizi! Viyuvvvv!" Ve 204 elindeki bombayla, henüz içeri girmis olan bir grup ikinci sınıf ögrencisine nisan aldı. "Müdürü çagırırım!" diye bagırdı Profesör McGo-nagall. "Seni uyarıyorum, Peeves -" Peeves dil çıkardı, elindeki son su bombasını havaya fırlattı ve mermer merdivenden yukarı süzülüp deli gibi kikirdeyerek gözden kayboldu. Profesör McGonagall sert bir ses tonuyla, "Haydi bakalım, yürüyün!" dedi, iliklerine kadar ıslanmıs kalabalıga. "Büyük Salon'a, haydi!" Harry, Ron ve Hermione, Giris Salonu'nda kayarak, patinaj yaparak ilerleyip sag taraftaki çifte kapıdan girdiler. Ron sırılsıklam saçlarını yüzünden çekerken öfkeli öfkeli mırıldanıyordu. Ders yılı baslangıcı söleni için dekore edilmis olan Büyük Salon her zamanki gibi muhtesemdi. Altın tabaklar ve kadehler, masalann üstünde havada süzülen yüzlerce mumun ısıgında parıldıyordu. Upuzun, dört bina masası sohbet eden ögrencilerle doluydu; Salon'un sonundaki besinci masada ise, yüzleri ögrencilere dönük ögretmenler oturuyordu. Burası çok daha sıcaktı. Harry, Ron ve Page 69 Harry Potter Ates Kadehi Hermione, Slytherin'leri, Ravenclaw'lan ve Hufflepuff ları geçip Salon'un en ucundaki Gryffin-dor masasına, Gryffindor hayaleti Neredeyse Kafasız Nick'in yanına oturdular. nci gibi beyaz ve yarı saydam olan Nick her zamanki yelegini giymisti, ama bu gece kıyafetine, hem merasim havası versin, hem de yansı kesilmis olan boynunun üstünde basının fazla sallanmasını engellesin diye, büyük bir yakalık eklenmisti. 205 "yi aksamlar," dedi, onlara gülümseyerek. "Kim demis?" dedi Harry, spor ayakkabılarını çıkarıp içlerindeki suyu bosaltarak. "Umarım Seçme isini çabuk tutarlar. Açlıktan midem kazınıyor." Yeni ögrencileri binalara ayırmaya yarayan Seçme her okul yılının basında yapılırdı, ama bir talihsiz sartlar silsilesi sonucunda Harry kendininkinden beri hiçbir Seçme'ye katılamamıstı. Baslamasını dört gözle bekliyordu. Tam o sırada masanın öbür ucundan, heyecandan soluk soluga bir ses yükseldi: "Selam, Harry!" Seslenen, üçüncü sınıf ögrencisi Colin Creevey'ydi. Harry onun gözünde bir kahramandı. "Merhaba, Colin," dedi Harry yorgun bir sekilde. "Harry, bil bakalım ne oluyor! Bil bakalım, Harry! Kardesim okula baslıyor! Kardesim Dennis!" "Sey - ne güzel," dedi Harry. "Gerçekten çok heyecanlı!" dedi Colin, adeta yerinde hoplayıp zıplayarak. "Umanm Gryffindor'a seçilir! Dua et, olur mu, Harry?" "Sey - peki, olur," dedi Harry. Hermione, Ron ve Neredeyse Kafasız Nick'e döndü. "Kardesler genellikle aynı binaya seçiliyor, degil mi?" dedi. Bunu, yedi Weas-ley kardesin de Gryffindor'a seçilmis olmasına dayanarak söylüyordu. "Yo, ille de öyle olmuyor," dedi Hermione. "Parvati Patü'in ikizi Ravenclaw'da, tek yumurta ikizi üstelik. Normalde aynı binada olmalarım beklerdin, degil mi?" Harry ögretmenler masasına baktı. Masada her za- 206 mankinden fazla bos sandalye var gibiydi. Elbette Hag-rid hâlâ birinci sınıflarla birlikte gölden geçmeye çalısmakla mesguldü; Profesör McGonagall herhalde Giris Salonu'nün yerlerinin kurutulmasına nezaret ediyordu, ama bir bos sandalye daha vardı ve Harry baska kimin eksik oldugunu çıkaramıyordu. Kendi de ögretmenlere bakmakla mesgul olan Her-mione, "Karardık Sanatlara Karsı Savunma dersinin yeni ögretmeni nerede?" dedi. Simdiye kadar üç sömestrden fazla dayanan bir Karardık Sanatlara Karsı Savunma Ögretmenleri olmamıstı. Harr/nin favorisi açık arayla Profesör Lupin'di, o da geçen yü istifa etmisti. Harry ögretmenler masasına göz gezdirdi. Masada kesinlikle yeni bir yüz yoktu. "Belki de birini bulamamıslardır!" dedi Hermione kaygıyla. Harry masayı daha dikkatlice gözden geçirmeye basladı. Muska ögretmeni ufak tefek Profesör Flitvvick, Bitkibilim ögretmeni Profesör Sprout'un yanında, bir yastdc yıgınının üstünde oturuyordu. Yumusak, gri saçının üstünde sapkası yan yatmıs Profesör Sprout, Astronomi bölümünden Profesör Sinistra'yla konusuyordu. Profesör Sinistra'nın öbür tarafında soluk tenli, kanca burunlu, yaglı saçlı ksir ögretmeni Snape vardı -Harry'nin Hogvvarts'ta en az sevdigi kisi oydu. Harry'nin Snape'e duydugu tiksintiye denk olabilecek tek sey ise, Snape'in ona duydugu nefretti. Bu nefret geçen yıl daha da artmısa - tabii böyle bir sey mümkünse. Harry, Sirius'un, Snape'in o koca burnunun dibinden 207 kaçmasına yardım etmisti. Snape'le Sirius ögrencilik günlerinden bu yana birbirlerine düsmandılar. Snape'in öbür yanında bos bir sandalye vardı, Harry bunun Profesör McGonagall'a ait oldugunu tahmin ediyordu. Onun yanında, masanın tam ortasında Okul Müdürü Profesör Dumbledore oturuyordu. Uzun, gümüs rengi saçıyla sakalı mum ısıgında parlıyordu ve muhtesem koyu yesil cüppesinde çok sayıda yıldız ve ay islemesi vardı. Dumbledore'un uzun ve ince parmaklarının ucu birbirine dokunuyordu ve çenesini parmaklarının üstüne yaslamıs, basını yukarı kaldırmıs, dar çerçeveli gözlügünün ardından, düsüncelere dalıp gitmisçesine tavana bakıyordu. Harry de Page 70 Harry Potter Ates Kadehi gözlerini tavana kaydırdı. Dısandaki gökyüzünü gösterecek sekilde büyülenmis olan tavanı hiç bu kadar fırtınalı görmemisti. Kara ve mor bulutlarla doluydu. Dısarıdan bir gök gürültüsü daha gelirken, tavanda çatal biçiminde bir simsek parladı. "Haydi, acele edin," diye inledi Ron, Harry'nin yanında. "O kadar açım ki, bir Hipogrif bile yiyebilirim." Laflar tam agzından çıkmıstı ki, Büyük Salon'un kapıları açıldı, ortalıga sessizlik çöktü. Profesör McGo-nagall birinci sınıflardan olusan uzun bir sırayı Salon'un basına dogru getiriyordu. Harry, Ron ve Hermi-one de ıslaktılar gerçi, ama onlann durumu bu birinci sınıflarınkinin yanında hiç kalırdı. Gölü kayıkla degil de yüzerek geçmis gibi görünüyorlardı. Ögretmenler masasına dogru ilerleyip yüzlerini ögrencilere döndüklerinde, hepsi de soguktan ve heyecandan tir tir titri- 208 yordu - biri hariç. Harry grubun en ufak tefegi olan kursuni saçlı erkek çocugun, Hagrid'in köstebek derisi paltosunu giymis oldugunu gördü. Palto ona öyle büyük gelmisti ki, kürklü, siyah bir sirk çadırına sarınmıs gibiydi. Paltonun yakasından fırlamıs küçük yüzü neredeyse acı verecek derecede heyecanlı görünüyordu. Dehset içinde görünen arkadaslarına katıldıgında, gözü Colin Creevey'yi buldu, iki bas parmagını havaya kaldırdı ve ses çıkarmadan, dudaklarıyla "Göle düstüm!" dedi. Bundan büyük keyif almıs gibi bir hali vardı. Profesör McGonagall birinci sınıfların önüne üç bacaklı bir tabure koydu ve onun üstüne de son derece eski, kirli ve yamalı bir büyücü sapkası yerlestirdi. Birinci sınıflar sapkaya bakakaldılar. Ötekiler de öyle. Kısa bir sessizlik oldu. Sonra sapkanın kenarına yakın bir yerde, agza benzeyen uzun bir yarık açıldı ve sapka sarkı söylemeye basladı: "Bundan bin yıl kadar önce, Henüz diktiklerinde beni, Dört ünlü büyücü vardı, Bugüne dek yasadı isimleri: Yigit Gryffindor, vahsi kırlardan, Adil Ravenclaıu, dar kanyondan, Tatlı Hufflepuff, genis ovadan, Kurnaz Slytherin, bataklıktan. Ortak bir dilek, umut, rüya pesinde Cüretkâr bir plan yogrııldu 209 Genç büyücüler egitilsin diye, Böyle kuruldu Hogwarts Okulu. Kendi binalarını kurdu Bu dört kurucunun hepsi de, Çünkü farklı erdemler yeglerlerdi Ders verecekleri kisilerde. Gryffindor için, cesurlardı Digerlerinin hepsinden önemlisi; Hep en akıllı olandı Ravendaıv için en iyisi; Hufflepuff'a ilk seçilenler Çok çalısmayı sevenlerdi; Ve güç pesindeki Slytherin Çok hırslı olanları severdi. Henüz yasarlarken, eldekilerden-Layık olanı onlar seçerdi. Ama çoktan ölüp gittiler, öyleyse hak edenleri nasıl seçmeli? Çareyi Gryffindor buldu, Beni basından çıkardı pat diye, Kurucular içime beyin doldurdu, Onların yerine seçebileyim diye! Simdi beni kulaklarınıza kadar geçirin, Hata ettigim duyulmadı benim, Zihninizin içine bir göz atınca, Nereye ait oldugunuzu söylerim!" Seçmen Sapka sarkısını bitirdiginde, Büyük Sal alkıslarla çınladı. 210 Page 71 Harry Potter Ates Kadehi Herkesle birlikte alkıslayan Harry, "Biz seçildigimizde söyledigi sarkı bu degildi," dedi. "Her sene farklı bir sarkı söylüyor," dedi Ron. "Çok sıkıcı bir hayat olmalı, degil mi, yani sapka olmak? Herhalde bütün yılı bir dahaki sarkıyı besteleyerek geçiriyordur." Profesör McGonagall rulo halindeki büyük bir parsömeni açıyordu. "smi söylenen, Sapka'yi basına geçirsin ve tabureye otursun," dedi birinci sınıflara. "Sapka binanızı açıklayınca, gidip o masaya oturacaksınız." "Ackerley, Stevvart!" Bir oglan çocugu tepeden tırnaga titreyerek öne çıktı, Seçmen Sapka'yı alıp basına geçirdi ve tabureye oturdu. "Ravenclaw!" diye bagırdı Sapka. Stewart Ackerley, Sapka'yı çıkarıp çabucak Ravenc-law masasına gitti, masada herkes onu alkıslıyordu. Harry'nin gözü, masaya oturan Stewart Ackerley'yi alkıslamakla mesgul olan Cho'ya ilisti. Bir an Harry'nin de içinde Ravenclavv masasına katılma istegi kabardı. "Baddock, Malcolm!" "Slytherin!" Salon'un öbür tarafındaki masadan sevinç çıglıkları yükseldi. Harry, Malfoy'un, Slytherin'lere katılmakta olan Baddock'u alkısladıgım görebiliyordu. Acaba Baddock, Slytherin'in diger binaların hepsinden daha çok sayıda Karanlık cadı ve büyücü çıkardıgını biliyor muydu? Fred ve George oturmak üzere olan Malcolm Baddock'a tısladılar. 211 "Branstone, Eleanor!" "Hufflepuff!" "Cauldwell,Owen!" "Hufflepuffl" "Creevey, Dennis!" Mini minnacık Dennis Creevey sendeleyerek öne çıktı ve Hagrid'in köstebek derisi paltosunun etegine takıldı. Hagrid de tam o sırada ögretmenler masasının arkasındaki bir kapıdan Salon'a giriyordu. Normal bir insanın iki katı kadar uzunlukta ve en az üç katı genisliginde olan Hagrid uzun, kabarık ve karmakarısık siyah saç sakalıyla ürkütücü bir görünüme sahipti - ama bu yanıltıcı bir izlenimdi, çünkü Harry, Ron ve Hermi-one onun çok yumusak kalpli oldugunu biliyorlardı. Hagrid onlara göz kırpıp ögretmenler masasının bir ucuna oturdu ve Dennis Creevey'nin Seçmen Sapka'yı basına geçirmesini izledi. Sapka'mn kenanndaki yarık iyice açıldı - "Gryffindor!" diye bagırdı Sapka. - Hagrid de Gryffindor'larla birlikte alkıslamaya koyuldu. Dennis Creevey agzı kulaklarında sırıtarak Sapka'yı çıkardı, taburenin üstüne koydu ve hemen agabeyinin yanına gitti, "Colin, göle düstüm!" dedi tiz bir sesle, kendini bos bir sandalyeye atarak. "Harikaydı! Ve sudaki bir sey be ni yakalayıp kayıga itti!" "Süper!" dedi Colin, onunkine denk bir heyecanla. "Dev mürekkep balıgı olmalı o, Dennis!" "Vay be!" dedi Dennis. Fırtınanın altını üstüne getir- 212 digi, fersahlarca derinlikte bir göle fırlatılıp, dev bir su canavarı tarafından dısarı çekilmekten fazlasını en vahsi rüyalarında bile beklemezmis gibi bir hali vardı. "Dennis! Dennis! Oradaki çocugu görüyor musun? Siyah saçlı, gözlüklü olanı hani? Görüyor musun? Kim o, biliyor musun, Dennis?" Harry basını öteki tarafa çevirip, gözlerini Emma Dobbs hakkında karar vermek üzere olan Seçmen Sap-ka'ya dikti. Seçme devam etti; kimi az, kimi çok korkan kızlarla oglanlar, birer birer üç bacaklı tabureye ilerlediler. Profesör McGonagall "L"leri geçerken sıra yavas yavas kı-sahyordu. "E hadi ama," diye inledi Ron, midesini ovusturarak. "Ama Ron, Seçme yemekten çok daha önemli," dedi Neredeyse Kafasız Nick, tam "Madley, Laura!" Huff-lepuff a seçilirken. 'Tabii ki öyle... ölüysen eger," diye çıkıstı Ron. Page 72 Harry Potter Ates Kadehi "Umarım bu yılki Gryffindor'lar iyi durumdadır," dedi Neredeyse Kafasız Nick, "McDonald, Natalie!" de Gryffindor'lara katılırken alkıslayarak. "Galibiyet serimizi bozmak istemeyiz, degil mi?" Binalar-Arası Sampiyona'yı son üç yıldır Gryffin-dor kazanmıstı. "Pritchard, Graham!" "Slytherin!" "Ouirke, Orla!" "Ravenclaw!" 213 Ve sonunda, "Whitby, Kevin!"le ("HufflepuffD birlikte, Seçme sona erdi. Profesör McGonagall, Sapka'yla tabureyi alıp götürdü. "Vakti gelmisti," dedi Ron, çatalıyla bıçagını eline alıp umutla altın tabagına bakarak. Profesör Dumbledore ayaga kalkmıstı. Kollarını ku-caklarcasına açmıs, ögrencilere gülümsüyordu. "Size tek bir kelime söyleyecegim," dedi, sesi Salon'da yankılanarak. "Yumulun." "Emredersiniz, emredersiniz!" dedi Harry ve Ron yüksek sesle. Bos tabaklar gözlerinin önünde sihirli bir sekilde doldu. Harry, Ron ve Hermione tabaklarını doldururlarken, Neredeyse Kafasız Nick'in kederli bir hali vardı. "Ha sööle," dedi Ron, agzı patates püresiyle dolu bir halde. "Bu aksam sölen yapılabildigi için sanslısınız," dedi Neredeyse Kafasız Nick. "Mutfakta bir sorun çıkmıstı." "Nige? N'olmus?" dedi Harry, bifteginden iri bir lokma alarak. Neredeyse Kafasız NkL. "Peeves tabii ki," dedi ve basını iki vana salladı. Bası tehlikeli bir sekilde saga sola yattı. Yakalıgını boynunun biraz daha yukarısına çekti. "Her zamanki tartısma iste. Sölene katılmak istedi - ki bu olacak is degil. O nasıldır bilirsiniz, medeniyetle alakası yoKtur. Ne zaman bir yemek tabagı görmüs de tutup fırlatmamıs? Bir hayaletler konseyi topladık - Sisman Kesis ona bir sans tanıma taranısıydı - ama Kanlı Baron, bana &o*-arsanız akıllıca bir tutumla, yumrugunu masaya vurdu." 214 Kanlı Baron, Slytherin hayaletiydi, gümüsi kan lekeleriyle kaplı zayıf ve sessiz bir hayaletti. Hogvvarts'ta, Peeves'i gerçek anlamda kontrol edebilen tek kisiydi. "Peeves'in kafasının bir seye bozuldugu belliydi zaten," dedi Ron kasvetle. "Ee, ne yaptı mutfakta?" "Aman, her zamanki seyler iste," dedi Neredeyse Kafasız Nick, omuz silkerek. "Çevreyi birbirine kattı, ortalıgın altını üstüne getirdi. Tavalar tencereler her tarafa saçıldı. Mutfak çorba içinde yüzmeye basladı. Ev cinleri akıllarını oynatıyorlardı -" Çlink. Hermione altın kadehini devirmisti. Balkabagı suyu masa örtüsünün üzerine gittikçe daha da yayılıyor, metrelerce beyaz örtüyü turuncuya boyuyordu, ama Hermione'nin buna dikkat ettigi yoktu. "Burada ev cinleri mi var?" dedi, Neredeyse Kafasız Nick'e dehset dolu gözlerle bakarak. "Burada, Hog-ıvarts'ta?" "Elbette," dedi Neredeyse Kafasız Nick, onun tepkisine sasırarak. "Sanırım ngiltere'de sayılarının en yüksek oldugu yer burası. Yüzden fazlalar." "Ben bir tane bile görmedim!" dedi Hermione. "Eh, gündüz vakti mutfaktan pek ayrılmıyorlar ne de olsa, degil mi?" dedi Neredeyse Kafasız Nick. "Geceleyin çıkıp biraz temizlik yapıyorlar... söminelerle falan ilgileniyorlar... Yani, onları ortalıkta görmemen gerekiyor, ha? yi bir ev cininin göstergesi de, orada oldugunu bilmemeniz degil midir zaten?" Hermione ona dik dik baktı. "Ama onlara para ödeniyor herhalde," dedi. "Tatilleri 215 var, degil mi? Ve - hastalık izinleri, emeklilik haklan falan?" Neredeyse Kafasız Nick öyle bir güldü ki, yakalıgı asagı kaydı ve bası yana düsüp, onu hâlâ boynuna baglamakta olan iki santimlik deri ve kasın ucunda sallanmaya basladı. Page 73 Harry Potter Ates Kadehi "Hastalık izni ve emeklilik hakkı mı?" dedi, basını yeniden omuzlarının üstüne yerlestirip bir kez daha ya-kalıgıyla destekleyerek. "Ev cinleri hastalık izni ve emeklilik hakkı istemez ki!" Hermione basını öne egerek, pek azına dokundugu yemegine baktı, sonra çatalıyla bıçagını üstüne koyup tabagı bir kenara itti. "Haydi ama, 'Er-may-ni," dedi Ron. Agzından Harry'nin üstüne Yorkshire pudingi parçalan saçıldı yanlıslıkla. "Amman - pardon, 'Arry -" Agzındaki lokmayı yuttu. "Kendini açlıktan öldürerek onlara hastalık izni aldıramazsın!" "Köle emegi," dedi Hermione, burnundan soluyarak. "ste bu yemegi var eden bu. Köle emegi." Ve ondan sonra tek bir lokma bile yemeyi reddetti. Yagmur hâlâ yüksek, karardık pencereleri dövüp duruyordu. Pencereler yeni bir gök gürültüsüyle sallandı ve fırtınalı tavan ısıldayıp altın tabaklan aydınlattı. Sıcak yemekler ortadan kaybolmus, onların yerini anında pudingler almıstı. "Melas turtası, Hermione!" dedi Ron, kokuyu kasten ona dogru üfürerek. "Kus üzümlü muhallebi, bak! Çikolatalı kremalı pasta!" 216 Ama Hermione ona Profesör McGonagall'ı öylesine andıran bir bakısla baktı ki, Ron vazgeçti. Pudinglerin de altından girilip üstünden çıkıldıktan ve son kırıntılar da ortadan kaybolup tabaklar pırıl pırıl olduktan sonra, Albus Dumbledore yine ayaga kalktı. Salon'u dolduranların konusmalarından kaynaklanan gürültü bir anda kesildi, artık sadece rüzgârın ugultusu ve yagmurun camlan dövmesi duyuluyordu. "Evet!" dedi Dumbledore, herkese gülümseyerek. "Simdi hepimiz beslenip sulandıgımıza göre," ("Hıh!" dedi Hermione), "bana bir kez daha kulak vermenizi istiyorum, birkaç duyurum olacak. "Hadememiz Mr Filch, bu yıl satoda yasak olan nesneler listesinin genisletildigini ve listeye Çıgırtkan Yo-yo'ların, Köpekdisli Frizbi'lerin ve Hep-Vuran Bu-merang'lann da eklendigini size söylememi rica etti. Tam liste yanılmıyorsam dört yüz otuz yedi nesneyi içeriyor. steyen olursa, Mr Filch'in odasına gidip listeye bakabilir." Dumbledore'un dudaklarının kenarları hafifçe kıvrıldı. Konusmasına devam etti: "Her zamanki gibi, hepinize arazimizdeki Orman'in bütün ögrencilere, Hogs-meade köyününse üçüncü sınıflardan küçük ögrencilere yasak oldugunu bir kez daha hatırlatmak istiyorum. "Ayrıca, bu sene Binalar-Arası Quidditch Kupa-sı'run yapılmayacagım da üzüntüyle açıklamak zorundayım." "Ne?" dedi Harry, solugu kesilerek. Dönüp Quid- 217 ditch takımından arkadasları Fred ve George'a baktı. Gözleri Dumbledore'da, ses çıkarmadan dudaklarını oynatıyorlardı, belli ki konusamayacak kadar afallamıslardı. Dumbledore devam etti: "Bunun nedeni, ekimde baslayıp okul yılı boyunca sürecek ve ögretmenlerin vaktinin ve enerjisinin büyük bölümünü alacak olan bir etkinlik - eminim hepiniz bu etkinlikten çok keyif alacaksınız. Size büyük bir zevkle, bu yıl Hogwarts'ta -" Ama tam o anda kulakları sagır eden bir gök gürültüsü duyuldu ve Büyük Salon'un kapıları gümbürdeye-rek açıldı. Kapıda bir adam duruyordu. Siyah bir seyahat pelerinine bürünmüs, upuzun bastonuna yaslanmıstı. Büyük Salon'daki bütün baslar, tavanda ısıldayan simsegin bir anda aydınlattıgı yabancıya çevrildi. Kukuletasını indirdi, uzun, kır düsmüs, koyu gri saçlarını saldı ve ögretmenler masasına dogru yürümeye basladı. Her iki adımından birinde Salon'da tok bir takırtı yankılanıyordu. En bastaki masaya ulastı, saga döndü ve agır agır topallayarak Dumb'.edore'a yöneldi. Tav; n-da bir simsek daha ısıldadı. Hermione solugunu tuttu. Simsek adamın yüz hatlarını ortaya çıkarmıstı. Harry böyle bir yüz görmemisti hiç. Sanki insan yüzünün nasıl olması gerektigi konusunda çok az fikri bulunan, keski kullanmakta da pek yetenekli olmayan biri tarafından, asınmıs tahtadan yapılmıstı. Derisinin her santimi yara izleriyle kaplı gibiydi. Agız çapraz bir ke- i sige benziyordu, burnun ise hatırı sayılır bir parçası eksikti. Ama Page 74 Harry Potter Ates Kadehi adamı asıl korkutucu kılan, gözleriydi. 218 Bir tanesi küçük, karanlık ve boncuk gibiydi. Dige-riyse iri, madeni para kadar yuvarlaktı ve canlı bir elektrik mavisiydi. Mavi göz durmadan, hiç kırpılmadan hareket ediyor, normal gözden tamamen bagımsız bir sekilde yukarı, asagı ve yanlara dogru yuvarlanıyordu - sonra birden tam arkaya dogru yuvarlandı, öyle ki gözün akını görebiliyorlardı. Yabancı, Dumbledore'un yanına geldi. Yüzü kadar feci sekilde yaralı olan elini uzattı, Dumbledore da Harry'nin duyamadıgı bir seyler mırıldanarak onun elini sıktı. Sanki yabancıya bazı sorular soruyor, o da gülümsemeden basını sallıyor ve alçak sesle cevap veriyordu. Dumbledore basını yukarı asagı salladı ve eliyle adama sag yanındaki sandalyeye oturmasını isaret etti. Yabancı oturdu, yele misali koyu gri saçını yüzünden çekti, bir tabak sosis alıp burnundan arta kalan parçaya kaldırdı ve kokladı. Sonra cebinden küçük bir bıçak çıkardı, ucuna bir sosis geçirdi ve yemeye basladı. Normal gözü sosislerin üzerindeydi, ama mavi gözü yuvasında fıldır fıldır dönüp duruyor, Salon'u ve ögrencileri kontrol ediyordu. "Yeni Karanlık Sanatlara Karsı Savunma ögretmenimizi takdim edeyim," dedi Dumbledore neseyle, sessizlige dogru. "Profesör Moody." Yeni personelin takdim edilince alkıslanması âdettendi, ama aynı anda ellerini çırpan Dumbledore ve Hagrid dısında Moody'yi kimse alkıslamadı. kisinin alkısı sessizligin içinde sönük sönük yankılanıp çabucak kesildi. Digerlerinin hepsi Moody'nin acayip gö- 219 rüntüsüne o kadar takılmıstı ki, ona bakmaktan baska bir sey yapamıyorlardı. "Moody mi?" diye fısüdadı Harry, Ron'a. "Deli-Göz Moody mi? Hani babanın bu sabah yardım etmeye gittigi adam?" "Öyle olmalı," diye fısıldadı Ron, korku ve hayranlık dolu bir sesle. "Ona ne olmus?" diye fısıldadı Hermione. "Yüzüne ne olmus?" "Bilmiyorum," diye fısıltıyla cevap verdi Ron, Moody'den gözlerini alamayarak. Moody pek de sıcak olmayan bu karsılamaya karsı tamamen kayıtsız görünüyordu. Önündeki balkabagı suyu sürahisine yüz vermeyip elini yine seyahat pelerinine soktu, içinden bir cep sisesi çıkardı ve büyük bir yudum aldı. çmek için kolunu kaldırdıgında pelerininin etegi yerden birkaç santim havalandı ve Harry ı na-sanın alanda, tahtadan oyulmus bir bacakla, onun ucunda pençeli bir ayak gördü. Dumbledore bogazını temizledi. "Az önce söyledigim gibi," dedi, hepsi hâlâ Deli-Göz Moody'ye bakmakta olan ögrenci kalabalıgına gülümseyerek, "önümüzdeki aylarda hayli heyecanlı bir etkinlige ev sahipligi yapma onuruna erisecegiz. Bu, yüz yılı askın süredir düzenlenmemis bir etkinlik. Üç-büyücü Turnuvası'nın bu yıl Hogvvarts'ta gerçeklesecegini açıklamaktan kıvanç duyuyorum." "SAKA ediyorsunuz!" dedi Fred Weasley yüksek sesle. 220 Moody'nin gelisinden beri Salon'u kaplayan gerginlik bir anda çözüldü. Hemen hemen herkes kahkahalarla güldü, Dumb-ledore da keyifli keyifli kıkırdadı. "Saka etmiyorum, Mr Weasley," dedi. "Ama simdi siz söylediniz de aklıma geldi, yazın çok güzel bir fıkra duymustum. Bir ifrit, bir cadaloz ve bir ayakkabıcı cin bara gidiyorlar..." Profesör McGonagall yüksek sesle bogazını temizledi. "Sey - belki de simdi sırası degil.., hayır..." dedi Dumbledore. "Nerede kalmıstım? Ha, evet, Üçbüyücü Turnuvası... Kimileriniz bu Turnuva'nın nasıl bir sey oldugunu bilmiyordur, bu yüzden umarım bilenler kısa bir açıklama yapmamı mazur görürler. Bu arada da baska seylerle ilgilenebilirler. "Üçbüyücü Turnuvası ilk olarak yedi yüz yıl kadar önce, Avrupa'nın en büyük üç büyücülük okulu arasında dostça bir yarısma olarak basladı. Bu üç okul, Hog-vvarts, Beauxbatons ve Durmstrang'dı. Her okulu temsil etmek üzere birer sampiyon seçilir ve bu üç sampiyon üç sihirli görevi yerine getirmek için yarısırdı. Okullar bes senede bir düzenlenen Turnuva'ya sırayla ev sahipligi yaparlardı. Genellikle bu Turnuva'ya, farklı milliyetlerden genç cadılarla büyücülerin Page 75