Harry Potter Ates Kadehi Diagon Yolu'ndan senin ihtiyaçlarını da alırım. Baska herkesinkileri alıyorum nasıl olsa. Dünya Kupası'ndan sonra vakit kalmayabilir, geçen sefer maç bes gün sürmüstü." "Vay - umarım bu sefer de o kadar sürer!" dedi Harry hevesle. "Eh, umarım sürmez," dedi Percy iskolik bir tavırla. "sten bes gün uzak kalsam dosya tepsimin ne durumda olacagını düsünüyorum da, içim ürperiyor." "Evet, yine birisi içine ejder pisligi bırakabilir, degil mi, Perce?" dedi Fred. "O, Norveç'ten gelen bir gübre örnegiydi!" dedi Percy, yüzü bir hayli kızararak. "Kisisel bir sey degildi!" Fred, "Kisiseldi," diye fısıldadı Harry'ye, masadan kalkarlarken. "Biz gönderdik." 81 ALTINCI BOLUM Anahtar Mrs VVeasley onu dürterek uyandırdıgında, Harry kendini daha yeni uyumus gibi hissediyordu. Mrs VVeasley, "Kalkma vakti geldi, Harry'çigim," diye fısıldayıp Ron'u uyandırmaya gitti. Harry elleriyle çevresini yoklayıp gözlügünü buldu, gözüne takh ve dogruldu. Dısarıda hava hâlâ karanlıktı. Ron, annesi onu kaldırırken belli belirsiz bir seyler mırıldandı. Harry'nin yorganının ayakucunda, saçı bası birbirine karısmıs iki iri sekil, battaniyelerin arasından sıyrıldılar. "Sabah oldu mu yani?" dedi Fred dermansız halde. Konusamayacak kadar uykulu olduklarından, suskun suskun giyindiler. Sonra da esneye gerine mutfaga indiler. Mrs VVeasley ocaktaki büyük bir tencerenin içindekileri karıstırıyor, Mr VVeasley ise masada oturmus, büyükçe parsömen biletlerden olusan bir desteyi kontrol ediyordu. Çocuklar içeri girdiginde kıyafetini daha iyi görebilsinler diye kollarını iki yana açtı. Golf kazagına 82 benzeyen bir sey ve kendisine biraz bol gelen, kalın bir kemerle tutturulmus çok eski bir kot pantolon giymisti. "Ne diyorsunuz?" diye sordu heyecanla. "Kılık degistirmemiz gerekiyor - nasıl, Muggle'a benziyor muyum, Harry?" "Evet," dedi Harry gülümseyerek, "çok iyi." "Bili, Charlie ve Per-Per-Percy nerede?" dedi Geor-ge, esnemesini bastıramayarak. "Eh, ne de olsa onlar Cisimlenerek gidecek," dedi Mrs VVeasley. Büyük tencereyi güçbela kaldırıp masanın üstüne yerlestirerek, kaplara yulaf lapası koymaya basladı. "O yüzden biraz daha keyif yapabilirler." Harry, Cisimlenme'nin çok zor oldugunu biliyordu. Bir yerden kaybolup neredeyse aynı anda baska bir yerde ortaya çıkmak anlamına geliyordu bu. "Yani hâlâ uyuyorlar mı?" dedi Fred huysuz huysuz, kendi yulaf lapası kabını önüne çekerek. "Niye biz de Cisimlenemiyoruz?" "Çünkü henüz o yasa gelmediniz ve sınavınızı vermediniz/' diye çıkıstı Mrs VVeasley. "Bu kızlar da nerede kaldı?" Aceleyle mutfaktan fırladı. Merdiveni çıktıgını duydular. "Cisimlenmek için sınav mı vermek gerekiyor?" diye sordu Harry. "Evet," dedi Mr VVeasley. Biletleri, kaybolmasınlar diye arka cebine koydu. "Büyülü Tasımacılık Dairesi geçen gün iki kisiye ehliyetleri olmadan Cisimlendikle-rı için ceza kesmek zorunda kaldı. Kolay bir sey degil 83 Cisimlenme, dogru yapılmadıgında çok kötü sonuçlara yol açabiliyor. Bahsettigim çift kendilerini septirdi." Harry dısında masadaki herkes yüzünü burusturdu. "Sey - septirdi mi?" dedi Harry. Mr VVeasley, yulaf lapasının üzerine kasık kasık melas koyarak, "Yanları arkada kaldı," dedi. "Ve tabii ki sıkısıp kaldılar. ki tarafa da gidemiyorlardı. Sonra Büyü Kazalannı Düzeltme Ekibi'nin gelip onlan toparla-; ması gerekti. Sunu söyleyebilirim ki, bayagı bir evrak isi gerekti. Hele arkalarında Page 26 Harry Potter Ates Kadehi bıraktıkları parçaları gören Muggle'lan da düsünecek olursanız..." Birden Harr/nin gözlerinin önüne Privet Drive'da kaldırımın üzerine bırakılmıs bir çift bacakla bir göz geldi. "Peki, iyiler mi?" diye sordu, sarsılmıs bir halde. "Evet, tabii," dedi Mr VVeasley, istifini bozmadan. "Ama onlara agır bir ceza kesildi, bir daha aceleyle böyle bir ise kalkısacaklarını sanmıyorum. Cisimlenme hafife alınacak is degil. Birçok yetiskin büyücü bile bu zahmete katlanmıyor. Süpürgeyi tercih ediyorlar - daha yavas, ama daha güvenli." "Ama Bili, Charlie ve Percy, üçü de yapabiliyorlar, ha?" "Charlie'nin sınava iki kere girmesi gerekti," dedi Fred sırıtarak. "lkini veremedi. Gereken yerin sekiz kilometre güneyine, alısverise çıkmıs zavallı bir yaslı kadının tam tepesine Cisimlenmisti, hatırlıyor musunuz?" l "Evet ama ikincisinde geçti," dedi Mrs VVeasley, onlar neseyle kıs kıs gülerlerken mutfaga girerek. 84 "Percy daha iki hafta önce geçti," dedi George. "O zamandan beri her sabah Cisimlenerek iniyor asagı, sırf yapabildigini ispatlamak için." Holde ayak sesleri duyuldu ve Hermione'yle Ginny mutfaga geldiler. kisi de solgun ve mahmur görünüyordu. "Niye bu kadar erken kalkmamız gerekiyor?" dedi Ginny, gözlerini ovusturup sofraya oturarak. "Biraz yürümemiz gerekiyor," dedi Mr VVeasley. "Yürümek mi?" dedi Harry. "Ne yani, Dünya Kupası'na yürüyerek mi gidiyoruz?" "Yo, yo, o çok uzakta," dedi Mr VVeasley gülümseyerek. "Sadece kısa bir mesafeyi yürüyecegiz. Çok sayıda büyücünün Muggle'ların dikkatini çekmeden toplanması çok zor da... Normalde bile nasıl seyahat ettigimiz konusunda çok dikkatli olmamız gerekiyor, hele ki simdi Çjuidditch Dünya Kupası gibi muazzam bir etkinlik var..." "George!" dedi Mrs VVeasley sertçe. Hepsi yerlerinden sıçradılar. "Ne var?" dedi George. Ses tonundaki masumiyet kimseyi kandıramamıstı. "Cebindeki o sey de ne?" "Hiç!" "Bana yalan söyleme!" Mrs VVeasley asasını George'un cebine dogrulttu ve, "<4cao/"dedi. George'un cebinden birçok küçük, parlak renkli npsne fırladı. George onları yakalamaya çalıstıysa da 85 beceremedi ve nesneler Mrs VVeasley'nin onları beki yen eline dogru uçtu. Mrs VVeasley bu nesneleri havaya kaldırarak, hiddetle, "Onları yok edin demistik!" dedi. Süphesiz yine Dolma-Dil Sekerlemesi'ydi bunlar. "Hepsini ortadan | kaldınn demistik! Ceplerinizi bosalhn, hadi bakalım, J ikiniz de!" Pek hos bir sahne degildi. kizler belli ki evden" mümkün oldugunca çok sayıda sekerleme kaçırmaya çalısıyorlardı ve Mrs VVeasley'nin hepsini bulabilmesi için Çagırma Büyüsü'nü kullanması gerekti. O, "Accio! Accio! Accio!" diye bagırdıkça, George'un ceketinin astanyla Fred'in kot pantolonunun paçalan da dahil olmak üzere, en beklenmedik yerlerden sekerlemeler fırlıyordu. Annesi sekerlemeleri atarken, Fred, "Onları yapmak için altı ay ugrastık!" diye bagırdı. "Aman, altı ay geçirmek için ne güzel bir yol!" diye bagırdı Mrs VVeasley. "Daha fazla S. B. D. alamamanıza sasmamalı!" Sonuçta, evden ayrılırlarken ortada çok hos bir hava esmivordu. Mrs VVeasley, Mr VVeasley'yi yanagından öperken bü$ hâlâ sinirden kıpkırmızıydı. Ama bu, ikizlerin sinirine kıyasla pek bir sey sayılmazdı: kisi de sırt çantalarını arkalarına vurup annelerine tek kelime etmeden çıktılar. "yi eglenceler," dedi Mrs VVeasley. "Ayagınızı denk alın!" diye seslendi ikizlerin ardından, ama ikizler ne dönüp baktılar ne de yanıt verdiler. Harry, Ron, Hermi- 86 Page 27 Harry Potter Ates Kadehi öne ve Ginny ile birlikte Fred ve George'un arkasından yürüyen Mr VVeasley'ye/ "Bili, Charlie ve Percy'yi öglene dogru gönderirim," diye seslendi Mrs VVeasley. Hava ayazdı ve ay hâlâ görünüyordu. Günün dogmak üzere olduguna dair tek isaret, sag taraflarındaki ufuk çizgisine yayılmıs olan donuk, yesilimsi renkti. Aklı Quidditch Dünya Kupası'na dogru yola koyulan binlerce büyücüde olan Harry, adımlarım hızlandırıp Mr VVeasley'nin yanına geldi. "Peki, herkes Muggle'lara fark ettirmeden-nasıl gidiyor oraya?" diye sordu. "Bu çok büyük bir organizasyon sorunu yarattı zaten," diye iç geçirdi Mr VVeasley. "Mesele su ki, Dünya Kupası'na gelecek yüz bin kadar büyücünün hepsini agırlayacak bir büyülü bölgemiz yok. Muggle'lann giremedigi yerler var tabii, ama yüz bin büyücüyü Di-agon Yolu'na ya da Platform Dokuz Üç Çeyrek'e tıkıstırmaya çalıstıgını düsünsene bir. Bu yüzden bombos, güzel bir kır bulmamız ve orayı mümkün oldugunca çok Muggle-savusturucu önlemle donatmamız gerekti. Bütün Bakanlık aylardır bu konu üzerinde çalısıyor. Tabii ki öncelikle gelisleri düzenlememiz gerek. Daha ucuz bileti olanlar iki hafta önceden gelmek zorunda. Kimileri Muggle ulasım sistemlerini kullanıyor, ama onlann otobüslerini ve trenlerini bir sürü büyücüyle dolduramayız - unutma, dünyanın her yanından büyücüler geliyor. Elbette bazıları Cisimleniyor, ama onlara da belirmeleri için emniyetli, Muggle'lardan iyice uzak yerler ayarlamak zorundayız. Sanırım Cisimlenme nok- 87 tası olarak kullandıkları elverisli bir agaçlık var. Cisimlenmek istemeyenler ya da yapamayanlar içinse, Anahtardan kullanıyoruz. Bunlar daha önceden belirlenmis bir vakitte büyücüleri bir noktadan digerine aktarmakta kullanılan cisimler. Gerekirse tek bir seferde büyük bir grup aktarabiliyorsun. ngiltere'de stratejik noktalara iki yüz Anahtar yerlestirildi. En yakını Stoatshead Tepesi'nde, biz de oraya gidiyoruz." Mr Weasley parmagıyla ileriyi isaret etti. Gösterdigi yerde, Ottery St Catchpole köyünün ardında büyük, siyah bir kütle yükseliyordu. "Anahtarlar ne tür cisimler?" dedi Harry merakla. "Sey... her sey olabilir," dedi Mr VVeasley. "Göze çarpmayan seyler olmalı tabii ki, Muggle'lar alıp kurcalamasınlar diye... çerçöp oldugunu düsünecekleri seyler..." Karanlık, ıslak patikalardan köye dogru agır agır ilerlediler. Sessizligi sadece ayak sesleri bozuyordu. Köyden geçerlerken gökyüzü yavas yavas aydınlanmaya basladı, mürekkep karası rengi laciverte dönüstü. Harry'nin elleri ve ayaklan soguktan donuyordu. Mr VVeasley saatine bakıp duruyordu. Stoatshead Tepesi'ni tırmanmaya basladıktan sonra, konusmaya harcayacak nefesleri kalmadı. Bazen gizli bir tavsan deligine takılıyorlar, bazen de siyah çim öbeklerine basıp kayıyorlardı. Harry'nin aldıgı her soluk gögsünü yakıyor, bacakları tutulmaya baslıyordu ki, düzlüge geldiler. "Oh," dedi Mr VVeasley soluk soluga. Gözlügünü 88 çıkarıp kazagına sildi. "Eh, iyi geldik - on dakikamız var..." Tepede en son Hermione belirdi. Eli bögründeydi. "Simdi is Anahtar'1 bulmaya kaldı/' dedi Mr VVeasley, gözlügünü yeniden takıp yere bakınarak. "Büyük bir sey degil... Hadi..." Çevreye dagılıp aramaya basladılar. Henüz bir iki dakika geçmisti ki, sessizlik bir bagırmayla kesildi. "Burada, Arthur! Burada, oglum, bulduk!" Tepenin öbür tarafında, yıldızlı gökyüzünün altında iki karanlık ve uzun siluet duruyordu. "Amos!" dedi Mr VVeasley. Gülümseyerek, seslenen adama dogru yürümeye basladı. Digerleri de pesinden gittiler. Mr VVeasley çalı gibi kahverengi sakallı, kırmızı suratlı bir büyücüyle el sıkısıyordu. Adamın öbür elinde küflü görünüslü, eski bir çizme vardı. "Çocuklar, bu Amos Diggory," dedi Mr VVeasley. "Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi ve Denetimi Dairesi'nde çalısıyor. Sanırım oglu Cedric'i tanıyorsunuz-dur." Cedric Diggory on yedi yaslarında, son derece yakısıklı bir çocuktu. Hogwarts'ta Hufflepuff binası Page 28 Harry Potter Ates Kadehi Quid-ditch takımının kaptanı ve Arayıcı'sıydı. Cedric onlara bakıp, "Merhaba," dedi. Herkes de ona merhaba dedi, baslarıyla selam veren Fred ve George dısında. Cedric'in takımı geçen yılki ilk Çjuidditch maçında Gryffindor'u yendigi için ikisi de onu affetmemislerdi. 89 "Uzun bir yürüyüs, ha Arthur?" diye sordu Ced-ric'in babası. "Çok kötü degil," dedi Mr Weasley. "Suradaki köyün öbür tarafında oturuyoruz. Ya siz?" "kide kalkmak zorunda kaldık, degil mi, Ced? Cisimlenme sınavım bir versin, çok sevinecegim. Yine de... sikâyetçi degilim... Quidditch Dünya Kupası, bunu bir çuval dolusu Galleon için bile kaçırmam - gerçi biletler de neredeyse o kadar ediyor. Yine de görünüse bakılırsa ucuz kurtulmusum..." Amos Diggory, VVeas-ley'lerin üç ogluna, Harry, Hermione ve Ginny'ye babacan bir edayla göz gezdirdi. "Hepsi senin mi, Arthur?" "Hayır, sadece kızılkafalar," dedi Mr VVeasley, çocuklarını göstererek. "Bu Hermione, Ron'un arkadası -bu da Harry, o da arkadası -" "Merlin'in sakalı," dedi Amos Diggory, gözleri fal-tası gibi açılarak. "Harry mi? Harry Potter mı?" "Ee - evet," dedi Harry. Harry tanıstıgı insanların ona merakla bakmalanna alıskındı, gözlerinin hemen alnındaki simsek biçimindeki yaraya kaymasına da alıskındı, ama yine de her seferinde rahatsız oluyordu. "Ced senden bahsetti tabii," dedi Amos Diggory. "Geçen sene sana karsı oynadıgını anlattı... Ona söyledim, dedim ki - Ced, bu torunlarına anlatacagın bir sey... Harry Potter'ı yendin!" Harr/nin aklına buna verecek bir cevap gelmedigi için, bir sey söylemedi. Fred ve George yine surat asıyorlardı. Cedric biraz utanmıs gibiydi. 90 "Harry süpürgesinden düstü, baba," diye mırıldandı. "Söyledim ya sana... bir kazaydı..." "Evet ama sen düsmedin, degil mi?" diye coskuyla gürledi Amos, oglunun sırtına bir saplak indirerek. "Hep mütevazıdır bizim Ced, hep centilmendir... ama en iyi olan kazanmıs, eminim Harry de aynı seyi söyleyecektir, degil mi? Biri süpürgesinden düsüyor, digeri süpürgesinin üstünde kalıyor. Hangisinin daha iyi uçtugunu anlamak için dahi olmaya gerek yok!" "Vakit gelmis olmalı," dedi Mr VVeasley hemen, bir kez daha saatine bakarak. "Baska birini bekliyor muyuz, biliyor musun, Amos?" "Hayır, Lovegood'lar bir haftadır orada, Favvcett'lar da bilet bulamadı," dedi Mr Diggory. "Bu bölgede bizden olan baska biri yok, degil mi?" "Bildigim kadarıyla yok," dedi Mr VVeasley. "Evet, bir dakika kaldı... Hazırlansak iyi olur..." Dönüp Harry ve Hermione'ye baktı. 'Tek yapmanız gereken Anahtar'a dokunmak, parmakla dokunmanız yeter -" Koca sırt çantalarının çıkardıgı zorluga karsın dokuzu da Amos Diggory'nin elindeki eski çizmenin çevresine toplandılar. Soguk bir esinti tepenin üstünü yalarken, orada dar bir çember halinde durdular. Kimse konusmuyordu. Harry birden, simdi buraya bir Muggle gelse bu durumun ona ne kadar tuhaf görünecegini düsündü... kisi yetiskin dokuz kisi, yarı karanlıkta eski, pespaye bir çizmenin ucundan tutmus, bekliyor... 91 "Üç..." diye mırıldandı Mr VVeâsley. Bir gözü hâlâ saatindeydi. "ki... bir..." Birden basladı: Harry sanki göbeginin gerisindeki bir kanca onu aniden hızla öne çekmis gibi hissetti kendini. Ayakları yerden kesildi; Ron ve Hermione'nin iki tarafında oldugunu hissediyordu. Omuzları onun omuzlanna çarpıp duruyordu; bir rüzgâr ugultusu ve helezonlar çizen renklerin içinde ileri dogru sürükleniyorlardı; isaret parmagı çizmeye yapısmıstı, sanki çizme onu manyetik bir güçle ileri çekiyormus gibiydi; derken birden -" Ayaklan hızla yere vurdu; Ron sendeleyip ona çarptı ve Harry yere düstü; Anahtar da güm diye basının yanına, yere indi. Harry basını kaldırıp yukarı baktı. Mr VVeasley, Mr Diggory ve Cedric, rüzgârdan saçları baslan dagılmıs olsa da, hâlâ ayaktaydılar; baska herkes yerdeydi. Page 29 Harry Potter Ates Kadehi "Stoatshead Tepesi'nden besi yedi geçe seferi," dedi bir ses. 92 YEDNC BOLÜM Bagman ve Crouch Harry kendini Ron'dan çözüp ayaga kalktı. Sisli bir kırın ıssız uzantısına benzeyen bir yere gelmislerdi. Önlerinde yorgun ve somurtkan görünüslü iki büyücü vardı, biri elinde büyük, altın bir saat, digeri de kalın bir parsömen rulosuyla bir tüy kalem tutuyordu. kisi de Muggle gibi giyinmisler, ama pek becerememislerdi. Saatli adamın ayagında, dizinin üstüne kadar uzanan galoslar, sırtında da tüvit bir takım vardı. Arkadası ise skoç etegiyle panço giymisti. Mr YVeasley, "Günaydın, Basil," diyerek çizmeyi alıp skoç etekli büyücüye uzattı, adam da onu yanındaki koca bir kutu kullanılmıs Anahtar" m arasına attı. Harry, Anahtarlar arasında eski bir gazete, bos bir içecek tenekesi ve delinmis bir futbol topu görebiliyordu. Basil yorgun yorgun, "Selam, Arthur," dedi. "Görevli degilsin, ha? Bazıları için mesele yok tabii... Biz bütün gece buradaydık... Yoldan çekilsen iyi olur, bes on beste Kara Orman'dan kalabalık bir ekibin gelmesini bekliyoruz. Biraz dur da hangi kampta oldugunu bula- 93 yım... Bakalım... VVeasley... VVeasley..." Elindeki parsömen listeye baktı. "Dört yüz metrelik bir yürüyüsten sonra, karsına çıkacak ilk tarla. Kamp yöneticisinin adı Mr Roberts. Diggory... ikinci tarla... Mr Payne'i sor." Mr VVeasley, "Sagol, Basil," dedi ve digerlerine kendisini izlemelerini isaret etti. Issız kırın öbür yanından yola koyuldular, siste pek önlerini seçemiyorlardı. Yirmi dakika kadar sonra bir kapının yanında küçük, tas bir kulübe göründü. Harry onun ardında, büyük bir tarlanın tatlı egimli yamacında, ufuktaki karanlık agaçlıga dogru yükselen yüzlerce çadırın hayaleti andıran sekillerini zar zor seçebiliyordu. Dig-gor/lerle vedalastilar ve kulübenin kapısına yaklastılar. Kapıda, çadırlara bakan adam duruyordu. Harry bir bakısta onun, birkaç hektar dahilindeki tek gerçek Muggle oldugunu anladı. Adam ayak seslerini duyunca, onlara bakmak için basını çevirdi. Mr VVeasley neseyle, "Günaydın!" dedi. "Günaydın," dedi Muggle. "Siz Mr Roberts olmalısınız herhalde?" "Evet, oyum," dedi Mr Roberts. "Ya siz kimsiniz?" "VVeasley - iki çadır, iki gün önce ayırtrrustık. Tamam, degil mi?" "Evet," dedi Mr Roberts, kapıya ilistirilmis bir listeden kontrol ederek. "Orada, agaçlıgın yanında bir yeriniz var. Sadece bir gece mi?" "Öyle." "Simdi ödeyeceksiniz demek, öyle mi?" Mr VVeasley, "Ah - evet - tabii -" dedi. Kulübeden 94 az geriye kaçıp Harry'yi eliyle yanına çagırdı. Cebinden bir deste Muggle parası çıkarıp banknotları ayırmaya baslayarak, "Bana yardım et, Harry," diye mırıldandı. "Bu bir... bir... onluk mu? Ah evet, üzerindeki küçük sayıyı simdi gördüm... Peki bu, beslik mi?" Harry, Mr Roberts'm onun agzından çıkan her kelimeyi yakalamaya çalıstıgını fark etmenin tedirginligiy-le, alçak sesle, "Yirmilik," dedi Mr YVeasley'ye. "Ah evet, gerçekten de öyle... Bilmiyorum, bu kâgıt parçacıkları..." Mr Roberts, dogru banknotları seçip ona dönen Mr Weasley'ye, "Yabancı mısınız?" dedi. Mr VVeasley saskınlıkla, "Yabancı mı?" diye tekrarladı. Mr Roberts onu dikkatle süzerek, "Para konusunda zorluk çeken ilk siz degilsiniz," dedi. "On dakika önce iki kisi bana jant kapagı büyüklügünde kocaman, altın sikkelerle ödeme yapmaya kalkıstı." Mr VVeasley tedirgin tedirgin, "Gerçekten mi?" diye sordu. Mr Roberts, bir tenekeyi karıstırıp bozukluk arandı. Aniden, tekrar sisli tarlaya bakarak, "Hiç bu kadar kalabalık olmamıstı," dedi. "Yüzlerce kisi önceden yer ayırttı. Oysa insanlar öylesine gelir buraya..." Mr VVeasley, parasının üstünü almak için elini uzatarak, "Sahi mi?" dedi. Ama Mr Roberts paranın Page 30 Harry Potter Ates Kadehi üstünü vermedi. Düsünceli düsünceli, ?Evet," dedi. "Her yerden kalkıp gelmisler. Bir sürü yabancı. Hem sadece yabancı . 95 da degil. Kaçıklar, anlıyor musunuz? skoç etegi ve pançoyla dolasan bir herif bile var." Mr VVeasley kaygıyla, "Dolasmaması mı lazım?" diye sordu. "Sey gibi yani... bilmiyorum... bir toplantı sanki. Hepsi birbirini tamyora benziyor. Büyük bir parti gibi."* Tam o anda, golf pantolonlu bir büyücü Mr Ro-berts'ın ön kapısının yanında peydahlanıverdi. Asasını Mr Roberts'a dogru tutarak, sert bir ses tonuyla, "Unuttur!" dedi. Mr Roberts'ın gözleri bir anda odak noktasını kaybetti, çatık kaslan gevsedi ve yüzüne hülyalı bir kayıtsızlık ifadesi yerlesti. Harry, hafızası degistirilmis birinin belirtilerini hemen fark etti. Mr Roberts sakin sakin, "ste size kampın haritası," dedi Mr VYeasley'ye. "Bu da paranızın üstü." "Tesekkür ederim," dedi Mr Weasley. Golf pantolonlu büyücü onlara kampın kapısına kadar eslik etti. Bitkin görünüyordu. Çenesi hafiften uzamıs bir sakalla mavilesmisti, gözlerinin altında koyu mor gölgeler vardı. Mr Roberts'in duyma menzilinden çıkınca, Mr Weasley/ye, "Onunla basımız hayli derde girdi," dedi. "Hayatından memnun olması için günde on kere Hafıza Büyüsü yapmak gerekiyor. Ludo Bagman'ın da hiç faydası olmuyor. Ortalıkta gezinip avazı çıktıgı kadar Bludger'lardan, Quaffle'lardan söz edip duruyor. Muggle'lara karsı alınan güvenlik önlemlerine ise aldırdıgı bile yok. Of off, bu is bir bitsin, çok mutlu olacagım. Sonra görüsürüz, Arthur." 96 Buharlastı. Ginny, yüzünde saskın bir ifadeyle, "Mr Bagman'ın Sihirli Oyunlar ve Sporlar Dairesi Baskanı oldugunu sanıyordum," dedi. "Muggle'ların yakınında Bludger'lar-dan söz edilmeyecegini bilmesi gerekmez mi?" Mr VVeasley önlerine düsüp onları kapılardan kamp yerine götürürken, "Gerekir," diye gülümsedi. "Ama Ludo hep... nasıl diyeyim... güvenlik konusunda gevsek olmustur. Buna karsılıky ondan daha hevesli bir Spor Dairesi Baskanı bulamazsınız. Kendi de ngiltere Milli Takımı'nda Quidditch oynadı, biliyorsunuz. Ve Wimbo-urne VVasps'in gelmis geçmis en iyi Vurucu'suydu." Uzun çadır sıralan arasından sisli tarlayı agır agır geçtiler. Çadırların çogu sıradan görünümlüydü, belli ki sahipleri onlan Muggle çadırlarına benzetmek için ellerinden geleni yapmıstı. Ama baca, çıngırak ya da hava vanası eklemek gibi küçük hatalar islemislerdi. Öte yandan, bazı çadırların sihirli oldugu öylesine barizdi ki, Harry, Mr Roberts'ın süphelenmesine hiç sasmadı. Tarlanın ortasında, girisinde birkaç canlı tavus-kusunun ipleri elverdigi ölçüde dolastıgı, çizgili ipekten minyatür bir sarayı andıran, bonbon misali, asırılık örnegi bir çadır duruyordu. Biraz daha ileride üç katlı, birkaç tareti olan bir çadırın yanından geçtiler. Onun biraz ilerisinde de kus banyolu, günes saatli ve çesmeli on bahçesi olan bir tane vardı. Mr VVeasley gülümseyerek, "Hep aynı," dedi. "Bir araya geldik mi gösteris yapmadan duramıyoruz. Ah, iste burası, bakın, bu da bizimki." 97 Tarlanın üst tarafında agaçlıgın kıyısına varmıslardı, burada topraga üzerinde "VVeezly" yazan küçük bir tabelanın çakılmıs oldugu bos bir yer vardı. Mr Weasley memnuniyetle, "Bundan iyisi can saglıgı!" dedi. "Saha hemen orada, agaçlıgın öbür yanında. Olabildigince yakınız." Sırt çantasını omuzlarından indirdi. Heyecanla, "Tamam," dedi, "sihre izin yok, ciddiyim, Muggle arazisinde bu kadar kalabalıkken olmaz. Bu çadırları kendi elimizle kuracagız! Zor olmasa gerek... Muggle'lar hep kuruyor... Hadi bakalım, Harry, nereden baslasak dersin?" Harry hayatında kampa gitmemisti; Dursley'ler onu hiçbir tatile götürmemis, yaslı bir komsu olan Mrs Figg'le bırakmayı tercih etmislerdi. Ancak, Hermione ile ikisi sırıklarla küçük kazıkların nereye dikilmesi gerektigini çözmüslerdi. s agaç tokmagı kullanmaya gelince haddinden fazla heyecanlanan Mr Weasley'nin yararından çok zararı dokunsa da, sonunda iki tane iki kisilik, eski Page 31 Harry Potter Ates Kadehi püskü görünüslü çadır dikmeyi basardılar. Hepsi geriye çekilip el emeklerinin ürününü hayranlıkla süzdü. Bu çadırlara bakan hiç kimse onların büyücülere ait oldugunu anlamaz, diye düsündü Harry. Ama mesele suydu ki, Bili, Charlie ve Percy gelince, on kisi olacaklardı. Hermione de bu sorunun farkına varmıstı. Mr VVeasley dört ayak üzerinde ilk çadıra girerken, kız, Harry'ye soran gözlerle baktı. Mr Weasley, "Biraz sıkısacagız," diye seslendi. "Ama sanırım hepimiz sıgarız. Gelin de bakın." Harry egildi, çadır kapakçıgının altından geçti ve 98 hayretten agzı açık kaldı. Banyosu ve mutfagı da eksik olmayan, eski moda, üç odalı bir daireye benzeyen bir yere girmisti. Tuhaftır, burası dja tıpkı Mrs Figgs'in evinin üslubunda dösenmisti: Birbirinin esi olmayan sandalyelerde tıg isi örtüler vardı ve ortalıga agır bir kedi kokusu sinmisti. "Eh, uzun süre kalacak degiliz zaten," dedi Mr We-asley, basındaki keli bir mendille silip yatak odasının ortasında duran ranzalı dört yataga bakarak. "Bunları bürodaki Perkins'ten ödünç aldım. Artık kampa gidemiyor, zavallı adam, lumbagosu var." Tozlu çaydanlıgı alıp içine baktı. "Bize su gerek..." Harry'nin arkasından çadıra giren ve içerisinin olaganüstü büyüklügünden hiç mi hiç etkilenmemis görünen Ron, "Muggle'm bize verdigi haritada bir musluk isaret edilmis," dedi. "Tarlanın öbür yanında." "Eh, öyleyse niye sen, Harry ve Hermione gidip bize biraz su getirmiyorsunuz -?" Mr VVeasley çaydanlıkla birlikte birkaç tane saplı tencere uzattı, "- gen kalanlarımız da ates için odun toplar." "Ama fırınımız var," dedi Ron, "Niye sadece -" Yüzü beklentiyle parıldayan Mr VVeasley, "Ron, Muggle'lara karsı güvenlik önlemlerini unutma," dedi "Gerçek Muggle'lar kamp yaptıgı zaman, dısarıdaki ateslerde yemek pisirirler. Gördüm ben, öyle yapıyorlar!" Harry, Ron ve Hermione, kızların, oglanlarınkinden biraz daha küçük olan ama kedi kokmayan çadırında hızlı bir tur attıktan sonra, ellerinde çaydanlık ve saplı tencerelerle kamp arazisinde yürümeye koyuldular 99 Simdi, günes henüz dogdugu, sis de kalktıgı için, her yönde uzanan çadırlar kentini görebiliyorlardı. Hevesle çevrelerine bakarak sıra sıra çadırlar arasından yavas yavas geçtiler. Harry dünyada ne kadar çok cadı ve büyücü oldugunu ancak simdi arılayabiliyordu. Aslında daha önce baska ülkelerdekilere pek kafasını yormamısü. Alanda kamp yapanlar uyanmaya baslamıstı. Önce küçük çocukları olan aileler hareketlenmisti; Harry daha önce hiç bu kadar çok sayıda küçük cadı ve büyücü görmemisti. ki yasından büyük olmayan minik bir oglan piramit biçimli koca bir çadınn dısında diz çökmüstü. Elinde bir asa vardı ve onunla çimenlerin içindeki, yavas yavas siserek salam rulosu büyüklügüne varan bir salyangozu mutlu bir sekilde dürtüyordu. Onun yakınına geldiklerinde, annesi telasla çadırdan çıktı. "Sana kaç kere söyledim, Kevin? Babanın - asasına -el - sürme - ayyyy!" Dev salyangozun üstüne basmıs, salyangoz patlamıstı. Çocugu azarlayan sesi durgun havada arkalarından gelip küçük oglanın feryatlarına karıstı - "Salyangozu .patlattın! Salyangozu patlattın!" Biraz daha ileride, Kevin'den pek büyük olmayan iki küçük cadı gördüler. Oyuncak süpürgelere binmisler ve çok az yükselmislerdi, ayak parmaklan çigle kaplı çimenleri sıyınyordu. Bakanlık'tan bir büyücü de onları görmüstü. Harry, Ron ve Hermione'nin yanından geçerken, iyice afallamıs halde söyleniyordu: "Hem de güpegündüz! Annelerle babalan yatak keyfi yapıyor herhalde -" 100 Orada burada baska büyücülerle cadılar da çadırlarından çıkıyor ve kahvaltı hazırlamaya baslıyorlardı. Bazıları, çevrelerine sinsi bakıslar atarak, asalarıy-la ates yakıveriyorlardı; bir kısmı ise, yüzlerinde süpheci bakıslarla, sanki bunun ise yaramayacagından eminmis gibi, kibrit çakıyorlardı. Üç Afrikalı büyücü ciddi bir sohbete dalmıstı, hepsi uzun, beyaz cüppeler giymisti ve parlak mor bir ateste tavsana benzeyen bir seyi kızartıyorlardı. Bir kısım orta yaslı Amerikalı büyücü ise, çadırlarının arasına gerilmis ve üzerinde Salem Büyücü Kurumu yazan parlak bir Page 32 Harry Potter Ates Kadehi flamanın altında oturmus, mutlu mutlu dedikodu ediyorlardı. Harry'nin kulagına, önlerinden geçtikleri çadırların içinden gelen tuhaf dillerdeki konusmalardan parçacıklar takıldı. Tek kelime anlamasa bile, her sesin heyecanlı bir tonu vardı. Ron, "Sey," dedi, "benim gözlerimde mi sorun var, yoksa her sey yeserdi mi?" Sorun sadece Ron'un gözlerinde degildi. rlanda'nın ulusal simgesi olan üç yapraklı yoncalann halı gibi kapladıgı bir çadır kümesine girmislerdi, çadırların hepsi topraktan fıskırmıs küçük, tuhaf biçimli tepeciklere benziyordu. Kapakçıkları açık olanların altından, sırıtan yüzler görünüyordu. Derken, arkalarından adlarının seslenildigini duydular. "Harry! Ron! Hermione!" Seslenen, Gryffindor dördüncü sınıftan arkadasları Seamus Finnigan'dı. Yonca kaplı kendi çadırının önünde, herhalde annesi olan sarımsı kahverengi saçlı bir 101 kadınla ve Gryffindor'dan en iyi arkadası Dean Tho-mas'la birlikte oturuyordu. Harry, Ron ve Hermione merhaba demek için oraya yöneldiklerinde, Seamus, "Süslemeler hosunuza gitti mi?" diye sordu sırıtarak. "Bakanlık pek memnun kalmadı da." Mrs Finnigan, "Aa, niye renklerimizi göstermeye-cekmisiz ki?" dedi. "Bulgarların kendi çadırlarına boydan boya ne astıklarını görmelisiniz." Boncuk gibi gözleriyle Harry, Ron ve Hermione'ye bakarak, "rlanda'yı tutacaksınız tabii, öyle degil mi?" dedi. Onu gerçekten de rlanda'yı tuttukları konusunda ikna ettikten sonra yeniden yola koyuldular ama, Ron'un da dedigi gibi, "O sürüyle sarılıyken baska bir sey söylenebilir miydi sanki?" "Bulgarların çadırlarına boydan boya ne astıklarını merak ediyorum," dedi Hermione. Harry, tarlanın üst kısmında, Bulgar bayragının -beyaz, yesil ve kırmızı- meltemle dalgalandıgı büyük bir çadır kümesine isaret ederek, "Gidip bakalım, hadi," dedi. Buradaki çadırlar bitkilerle bezenmemisti, ama her birine aynı afis asılmıstı. Kalın, kara kaslı, çok somurtkan birinin afisi. Resim elbette hareket ediyordu, ama sadece gözlerini kırpıstırıyor ve kaslarını çatıyordu. Ron yavasça, "Krum/' dedi. "Kim?" diye sordu Hermione. "Krum! Viktor Krum, Bulgar Arayıcı'sı!" Hermione, onlara gözlerini kırpıstırıp kaslarını ça- 102 tan sayısız Krum'a bakarak, "Pek somurtkan bir hali var," dedi. " 'Pek somurtkan' mı?" Ron, gözlerini göge çevirdi. "Neye benzedigi kimin umrunda! nanılmaz biri. Hem de gerçekten genç. Daha on sekiz yasında falan. O bir dahi, bu geceyi bekle, görürsün." Tarlanın kösesindeki muslugun önünde simdiden küçük bir kuyruk vardı. Harry, Ron ve Hermione de, hararetli bir tartısmaya dalmıs iki adamın arkasında kuyruga girdiler. Bir tanesi uzun, çiçekli bir gecelik giymis çok yaslı bir büyücüydü. Öteki ise besbelli bir Bakanlık büyücüsüydü. lk adama çizgili bir pantolon uzatıyordu. Sabrı tükenmisti, neredeyse aglamaklıydı. "Hadi, giy sunları, Archie, iyi bir adamsın sen... Böyle dolasamazsm, zaten kapıdaki Muggle süphelenmeye -" htiyar büyücü inatla, "Ben bunu bir Muggle dükkânından aldım," dedi. "Muggle'lar bunları giyiyor." Bakanlık sihirbazı, "Bunları Muggle kadınları giyiyor, Archie, erkekleri degil, onlar bunları giyiyor," deyip, ince çizgili pantolonu ötekinin gözü önünde salladı. htiyar Archie incinmis bir sekilde, "Ben onu giymem," dedi. "Mahrem yerimde saglıklı bir esinti olmasından hoslanıyorum, sag ol." Bu noktada Hermione öyle güçlü bir kıkırdama nöbetine tutuldu ki, kuyruktan çıkmak zorunda kaldı ve ancak Archie suyunu alıp gidince geri döndü. Suyun agırlıgı nedeniyle simdi daha yavas yürüye- 103 rek kampa döndüler. Orada burada birkaç asina çehreye daha rastladılar: Aileleriyle gelmis olan diger Hog-vvarts ögrencileri. Okulu kısa süre önce bitirmis olan Oliver Wood, Harry'nin binasının Page 33 Harry Potter Ates Kadehi eski Quidditch kaptanıydı. Harry'yi annesi ve babasıyla tanıstırmak için çadırlarına dogru çekistirdi, ona heyecanla kısa süre önce Puddlemere United yedek takımıyla anlasma imzaladıgını söyledi. Daha sonra, Hufflepuff ta dördüncü sınıfta olan Ernie Macmillan onlara selam verdi, biraz ileride de Ravenclavv takımında Arayıcı olarak oynayan çok güzel bir kızı, Cho Chang'ı gördüler. Cho, Harry'ye el sallayıp gülümsedi, o da el sallayayım derken önüne hayli su döktü. Harry, daha çok Ron'un alaylı alaylı sırıtmasına engel olmak için, daha önce hiç görmedigi büyük bir grup yeniyetmeyi isaret etti hemen. "Bunlar kim dersin?" diye sordu. "Hogwarts'tan degiller, degil mi?" "Yabancı okullarda okuyorlar herhalde," dedi Ron. "Baska okullar oldugunu biliyorum. Ama onlardan birine giden kimseyle tanısmadım. Bili, Brezilya'daki bir okulda okuyan biriyle mektuplasırdı... Yıllar önceydi bu... Bir ögrenci degis tokusu yolculuguna çıkmak istedi ama, annemle babamın parası yetmedi. Bili gitmeyecegini söyleyince mektup arkadası çok kırıldı, ona lanetli bir sapka yolladı. Sapka, kulaklarının çekmesine neden oldu." Harry güldü ama, baska büyücü okulları oldugunu duyunca hissettigi saskınlıgı dile getirmedi. Simdi kamp yerinde onca milliyetin temsilcilerini gördügü 104 için, nasıl olup da simdiye kadar Hogvvarts'm tek okul olmadıgını anlamamak gibi bir aptallık ettigini düsünüyordu. Bu bilgiye hiç mi hiç sasırmamıs görünen Her-mione'ye bir göz attı. Süphesiz Hermione su ya da bu kitapta baska büyücülük okullarına iliskin haberler görmüstü. Sonunda VVeasley'lerin çadırlarına vardıklarında, George, "Gelmek bilmediniz bir türlü," dedi. Ron suyu yere koyarak, "Birkaç kisiye rastladık," dedi. "Atesi yakmadınız mı daha?" "Babam kibritlerle hosça vakit geçiriyor," dedi Fred. Mr VVeasley atesi yakmakta herhangi bir basarıya ulasamamıstı, ama denemediginden degil. Çevresi kıymık kıymık kibritle doluydu, buna ragmen hayatının en eglenceli anlannı yasıyormus gibi görünüyordu. Bir kibrit yakmayı becerip anında yere düsürünce, hayretle, "Ayy!" dedi. Hermione sefkatle, "Gelin, Mr VVeasley," dedi, kutuyu ondan aldı ve bu isin nasıl yapılması gerektigini gösterdi. Sonunda atesi yakabildiler, ama bir sey pisirecek hale gelmesi en azından bir saat daha aldı. Neyse ki beklerken seyredecek çok sey vardı. Çadırları, sahaya giden bir tür islek caddenin hemen yanına kurulmustu anlasılan. Bakanlık üyeleri yoldan bir asagı bir yukarı telasla geçiyor, geçerken de Mr VVeasley'ye içtenlikle selam veriyorlardı. Mr VVeasley ise, daha çok Harry ve Hermione için, sürekli bilgi vermekteydi. Kendi çocuk- 105 lan Bakanlık hakkında zaten yeterinden fazla sey bildikleri için pek ilgilenmiyorlardı. "O, Cuthbert Mockridge'di, Öncüce Baglantı Dairesi Baskam... ste Gilbert Wimple geliyor, Deneysel Büyüler Komitesi'nden. Bir süredir böyle boynuzlu... Selam, Arnie... Arnold Peasegood, o bir Unutturucu - Büyü Kazalarını Düzeltme Ekibi, biliyorsunuz... bunlar da Bode ve Croaker... onlar Adı-Agza-Alınmayan'lardan..." "Neler neler?" "Esrar Dairesi'nden, çok çok gizli, ne isler karıstırdıkları hiç bilinmez..." Sonunda ates hazır hale geldi, tam yumurtayla sosis pisirmeye baslamıslardı ki, Bili, Charlie ve Percy agaçlıktan çıkıp onlara dogru yürüyerek geldiler. Percy iftiharla, "Az önce Cisimlendim, baba," dedi. "Ah, harika, yemek!" Yumurta ve sosis tabaklarını yarılamıslardı ki, Mr VVeasley bir hoplayısta ayaga kalktı, onlara dogru uzun adımlarla yürüyen bir adama el sallayıp sırıttı. "Hah iste!" dedi. "Günün adamı! Ludo!" Ludo Bagman kesinlikle Harry'nin o ana kadar gördügü en göze çarpan adamdı, çiçekli geceligiyle yaslı Archie de dahil olmak üzere. Enine, kalın, parlak sarı-siyah çubuklu upuzun bir Cjuidditch cüppesi giymisti. Gögsüne muazzam bir esekarısı resmi yapıstırılmıstı. Birazcık tohuma kaçmaya baslamıs, güçlü kuvvetli bir insan görünüsü vardı onda. Cüppesi, ngiltere Milli Ta-kımı'nda Quidditch oynarken kesinlikle sahip olmadıgı Page 34 Harry Potter Ates Kadehi 106 koca bir göbegin üstünde sımsıkı gerilmisti. Burnu ezilmisti (herhalde yolunu sasırmıs bir Bludger tarafından kırılmıstır, diye düsündü Harry) ama yuvarlak, mavi gözleri, kısa, sarı saçları ve pespembe cildi, ona fazlaca büyümüs bir okullu çocuk görünümü veriyordu. Bagman nese içinde, "Hey!" diye seslendi. Sanki topuklarına yay takılmıs gibi yürüyordu, pek heyecanlı oldugu da her halinden belliydi. Kamp atesine varınca, "Arthur, azizim," dedi soluk soluga, "ne gün ama, degil mi? Ne gün! Daha mükemmel bir hava isteyebilir miydik? Bulutsuz bir gece geliyor... Düzenlemelerde de bir gecikme yok gibi... Bana, yapacak is kalmıyor!" ( Onun arkasında, bitkin görünen bir grup Bakanlık büyücüsü, uzakta havaya yedi metrelik menekse rengi kıvılcımlar sıçratan bir tür sihirli atesi elleriyle göstererek telasla yanlarından geçti. Percy, elini öne uzatmıs halde hızla ilerledi. Belli ki, Ludo Bagman'ın kendi bölümünü idare edis sekline karsı duydugu hayal kırıklıgı, onun üzerinde iyi bir izlenim bırakmaya çalısmasını engellemiyordu. "Ah - evet," dedi Mr VVeasley gülümseyerek, "bu, oglum Percy. Kısa süre önce Bakanlık'ta çalısmaya basladı - ve bu da Fred - hayır, George, pardon - ordakı Fred - Bili, Charlie, Ron - kızım Ginny - ve Ron'un arkadasları, Hermione Granger ve Harry Potter." Bagman, Harry'nin adını duyunca çok hafifçe irkil-di ve bakısları o asina hareketle yukarı, Harry'nin alnındaki yara izine kaydı. 107 "Millet," diye devam etti Mr Weasley, "bu, Ludo Bagman, kim oldugunu biliyorsunuz, onun sayesinde böyle iyi biletler aldık -" Bagman sırıttı ve önemli degil demek istermis gibi elini salladı. Sonra da sarı-siyah cüppesinin cebindeki, hayli miktarda oldugu anlasılan altınları sakırdatarak, "Maç için iddiaya var mısın, Arthur?" diye sordu hevesle. "Roddy Pontner ilk golü Bulgaristan'ın atacagı konusunda benimle iddiaya girdi - ona yüksek bahis oranları önerdim, rlanda'nın hücum üçlüsünün yıllardır gördügüm en kuvvetli üçlü oldugunu göz önüne alırsak -küçük Agatha Timms de, yılanbalıgı çiftligi hisselerinin yansryla, maç bir hafta sürer diye iddiaya girdi." "Ah... peki öyleyse," dedi Mr VVeasley. "Bakalım... .rlanda'nın kazanacagı ihtimaline bir Galleon desek?" "Bir Galleon mu?" Ludo Bagman biraz hayal kırıklıgına ugramıs gibi görünüyordu, ama kendini toparladı. "Pekâlâ, pekâlâ... baska iddiaya girmek isteyen var mı?" "Kumar oynamak için biraz gençler," dedi Mr VVeasley. "Molly bundan hoslanmaz..." "Biz otuz yedi Galleon, on bes Sickle ve üç Knut'a iddiaya giriyoruz," dedi Fred. O ve George, bütün ortak paralarını çabucak ortaya döktüler. "rlanda kazanacak - ama Snitch'i Viktor Krum yakalayacak. Ha, bahse bir de sahte asa katıyoruz." Percy, "Mr Bagman'a böyle süprüntüler göstermek istemiyorsunuz herhalde," diye tısladı, ama Bagman 108 asanın hiç de süprüntü oldugunu düsünmüyordu. Tam tersine, asayı Fred'den alırken, çocuksu ifadeli yüzü heyecanla parladı. Asa gürültülü bir gıdaklamayla lastik bir tavuga dönüsürken de kahkahalarla güldü. "Mükemmel! Yıllardır bu kadar inandırıcı olanını görmemistim! Bunun için bes Galleon veririm!" Percy, yüzünde hayret dolu, onaylamaz bir ifadeyle dondu kaldı. Mr VVeasley alçak sesle, "Çocuklar," dedi, "bahse girmenizi istemiyorum... Bu, biriktirdiginiz paranın tamamı... Anneniz -" Ludo Bagman ceplerindeki paraları heyecanla sın-gırdatarak, "Mızıkçılık etme, Arthur!" diye gümbürdedi. "Ne istediklerini bilecek kadar büyükler! rlanda kazanacak, ama Snitch'i Krum alacak diyorsunuz, öyle mi? Hiç sansınız yok, çocuklar, hiç... Bu iddia için size mükemmel oranlar verebilirim... Komik asa için de bes Galleon ekleyelim öyleyse, ha?.." Ludo Bagman tek hamlede bir defterle tüy kalem çıkarıp ikizlerin adını yazarken, Mr VVeasley çaresizce bakakaldı. Page 35 Harry Potter Ates Kadehi "Sag olun," dedi George, Bagman'ın ona verdigi parsömen parçasını alıp cüppesinin ön tarafına tıkıstırırken. Bagman büyük bir neseyle yine Mr VVeasley'ye döndü. "Bana bir çay yapamazsın sanırım, ha? Dört gözle Barty Crouch'u bekliyorum. Bulgar meslektasım zorluk çıkarıyor, söylediklerinden tek kelime anlamıyorum. Barty bunu halledebilir. Yüz elli dil falan konusuyor." 109 l "Mr Crouch?!" dedi Percy, kazık gibi durup onaylamaz gözlerle bakmayı birden bırakmıs, resmen heyecanla kıvranmaya baslamıstı. "ki yüzden fazla dil konusuyor! Denizdili, Ecisbücüsçe ve Ifritdili..." Fred, ciddiye almayan bir edayla, "Herkes frit Dili konusabilir," dedi. "Yapman gereken tek sey, parmagınla gösterip homurdanmak..." Percy ona fevkalade pis bir bakıs attıktan sonra, çaydanlık yeniden kaynama noktasına gelsin diye atesi büyük bir gayretle besledi. Bagman onların yanına, çimenlere yerlesirken, Mr Weasley, "Bertha Jorkins'ten haber var mı, Ludo?" diye sordu. Bagman rahat rahat, "Bebek degil ya," dedi. "Bir yerden çıkar. Zavallı Bertha'cık... hafızası çatlak kazan gibi, yön duygusu da sıfırdır. Kayboldu, inan bana. Ekimde bir gün saskın saskın büroya girecek ve hâlâ temmuzda oldugumuzu sanıyor olacak." Percy, Bagman'a çayını verirken, Mr VVeasley tereddütle, "Sence onu aramak için birini yollamanın vakti gelmedi mi?" diye sordu. Bagman, yuvarlak gözlerini masum masum açarak, "Barty Crouch da bunu söyleyip duruyor," dedi. "Ama su anda bu is için kimseyi ayıramayız. Ah - iyi adam lafının üstüne gelir! Barty!" Atesin hemen yanında bir büyücü Cisimlenmisti, esekarısı simgeli eski Wasp cüppesiyle çimenlere yayılmıs olan Ludo Bagman'la büyük tezat olusturan biri. Barty Crouch kaskatı, dimdik, yaslıca bir adamdı. Ku- 110 sursuz, yepyeni bir takım elbise giymis, kravat takmıstı. Kısa, gri saçları neredeyse dogal olmayan bir titizlikle ayrılmıstı, dis fırçasını andıran dar bıyıgı da cetvelle düzeltilmis gibi duruyordu. Ayakkabıları pınl pırıldı. Harry onun neden Percy'nin ideali haline geldigini an-layabiliyordu. Percy kuralları sıkı sıkıya izlemeye tüm kalbiyle inanan biriydi, Mr Crouch da Muggle'lar gibi giyinme kuralına öylesine kılı kırk yararcasına uymustu ki, rahatlıkla banka müdürü sanılabilirdi. Harry, Ver-non Eniste'nin bile onun aslında ne oldugunu anlayacagından süpheliydi. Ludo eliyle hemen yanına, yere neseyle vurarak, "Gel de biraz ot sök, Barty," dedi. "Hayır, tesekkür ederim, Ludo," diye cevap verdi Crouch, sesinde bir parça sabırsızlık seziliyordu. "Her yerde seni arıyordum. Bulgarlar, Üst Loca'ya on iki koltuk daha eklememiz için ısrar ediyorlar." "Bu muymus istedikleri?" dedi Bagman. "Ben de adam 'o ne ki kaltak' diyor sanmıstım. Ne aksanı varmıs!" Percy soluk soluga, "Mr Crouch!" dedi, kambura benzemesine yol açan yarım bir reverans yaptı. "Bir fincan çay ister misiniz?" "Ah," dedi Mr Crouch, Percy'ye hafif bir hayret duygusuyla bakarak. "Evet - tesekkürler, VVeatherby." Fred ve George çaylarını içerken boguluyorlardı az daha. Percy, kulakları kıpkırmızı, çaydanlıkla mesgul oldu. Mr Crouch, keskin bakıslarını Mr VVeasley'ye dike- 111 rek, "Ah, sana da söylemek istedigim bir sey var, Art-hur," dedi. "Ali Besir savasın esiginde. Seninle uçan halılar ambargon hakkında konusmak istiyor." Mr VVeasley derin derin içini çekti. "Ona daha geçen hafta bir baykus gönderdim. En az yüz kere söyledim: Yasaklanmıs Büyülenebilen Nesneler Sicil Dairesi, halıları Muggle Esyası olarak tanımlıyor. Dinledi mi dersin?" Page 36 Harry Potter Ates Kadehi Mr Crouch, Percy'den fincanını alarak, "Kuskuluyum," dedi. "Buraya ihracat yapmak için her seyi göze almıs durumda." "Eh, ngiltere'de asla süpürgelerin yerini alamazlar, degil mi?" diye sordu Bagman. "Ali pazarda bir aile aracına yer oldugunu düsünüyor," dedi Mr Crouch. "Hatırlıyorum da, büyükbabamın on iki kisilik bir Axminsteı/ı vardı. Ama bu, halılar yasaklanmadan önceydi elbette." Atalarının da yasalara sıkı sıkıya uydugu konusunda hiç kimsenin kuskusu kalmamasını ister gibi konusuyordu. Bagman teklifsizce, "Eh, demek mesgulsün, Barty," dedi. Mr Crouch soguk bir tavırla, "Oldukça," diye cevap verdi. "Bes kıtada Anahtar ayarlamak hiç de kolay is degü, Ludo." "Sanırım bu is bitince ikiniz de memnun olacaksınız, ha?" dedi Mr Weasley. Ludo Bagman soke olmus göründü. "Memnun mu?! Hiç bu kadar eglendigimi hatırlamıyorum... Ama 112 bekledigimiz bir sey de yok sayılmaz, ha, Barty? Ha? Daha örgütleyecek çok sey var, ha?" Mr Crouch ona bakarak kaslarım kaldırdı. "Bütün ayrıntılar belli olana kadar duyuru yapmamak konusunda anlasmaya -" "Ah, ayrıntılar!" dedi Bagman, kelimeyi bir tatarcık bulutuymus gibi savurarak. "mzaladılar, degil mi? Anlasmaya vardılar, degil mi? Seninle bahse girerim, bu çocuklar zaten çok geçmeden ögrenecek. Yani, olay Hogwarts'ta -" Mr Crouch, Bagman'ın sözlerini yanda keserek, hasin hasin, "Ludo, Bulgarlarla bulusmamız gerekiyor, biliyorsun," dedi. "Çay için tesekkürler, Weatherby." çilmemis çayını Percy'ye dogru itti ve Ludo'nun yerinden kalkmasını bekledi. Bagman güçlükle ayaga kalktı, kalan çayını bir yudumda içti, ceplerindeki altınlar neseyle sıngırdadı. "Hepinizle sonra görüsürüz!" dedi. "Üst Loca'da benimle birlikte olacaksınız - ben maçı anlatıyorum!" O el salladı, Barty Crouch basını sallamakla yetindi ve ikisi de Buharlastı. Fred hemen, "Hogwarts'ta ne oluyor, baba?" dedi. "Neden söz ediyorlardı?" Mr VVeasley, "Çok geçmeden ögrenirsin," dedi gülümseyerek. Percy resmi bir tavırla, "Gizli bilgiler," dedi. "Bakanlık açıklama karan alana kadar. Mr Crouch açıkla-mamakta haklıydı." Fred, "Öff, kes sesini, VVeatherby," dedi. Aksama dogru kampta heyecan duygusu elle tutu- , 113 lur bir bulut gibi yükseldi. Aksam alacasında durgun yaz havasının kendisi de beklentiyle titresiyordu sanki. Karanlık, bekleyen binlerce büyücünün üstüne bir perde gibi yayılınca, son aldatmaca kalıntıları da yok oldu. Anlasılan Bakanlık da kaçınılmaz olana boyun egmis ve simdi her yerde patlak veren pervasız büyücülük isaretleriyle mücadele etmeyi bırakmıstı. Birkaç adımda bir, sıradısı öteberinin bulundugu tepsiler tasıyan ya da arabalar ittiren satıcılar Cisimleniyordu. Cikleyen seslerle oyuncuların adlarını söyleyen ısıklı rozetler vardı -rlanda için yesil, Bulgaristan için kırmızı-; sonra dans eden yoncalarla süslü, ucu sivri, yesil sapkalar; gerçekten kükreyen aslanlı Bulgar fularları; her iki ülkenin, sallanırken kendi milli marslarını söyleyen bayrakları; gerçekten uçan minik Atesoku modelleri; ünlü oyuncuların, avcunuzda fiyakalı fiyakalı yürüyerek üstlerini baslarını düzelten, koleksiyon yapılacak türden bebekleri vardı. Harjy, Ron ve Hermione hatıra esyaları alarak satıcılar arasında gezinirlerken, Ron, "Bütün yaz cep harçlıgımı bunun için biriktirdim," dedi Harry'ye. Hem dans eden yoncalı bir sapka ve büyük, yesil bir rozet, hem de Bulgar Arayıcı Viktor Krum'un küçük bir bebegini aldı. Minyatür Krum, Ron'un elinde öne arkaya yürüyüp, tepesindeki yesil rozete kaslarını çatarak baktı. Harry, üstleri her türlü tuhaf dügme ve kadranla kaplı pirinç dürbünlere benzeyen seylerin yıgılı oldugu bir arabaya dogru kosarak, "Hey, sunlara bakın!" dedi. Satıcı büyücü hevesle, "Envaigöz" dedi. "Olanı bi- 114 Page 37 Harry Potter Ates Kadehi teni yeniden oynatıp yeniden yasayabilirsiniz... her seyi yavaslatabilirsiniz... ve gerek duyarsanız, teker teker her oyunu kesintili olarak gösterebilir. Kelepir - tanesi on Galleon." Ron, dans eden yoncalı sapkasına eliyle isaret edip, Envaigöz'e hasretle bakarak, "Keske az önce bunu al-masaydım," dedi. "Üç tane," dedi Harry büyücüye, kararlı bir edayla. Ron kızardı. "Yok, zahmet etme." Annesiyle babasından ufak bir servet kalmıs olan Harry'nin, kendisinden çok daha fazla parası olusu konusunda hep alıngan davranırdı. "Noel'de benden hediye almayı unut," dedi Harry, Envaigöz'leri onun ve Hermione'nin ellerine sıkıstırarak. "Hem de belki on yıl boyunca, ha." "Simdi oldu," dedi Ron sırıtarak. "Aah, tesekkürler, Harry," dedi Hermione. "Ben de bize program aldım, bak -" Para keseleri hayli hafiflemis olarak çadırlara döndüler. Bili, Charlie ve Ginny'de de yesil rozetler vardı, Mr YVeasley ise bir rlanda bayragı tasıyordu. Fred ve George bütün altınlarını Bagman'a verdikleri için onların hiç hatıra esyası yoktu. Sonra, agaçlıgın berisinde bir yerden, derinlerden gümbürtüyle gelen bir gong sesi duyuldu ve agaçlardaki yesilli-kırmızılı fenerler birden yanarak sahaya giden yolu aydınlattı. Hepsinden heyecanlı görünen Mr YVeasley, "Vakit geldi!" dedi. "Hadi, gidelim!" -115 SEKZNC BÖLÜM Quidditch Dünya Kupası Satın aldıkları seyleri yanlarına alıp, Mr Weas-le/nin pesi sıra fenerlerle aydınlatılmıs yoldan giderek agaçlıga daldılar. Çevrelerinde binlerce insanın dolandıgını duyabiliyorlardı, kulaklarına bagırtılar, kahkahalar ve sarkılar geliyordu. Bu hararetli heyecan havası hayli bulasıcıydı; Hanr/nin agzı kulaklarına varıyordu. Yirmi dakika boyunca agaçlıgın içinde yürüdüler. Yüksek sesle konusup sakalasıyorlardı. Sonunda agaçlıgın öbür tarafından çıktılar ve kendilerini muazzam bir stadyumun gölgesinde buldular. Harry sahayı çevreleyen devasa, altın rengi duvarların sadece bir kısmını görebüse de, içeri on tane katedralin rahatlıkla sıgacagından emindi. "Yüz bin kisi alıyor," dedi Mr VVeasley, Harr/nin adeta dilinin tutuldugunun farkına vararak. "Bes yüz kisilik bir Bakardık görev timi bütün yıl üzerinde çalıstı. Her santiminde Muggle-Kovucu Büyüler var. Yıl boyunca buranın yakınına gelen her Muggle birdenbire acil bir randevusunu hatırlayıp hızla uzaklastı... Çok 116 sükür," diye memnun bir edayla ekledi ve bagrısmakta olan bir yıgın cadının ve büyücünün sardıgı, en yakın girise yöneldi. Giristeki Bakanlık cadısı biletlerini kontrol edip, "Protokol koltuklan!" dedi. "Üst Loca! Dümdüz yukarı, Arthur. En tepeye kadar." Stadyumun içine giden merdivene canlı mor renkte bir halı dösenmisti. Kalabalıkla birlikte agır agır yukarı çıktılar, kalabalıktakiler sagdaki ve soldaki tribünlere açılan kapılardan itis kakıs geçtiler. Mr VVeasley'nin grubu çıkmaya devam etti ve sonunda merdivenin en üstüne ulasıp kendilerini stadyumun en yüksek noktasında, iki uçtaki altın rengi kale direklerine esit uzaklıkta kurulmus küçük bir locada buldular. Burada iki sıra halinde dizilmis yirmi kadar mor ve yaldızlı sandalye vardı. VVeasley'lerle birlikte ön koltuklara dogru ilerleyen Harry, asagı baktıgında daha önce hayal bile edemeyecegi bir manzarayla karsılastı. Yüz bin kadar cadı ve büyücü uzun, oval sahanın çevresinde kat kat yükselen koltuklarda yerlerini alıyorlardı. Her sey sanki stadyumun kendisinden gelen gizemli, altın renginde bir ısıkla yıkanmıstı. Bulundukları yüksek konumdan zemin kadife gibi yumusak görünüyordu. Sahanın iki ucunda, yerden 17 metre yükseklikte üçer çember dikiliydi; tam karsılarında, neredeyse Harry'nin göz hizasında, çok büyük bir karatahta vardı. Tahtanın üzerinde altın rengi yazılar belirip duruyordu, sanki görünmez bir devin eli durmadan bir seyler yazıp sonra da siliyormus gibi. Harry, yazılanları -117 takip edince, tahtanın bütün sahaya reklam yaptıgını anladı. Page 38 Harry Potter Ates Kadehi Mavisise: Ailenizin Süpürgesi - emniyetli, güvenilir, dahası içinde Hırsız Caydırıcı Alarm var... Mrs Sko-ıver'ın Her Amaca Uygun Sihirli Pislik-Gidericisi: Acıya Son, Lekeye Son!... Bayramlık Büyücügiyim -Londra, Paris ve Hogsmeade'de... Harry gözlerim tahtadan uzaklastırdı ve loca} kimlerle paylastıklarını görebilmek için arkasına baktı. Arkalanndaki sıra, sondan ikinci sandalyede oturan küçücük bir yaratık dısında, simdilik bostu. Yaratıgın bacakları o kadar kısaydı ki, sandalyeden asagı sarkmıyor, dümdüz öne dogru uzanıyordu. Bir çay peçetesine sannmıstı ve elleriyle yüzünü saklıyordu. Ancak o uzun, yarasanmkine benzer kulaklar Harry'ye tuhaf bir sekilde tanıdık gelmisti... "Dobby?" dedi Harry, inanamıyormusçasına. * Küçük yarauk basını kaldırdı ve parmaklarını araladı. Kocaman, kahverengi gözleri, iri bir domates seklinde ve büyüklügünde bir burnu vardı. Dobby degildi bu - ama hiç süphesiz Harry 'nin arkadası Dobby gibi bu da bir ev ciniydi. Harry, Dobby'yi eski sahipleri olan Mal-foy ailesinden kurtarıp özgürlügüne kavusturmustu. "Efendim bana Dobby mi dedi?" diye parmaklarının arasından merakla ciyakladı ev cini. Sesi Dobby'ninkinden bile daha tizdi, minicik, titrek bir cıyaklama gibiydi. Ev cinleri için bu tür tahminlerde bu- 118 lunmak her ne kadar zor olsa da, Harry onun bir disi olabilecegini düsündü. Ron ve Hermione de arkalarına döndüler. Dobby hakkında Harry'den çok sey duymuslar, ama onu hiç görmemislerdi. Mr Weasley bile dönüp ilgiyle baktı. "Özür dilerim," dedi Harry ev cinine, "tanıdıgım birine benzettim." "Ama Dobby'yi ben de tanıyor, efendim!" diye ci-vakladı ev cini. Sanki ısık gözlerini alıyormus gibi eliyle yüzünü kapıyordu, oysa Üst Loca öyle fazla aydınlatılmıs degildi. "Benim adım VVinky, efendim - ve siz, efendim -" koyu kahverengi gözleri Harry'nin yara izine ilisince genisleyerek birer tabak boyuna ulastı, "siz mutlaka Harry Potter'sın!" "Evet, öyle," dedi Harry. "Ama Dobby sizden hep bahsediyor, efendim!" de-^ di VVinky. Ellerini çok hafifçe indirdi, yüzünde hayret dolu bir ifade vardı. "Dobby nasıl?" dedi Harry. "Özgürlükle arası iyi mi?" "Ah, efendim," dedi VVinky, basını iki yana sallayarak, "ah, efendim, ben saygısızlık etmek istemiyor, efendim, ama ben emin degil Dobby'yi kurtannca ona iyilik ettiginizden, efendim." "Neden?" dedi Harry sasırarak. "Nesi var?" "Özgürlük Dobby'nin aklını basından aldı, efendim," dedi VVinky üzgün üzgün. "Haddi olmayan fikirler, efendim. Baska is bulamıyor, efendim." "Niye?" dedi Harry. 119 VVinky sesini yarım perde alçalttı ve fısıldayarak, "is için ödeme istiyor, efendim/' dedi. "Ödeme mi?" dedi Harry, ifadesiz bir yüzle. "Ee -niye para ödenmesin ki?" VVinky bu fikir karsısında dehsete düsmüs gibi görünüyordu, parmaklarını hafifçe kapayarak yine yüzünün yansını sakladı. "Ev cinlerine ödeme yapılmaz, efendim!" diye cıyakladı parmaklarının arkasından. "Yo, yo, yo. Ben diyor Dobb/ye, git kendine iyi bir aile bul ve yerles Dobby, diyor. Her tür çılgın eglenceye bulasıyor, efendim, bir ev cinine hiç yakısmayan seyler. Böyle aylaklık ederse sen, Dobby, diyorum ona, haberin gelir Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi ve Denetimi Dairesi'nin kapısında diye. Alelade bir cincüce gibi." "Eh, biraz eglenmesinin vakti gelmisti," dedi Harry. VVinky parmaklarının arasından, "Ev cinlerinin eglenmemesi gerek, Harry Potter," dedi sertçe. "Ev cinlerine ne denirse ev cinleri onu yapar. Ben yüksekten hiç hoslanmıyor, Harry Potter -" locanın ucuna dogru baktı ve yutkundu, "- ama efendi beni Üst Loca'ya gönderiyor, ben de geliyor, efendim." "Yüksekten hoslanmadıgını biliyorsa seni niçin buraya yolluyor?" dedi Harry, kaslarını çatarak. "Efendi - efendi ona yer ayırayım istiyor, Harry Potter. O çok mesgul," dedi VVinky, basını hemen yanındaki bos koltuga dogru egerek. "VVinky istiyor ki simdi efendinin çadırında olsun, Harry Page 39 Harry Potter Ates Kadehi Potter, ama VVinky'ye ne söylenirse VVinky onu yapar, VVinky iyi bir ev cini." 120 Locanın kenarına dogru korku dolu gözlerle baktı ve yine elleriyle gözlerini kapadı. Harry digerlerine döndü. "Ev cini böyle bir seymis demek," diye mırıldandı Ron. "Tuhaf yaratıklar, degil mi?" "Dobby daha da tuhaftı," dedi Harry hararetle. Ron, Envaigöz'ünü çıkarıp, stadyumun öbür ucundaki kalabalıga dogrultarak denemeye koyuldu. "Süper!" dedi, yandaki tekrar dügmesiyle oynayarak. "Oradaki ihtiyara burnunu bir daha karıstırtabili-yorum... Sonra bir daha... bir daha..." Bu arada Hermione kadife kaplı, püsküllü program kitapçıgını hevesli hevesli karıstırıyordu. " 'Maçtan önce takım maskotları bir gösteri sunacak'," diye okudu yüksek sesle. "Her zaman güzel olur o gösteriler," dedi Mr Weas-ley. "Milli takımlar biraz sov yapmak için kendi topraklarından yaratıklar getirirler." Sonraki yarım saatte, oturdukları loca yavas yavas doldu. Mr VVeasley her hallerinden çok önemli konumlarda bulundukları belli olan büyücülerle el sıkısıp duruyordu. Percy ikide bir ayaga fırlıyordu, sanki bir kirpinin üstünde oturmaya çalısıyormus gibiydi. Cornelius Fudge, yani Sihir Bakanı'mn ta kendisi geldiginde Percy öyle bir egildi ki, gözlügü yere düsüp kırıldı. Utançtan kıpkırmızı kesilen Percy gözlügünü asasıyla onardıktan sonra yerine oturdu ve Cornelius Fudge'ın, eski bir dosruymus gibi selam verdigi Harry'ye kıskanç bakıslar fırlattı. kisi önceden tanısı- 121 yorlardı, Cornelius Fudge, Harry'nin elini babacan bir tavırla sıkıp hatırını sordu ve onu her iki tarafındaki büyücülere takdim etti. "Hani su Harry Potter," dedi yanındaki Bulgar Bakan'a. Bulgar Bakan altın islemeli muhtesem bir siyah kadife cüppe giymisti ve görünüse bakılırsa tek kelime bile ngilizce anlamıyordu. "Harry Potter... hadi, yapma, tanımıyor olamazsın... Hani Kim-Oldugunu-Bilirsin-Sen'le karsılasmasından sag çıkan çocuk... Kesin tanı-yorsundur onu -" Bulgar büyücü birden Harry'nin yara izini fark etti ve yüksek sesle bir seyler geveleyip parmagıyla isaret etmeye basladı. "Bir sekilde anlasacagımızı biliyordum," dedi Fudge, yorgun bir sekilde Harry'ye. "Dil konusunda pek iyi degilimdir, bu tür seyler iç'n Barty Crouch'a ihtiyacım var. Bakıyorum ki ev cini ona yer tutuyor... Güzel, bu Bulgar hergeleleri bütün iyi yerleri kapmaya çalısıyorlar... Hah, iste Lucius da geldi!" Harry, Ron ve Hermione hızla arkalarına döndüler, ikinci sırada, Mr Weasley'nin tam arkasında hâlâ bos durmakta olan üç koltuga dogru ilerleyenler, ev cini Dobby'nin eski sahiplerinden baskası degildi: Lucius Malfoy, oglu Draco ve Harry'nin tahminine göre Dra-co'nun annesi olan bir kadın. Harry ve Draco Malfoy, Hogvvarts'a ilk yolculuklarından beri birbirlerine düsmandılar. Sivri bir yüzü ve beyazımsı sarı saçları olan Draco, babasına çok benziyordu. Annesi de sarısındı; ince ve uzundu, burnuna 122 berbat bir koku geliyormus gibi bir ifade takınmamıs olsa, hos bir kadın olacaktı. "Ah, Fudge," dedi Mr Malfoy, Sihir Bakanı'na elini uzatıp. "Nasılsın? Esim Narcissa'yla tanısmamıstın sanırım. Oglumuz Draco'yla da." Fudge gülümseyip, "Memnun oldum, memnun oldum," dedi ve Mrs Malfoy'a egilerek selam verdi. "Size Mr Oblansk'ı - Obalonsk'u takdim edeyim, kendisi Bulgaristan Sihir Bakanı ve zaten söylediklerimin bir kelimesini bile anlamıyor ya, neyse. Peki, baskaa?.. Herhalde Arthur VVeasley'yi tanıyorsundur." Gerilimli bir andı. Mr Weasley ve Mr Malfoy birbirlerine bakarlarken, Harry onların en son karsı karsıya gelislerini hatırladı. Olay Flourish ve Blotts kitabevinde gerçeklesmisti ve aralarında bir kavga çıkmıstı. Mr Malfoy'un soguk gri gözleri önce Mr VVeasley'nin, sonra da locanın üzerinde gezindi. "Hayret dogrusu, Arthur," dedi usulca. "Üst Lo-ca'da yer bulabilmek için ne sattın acaba? Süphesiz evin bu kadar para getirmezdi." Page 40 Harry Potter Ates Kadehi Onu duymayan Fudge, konusmaya basladı: "Luci-us kısa süre önce St Mungo Sihirsel Hastalıklar ve Sakatlıklar Hastanesi'ne çok cömert bir bagısta bulundu, Arthur. Burada benim konugum olarak bulunuyor." "Ne - ne güzel," dedi Mr VVeasley, zoraki bir gülümsemeyle. Mr Malfoy'un gözleri Hermione'ye kaydı. Hermi-one hafifçe kızardı, ama gözlerini kaçırmadı. Harry, Mr Malfoy'un niye dudak büktügünü biliyordu. Malfoy'lar 123 safkan olmaktan gurur duyarlardı; yani Hermione gibi Muggle çocugu olan herkesi ikinci sınıf görürlerdi. Ancak Mr Malfoy, Sihir Bakanı'nın hemen burnunun dibinde bir sey demeye cesaret edemedi. Hor gören bir ifade takınarak Mr VVeasley'ye basıyla selam verdi ve sıranın ilerisine, oturacakları yere dogru ilerledi. Draco da Harry, Ron ve Hermione'ye küçümseyen bir bakıs attıktan sonra annesiyle babasının arasına oturdu. Ron, Harry ve Hermione'yle birlikte önüne dönerken, "Pislikler," diye mırıldandı. Az sonra Ludo Bag-man telasla locaya daldı. "Herkes hazır mı?" dedi. Yüzü kocaman, heyecanlı bir Hollanda peyniri gibi parıldıyordu. "Bakanım - baslamaya hazır mısınız?" "Sen hazırsan ben de hazırım, Ludo," dedi Fudge rahat bir tavırla. Ludo asasını çekti, kendi gırtlagına dayayıp "Sono-rus!" dedi ve konusmaya basladı. Sesi, artık tamamen dolmus olan gürültülü stadyumda yankılanıyor, her tribünün heı kösesine ulasıyordu: "Bayanlar, baylar... hos geldiniz! Dört yüz yirmi ikinci Quidditch Dünya Kupası finaline hos geldiniz!" Seyirciler bagrıstılar, alkısladılar. Binlerce bayrak dalgalandı ve herkes kendi akortsuz milli marsıyla samataya katkıda bulundu. Tam karsılarındaki devasa karatahtadaki son mesaj da silindi (Bertie Botts'un Bin Bir Çesit Fasulye Sekerlemeleri - Her Avuçta Yeni Bir Risk!). Simdi, BULGARSTAN: SIFIR, RLANDA: SIFIR yazıyordu. 124 "Lafı fazla uzatmayalım. Karsınızda... Bulgaristan Milli Takım Maskotları!" Sag taraftaki bastan asagı morla kaplanmıs olan tribünler coskuyla gürledi. "Ne getirdiler, merak ediyorum," dedi Mr VVeasley, öne dogru egilerek. "Aa!" Hemen gözlügünü çıkardı ve aceleyle cüppesine silerek temizledi. "Veela'lar!" "Veela da n-?" Yüz kadar Veela süzülerek sahaya çıktıgından, Harry'nin sorusu da hemen cevaplanmıs oldu. Veela'lar kadındı... Harry'nin hayatında gördügü en güzel kadınlar... Ancak insan degillerdi - insan olamazlardı. Bu konu bir an için Harry'nin kafasını mesgul etti, onlann ne olabileceklerini tahmin etmeye çalıstı; tenleri nasıl öyle ay gibi patlayabiliyordu, ya da beyaz-altın rengi saçlan rüzgâr olmadan nasıl öyle dalgalanabiliyordu?.. Ama o sırada" müzik basladı ve Harry onların insan olup olmadıklarını dert etmeyi bıraktı - aslında, hiçbir seyi dert etmiyordu artık. Veela'lar dans etmeye baslamıs ve Harry'nin zihni tamamen, harikulade bir sekilde bosalmıstı. Dünyada önemi olan tek sey, Veela'ları izlemeye devam etmekti, çünkü dansları sona ererse, korkunç seyler olacaktı... Veela'ların dansı giderek hızlandıkça, Harry'nin sersemlemis zihnine bölük pörçük, çılgınca düsünceler üsüsmeye basladı. Etkileyici bir sey yapmak istiyordu, hemen, simdi. Locadan stadyuma atlamak iyi bir fikir gibi görünüyordu... ama acaba yeterli olur muydu? 125 "Harry, ne yapıyorsun sen?" dedi Hermione'nin sesi çok uzaklardan. Müzik durdu. Harry gözlerini kapatıp açtı. Ayaktaydı, bacaklarından biri loca duvarının üzerindeydi. Hemen yanında Ron donakalrnıstı, tramplenden atlamak üzereymis gibi bir hali vardı. Stadyumdan kızgın bagırtılar yükseliyordu. Seyirciler Veela'larm gitmesini istemiyordu. Harry de onların hislerini paylasıyordu; elbette ki Bulgaristan'ı tutacaktı, gögsünün üstüne niye büyük, yesil bir yonca arması ignelenmis olduguna sasıyordu. Bu arada Ron, dalgın dalgın sapkasının üstündeki yoncalan silkeliyordu. Hafifçe gülümseyen Mr Weasley uzandı ve sapkayı çekip Ron'un elinden aldı. "Birazdan onu yine isteyeceksin," dedi. "Bekle de rlanda son sözünü söylesin." Page 41 Harry Potter Ates Kadehi "Ha?" dedi Ron. Agzı bir karıs açık halde, simdi sahanın bir kenarına dizilmis olan Veela'lara bakıyordu. Hermione yüksek sesle cık-cıkladı. Uzanıp Harry'yi çekti ve yerine oturttu. "Aman yani!" dedi. "Simdi de," diye gürledi Ludo Bagman'm sesi, "lütfen asalarınızı havaya kaldırın... Karsınızda rlanda Milli Takım Maskottan!" Az sonra, yesil ve altın renkli, koca bir kuyrukluyıldıza benzeyen bir sey hızla stadyuma daldı. Stadyumu bir kez turladıktan sonra iki küçük kuyrukluyıldıza ayrıldı ve iki koldan kale direklerine yöneldi. Birden sahanın bir ucundan diger ucuna, iki ısık topunu birbirine baglayan bir gökkusagı uzandı. Sanki bir havai fisek gösterisi var- 126 mıs gibi, seyircilerden "oooo", "aaaa" nidaları yükseliyordu. Simdi gökkusagı yok olmustu, ısık toplan yeniden birlesti. Göge dogru yükselen, tribünlerin üstünde uçan, kocaman, titrek titrek parıldayan bir yonca olusturmuslardı. Altın yagmuruna benzer bir sey saçıyordu asagıya... "Harika!" diye bagırdı Ron, yonca üstlerinden uçarken. Asagı agır altın paralar yagıyor, baslarından ve koltuklarından sekip çevreye saçılıyordu. Gözlerini kısarak yoncaya bakan Harry, onun aslında binlerce küçük, sakallı, kırmızı yelekli adamdan olustugunu gördü. Hepsi de elinde yesil veya altın renginde minik birer lamba tasıyordu. "Ayakkabıcı cinler!" dedi Mr VVeasley, kalabalıgın bütün stadyumu inleten tezahüratı altında. Seyircilerin çogu altınlara ulasma mücadelesi içinde sandalyelerin altına dalmıstı. "ste!" diye bagırdı Ron mutlulukla. Harry'nin eline bir avuç altın koydu. "Envaigöz için! Simdi bana bir Noel hediyesi alman gerekecek, ha ha!" Büyük yonca çözüldü, ayakkabıcı cinler asagı, Ve-ela'ların durdugu çizginin tam karsısına süzüldüler ve bacak bacak üstüne atıp maçın baslamasını beklemeye koyuldular. "Simdi de, bayanlar ve baylar, karsınızda... Bulgaristan Quidditch Milli Takımı! lk olarak, Dimitrov!" Kırmızılara bürünmüs biri, süpürgesinin üstünde, asagıdaki giristen çıkıp sahaya fırladı. O kadar hızlı gidiyordu ki, bulanık görünüyordu. Bulgaristan taraftarlarından çılgın bir alkıs koptu. - 127 "Ivanova!" kinci bir kırmızılı oyuncu sahaya fırladı. "Zograf! Levski! Vulkanov! Volkov! Veeeeee -Kruml" "ste o, iste o!" diye bagırdı Ron, Envaigöz'üyle Krum'u takip ederek; Harry de hemen kendisininkini odakladı. Viktor Krum ince, esmer ve soluk tenliydi. Büyük, kanca gibi bir burnu ve kalın, kara kasları vardı. Fazlaca büyümüs bir yırtıcı kusa benziyordu. Daha on sekiz yasında olduguna inanmak zordu. "Simdi de karsınızda... rlanda Quidditch Milli Takımı!" diye bagırdı Bagman. "Connolly! Ryan! Troy! Mullet! Moran! Quigley! Veeeeee - Lynch" Sahaya yedi yesil, bulanık sekil fırladı; Harry, Enva-igöz'ünün yan tarafındaki bir ayar dügmesini çevirerek oyuncuları yavaslattı ve hepsinin süpürgelerinin üze- • tindeki "Atesoku" yazısını ve sırtlarına gümüsle islenmis isimlerini gördü. "Ve, karsınızda ta Mısır* dan gelen hakemimiz, Uluslararası Quidditch Dernegi Basbüyücüsü, Hasan Mustafa!" Ufak tefek ve zayıf bir büyücü çıktı sahaya. Tama- J| men keldi, ama Vernon Eniste'ninkine rakip olacak bir bıyıgı vardı. Stadyuma uyan, altın renginde bir cüppe giymisti. Bıyıgının altından gümüs bir düdük uzanıyordu, bir koltugu altında büyük bir tahta sandıgı, digerin-deyse süpürgesini tasıyordu. Harry, Envaigöz'ünün hız jj|j ayarını normale getirip izlemeye devam etti. Mustafa 128 süpürgesine binip sandıgı tekmeledi ve havaya dört top fırladı: Kırmızı renkli Quaffle, iki siyah Bludger ve minicik, kanatlı Altın Snitch (Harry, hızla gözden kaybolmasından önce onu bir an için görebildi). Mustafa düdügünü kuvvetle üfleyerek, topların pesinden havaya yükseldi. "ste BASLADI!" diye çıglık attı Bagman. "Mul-let'ta! Troy! Moran! Dimitrov! Yine Mullet'a! Troy! Page 42 Harry Potter Ates Kadehi Levs-ki! Moran!" Harry, Quidditch'in böyle oynandıgını hiç görmemisti. Envaigöz'ünü gözüne öyle sıkı bastırıyordu ki, gözlügü burnunun kemerini kesiyordu. Oyuncuların hızı inanılmazdı - Kovalayıcı'lar Quaffle'ı birbirlerine o kadar hızlı atıyorlardı ki, Bagman'ın ancak isimlerini söyleyecek vakti oluyordu. Harry yine Envaigöz'ünün sag tarafındaki "yavas" dügmesini çevirdi, üstteki "açıklamalı oyun takibi" dügmesine bastı. Simdi oyunu agır çekimde izliyordu. Merceklerde parıltılı, mor yazılar yanıp sönüyor, kalabalıgın sesi kulaklarında güm-bürdüyordu. rlandalı Kovalayıcı'lar birbirlerine yaklasıp, Troy ortada, Mullet ve Moran onun biraz arkasında olacak sekilde dizildiler, Bulgarların üstüne üstüne gittiler. En-vaigöz merceginde "Sahinkafası Hücum Düzeni" yazdı Sonra "Porskoff Manevrası" yazısı belirdi, Troy yukarı dogru fırlayacakmıs gibi yapıp Bulgar Kovalayıcı Iva-nova'yı pesine taktıktan sonra Quaffle'ı Moran'a atmıstı. Bulgar Vurucu'lardan Volkov, küçük sopasını hızla sallayıp, yanından geçen bir Bludger'a vurdu ve onu 129 Moran'm tam gidis yoluna fırlattı. Moran, Bludger'dan kaçmak için egildi ve Quaffle'ı asagı bıraktı. Altında uçan Levski, Quaffle'ı yakaladı ve - "TROY SAYI YAPIYOR!" diye kükredi Bagman. Stadyum büyük bir alkısla ve sevinç naralanyla inledi. "rlanda on-sıfır önde!" "Ne?" diye bagırdı Harry, Envaigöz'ünü indirmeden çevreye telasla bakarak. "Ama Quaffle, Levski'de!" "Harry, normal hızda seyretmezsen, kaçırırsın tabii!" diye bagırdı Hermione. Troy sahanın çevresinde sevinç turu atarken, Hermione de kollarım sallayarak, hoplayıp zıplayarak dans ediyordu. Harry hemen Envaigöz'ünü indirip sahaya baktı. Maçı kenar çizgilerinden izleyen ayakkabıcı cinler yine havalanmıs, kocaman, ısıldayan yoncayı olusturmuslardı. Sahanın öbür tarafında Veela'lar onlan asık yüzle izliyordu. Kendine çok kızan Harry, oyun yeniden baslarken hız ayannı normale getirdi. Harry, rlandalı Kovalayıcı'ların müthis oldugunu anlayacak kadar Quidditch biliyordu. Kusursuz bir takım oyunu oynuyorlardı ve nasıl pozisyon aldıklarına bakılırsa, birbirlerinin zihnini okuyormus gibiydiler. Harry'nin gögsündeki rozet onların isimlerini söyleyip duruyordu: "Troy - Mullet - Moran!" On dakika içinde rlanda iki kez daha sayı yaparak skoru otuz-sıfıra tasımıs, yemyesil giyinmis taraftarlardan yeri gögü inleten bir alkıs ve tezahürat yükselmisti. Maç daha da hızlandı, ama aynı zamanda sertlesti de. Bulgar Vurucular Volkov ve Vulkanov, Bludger'ları 130 ellerinden geldigi kadar siddetle rlandalı Kovalayı-cı'lara fırlatıyor ve onlara en iyi hareketlerini yapma fırsatı tanımıyorlardı. ki kez dagılmak zorunda kaldılar ve sonunda Ivanova onlann defansını asıp, Tutucu Ryan'ı da geçip, Bulgaristan'a ilk golünü kazandırdı. Mr VVeasley, "Kulaklarınızı tıkayın!" diye bagırdı. Veela'lar kutlama danslarına baslamıstı. Harry gözlerini de yumdu; kafasını oyuna vermek istiyordu. Birkaç saniye sonra cesaret edip sahaya bir göz atfa. Veela'lann dansı sona ermisti ve Quaffle bir kez daha Bulgaristan'daydı. "Dimitrov! Levski! Dimitrov! Ivanova - o da ne!" diye gürledi Bagman. Yüz bin büyücü ve cadı solugunu tuttu. Arayıcılar Krum ve Lynch, Kovalayıcı'ların ortasından öyle bir hızla geçmislerdi ki, sanki uçaktan parasütsüz atlamıs gibi görünüyorlardı. Harry, Snitch'in nerede oldugunu görebilmek için Envaigöz'üyle onlann inisini takip etti - "Çakılacaklar!" diye çıglık attı Harry'nin yanında duran Hermione. Kısmen haklıydı: Viktor Krum son anda dalıstan çıkıp bir helezon çizerek uzaklastı. Ancak Lynch, stadyumun her tarafından duyulan tok bir çarpma sesiyle yere çakıldı. rlanda tribünlerinden büyük bir inilti yükseldi. "Budala!" diye inledi Mr VVeasley. "Krum numara yapıyordu!" "Mola!" diye gürledi Bagman'in sesi. "Egitimli sıhhiye büyücüleri hemen sahaya çıkıp Aidan Lynch'i muayene edecek!" 131 Charlie, locanın yanından asagı sarkmıs, dehset dolu bir ifadeyle bakan Ginny'nin endisesini Page 43 Harry Potter Ates Kadehi gidermek için, "Bir seyi yok, sadece çakıldı!" dedi. "Tabii Krum'ın yapmak istedigi de buydu..." Harry çabucak Envaigöz'ünün "tekrar" ve "açıklamalı oyun takibi" dügmelerine bastı, hız ayarıyla oynadı ve aygıtı gözüne yerlestirdi. Krum ve Lynch'in dalıslarını yeniden, agır çekimde izledi. Lenslerde mor bir yazıyla "Wronski Aldatmacası -tehlikeli bir Arayıcı sasırtmacası" yazdı. Tam zamanında dalıstan çıkarken Krum'un yüzü konsantrasyondan kasılmıstı, Lynch ise yere yapısmıstı. Harry olup biteni anladı: Krum, Snitch'i falan görmemisti, sadece Lynch'in onu takip etmesini saglıyordu. Harry kimsenin öyle uçtugunu görmemisti; Krum süpürge kullanı-yormus gibi bile degildi; havada öyle rahatlıkla geziniyordu ki, sanki bir seyin üzerinde gitmiyordu, agırlıksızdı. Harry, Envaigöz'ünün ayarını yine normale getirdi ve Krum'a odakladı. Krum, sıhhiye büyücüleri tarafından birkaç fincan iksirle kendine getirilmekte olan Lynch'in epey yukarısında geziniyordu. Krum'un yüzünü iyice yakınlastıran Harry, onun gözlerinin otuz metre kadar asagıdaki sahanın üzerinde gezinip durdugunu gördü. Lynch'in tedavi süresini, dikkati dagılmadan Snitch'i aramak için bir fırsat olarak kullanıyordu. Sonunda Lynch yesilli taraftarlann atesli tezahüratı altında ayaga kalktı, Atesoku'na bindi ve yeniden havalandı. Onun oyuna dönüsü rlanda'ya yürek vermis gibiydi. Mustafa düdügünü yeniden çaldıgında, Kovala- 132 yıcı'lar Harry'nin o güne kadar benzerini görmedigi bir beceriyle ise koyuldular. Çok hızlı ve sert geçen bir on bes dakikanın ardından rlanda farkı on gol daha açmıstı. Simdi yüz otuza on öndeydiler ve maç giderek pislesmeye baslamıstı. Mullet, Quaffle'ı koltuk altında sıkı sıkı tutarak bir kez daha kale direklerine dogru fırladıgında, Bulgar Tutucu Zograf onu karsılamak için üzerine dogru uçtu. Her sey o kadar çabuk oldu ki, Harry hiçbir sey anlamadı, ama rlandalı seyircilerin öfke dolu bagrıslarma ve Mustafa'nın uzun, tiz düdügüne bakılırsa, faul yapılmıstı. Bagman bagırıp çagıran seyircileri, "Mustafa, Bulgar Tutucu'yu darpta bulundugu, dirseklerini kurala aykırı kullandıgı için azarlıyor!" diye bilgilendirdi. "Ve - evet, rlanda penaltı kullanacak!" Mullet'a faul yapıldıgında, kızgın kızgın parıldayan esekanları gibi havaya yükselen ayakkabıcı cinler, simdi birbirlerine yanasıp havada "HA HA HA" sözcüklerini olusturmuslardı. Sahanın öbür tarafındaki Veela'lar ayaga fırladılar, saçlarını öfkeyle arkaya atıp yine dans etmeye basladılar. VVeasley'ler ve Harry aynı anda kulaklarım parmaklarıyla tıkadılar. Buna gerek görmeyen Hermione ise az sonra Harry'nin kolunu tutmus çekistiriyordu. Harry dönüp bakınca, Hermione sabırsızca onun parmaklarını kulaklarından çekti. "Hakeme bak!" dedi kıkırdayarak. Harry sahaya baktı. Hasan Mustafa dans eden Ve- " 133 ela'lann tam önüne inmisti ve gerçekten de çok tuhaf davranıyordu. Heyecanlı bir sekilde kaslarını sisiriyor ve bıyıklarım buruyordu. "Yo yo, böyle bir seye izin veremeyiz!" dedi Ludo Bagman, sesine bakılırsa hayli eglenmis olmasına ragmen. "Biri hakemi tokatlasın!" Sahanın öbür tarafından, kulaklarını parmaklarıyla tıkamıs olan bir sıhhiye büyücüsü kopup geldi ve Mustafa'nın incik kemigine okkalı bir tekme savurdu. Mustafa simdi kendine gelmis gibiydi; yine Enva-igöz'üyle bakan Harry, onun son derece mahcup göründügünü ve Veela'lara bagırdıgını gördü. Veela'lar artık dans etmeyi bırakmıstı, isyankâr bir halleri vardı. "Yanılmıyorsam, Mustafa, Bulgar Takım Maskotla-rı'nı saha dısına göndermeye çalısıyor!" dedi Bagman'in sesi. "iste bunu daha önce hiç görmemistik... Uff, bunun ucu kötüye varabilir..." Nitekim vardı da: Bulgar Vurucu'lar Volkov ve Vul-kanov, Mustafa'nın her iki yanına inmis, onunla sert bir tartısmaya girmislerdi. Simdi havada neseyle "H H H" sözcüklerini olusturmus olan ayakkabıcı cinleri isaret ediyorlardı. Ancak Mustafa, Bulgarların itirazlarından etkilenmise benzemiyordu; parmagıyla yukarıyı isaret edip duruyor, belli ki onlara süpürgelerine binip havalanmalarını söylüyordu. ki Vurucu bunu reddedince, iki kısa düdük çaldı. "rlanda lehine iki penaltı!" diye bagırdı Bagman. •Bulgar seyirciler öfkeyle uludular. "Volkov ve Page 44 Harry Potter Ates Kadehi Vulkanov 134 süpürgelerine dönseler iyi olur... Evet... iste baslıyor... ve Quaffle Troy'da..." Oyun o ana dek hiç görmedikleri bir vahsete bürünmüstü. ki tarafın Vurucu'lan da acımasızca davranıyordu: Özellikle Volkov ve Vulkanov, havada delice salladıkları sopalarının Bludger'a mı, insana mı denk geldigini hiç umursamıyormus gibiydiler. Dimitrov dogrudan, Quaffle'ı kontrolünde bulunduran Moran'ın üstüne fırladı, onu az kalsın süpürgesinden düsürecekti. rlanda taraftarları büyük, yesil bir dalga halinde ayaga fırlayarak, "Faul!" diye kükrediler. Ludo Bagman'ın sihirli bir sekilde gürlestirilmis sesi, "Faul!" diye onayladı. "Dimitrov, Moran'ı sıyırıyor, yani kasıtlı bir sekilde çarpmak için üstüne dogru uçuyor. Bir penaltı daha olması lazım... ve, evet, düdük de geldi zaten!" Ayakkabıcı cinler yine havalanmıstı. Bu kez kocaman bir el olusturdular. El, sahanın öbür tarafına, Ve-ela'lann bulundugu noktaya dogru çok kaba bir hareket yapıyordu. Bunun üzerine Veela'lar kontrollerini kaybettiler. Kendilerini sahaya fırlatıp, avuç avuç ates gibi görünen bir seyi ayakkabıcı cinlere dogru fırlatmaya basladılar. Envaigöz'ünden olayı izleyen Harry, onların simdi hiç de güzel görünmediklerini gördü. Yüzleri keskin, sivri gagalı kus kafalarına dönüsmüstü ve omuzlarından uzun, pullu kanatlar çıkmaya baslamıstı - "Beyler, iste bu yüzden," diye seslendi Mr VVeasley, gürültünün içinde sesini duyurabilmek için, "hiçbir zaman sadece güzellige bakmamalısımz!" - 135 Bakanlık büyücüleri sahaya akın edip Veela'larla ayakkabıcı cinleri ayırmaya çalıstılar, ama bunda pek de basarılı olamadılar. Bu arada, asagıdaki mücadele yukarıdakine kıyasla bir hiçti. Quaffle kursun hızıyla el degistirdikçe, Harry Envaigöz' ünden bakarak bir o yana bir bu yana dönüyordu - "Levski - Dimitrov - Moran - Troy - Mullet - Iva-nova - tekrar Moran - Moran - VE MORAN GOLÜ ATIYOR!" Ama Veela'ların çıglıkları, Bakanlık üyelerinin asalarından çıkan patlamalar ve Bulgarların kızgın bagrıs-ları arasında rlanda taraftarlarının sevinç nidaları zar zor duyuluyordu. Oyun hemen yeniden basladı; simdi Quaffle Levski'dey di, Dimitrov'a geçti - rlanda Vurucu'su Quigley, yanından geçen bir Bludger'a sopasını savurup onu olabildigince büyük bir hızla Krum'a dogru yolladı. Krum yeterince çabuk egilemeyince, Bludger yüzüne çok sert bir sekilde çarptı. Seyircilerden kulakları sagır eden bir inilti yükseldi. Krum'un burnu kırılmıs gibi görünüyordu, her yeri kan içindeydi, ama Hasan Mustafa düdügünü çalmamıstı. Dikkati dagılmıstı ve Harry bu konuda onu suçlayamazdı: Veela'lardan biri bir avuç ates fırlatıp süpürgesinin kuyrugunu tutusturmustu. Harry birinin Krum'un sakatlandıgını fark etmesini istiyordu; o her ne kadar rlanda'yı tutuyor olsa da, Krum sahadaki en heyecan verici oyuncuydu. Belli ki Ron da aynı seyleri hissediyordu. 136 "Mola! Haydi, yapmayın, bu sekilde devam edemez ki... Bir baksanıza haline -" "Lynch'e bak!" diye seslendi Harry. rlanda Arayıcı'sı birden dalısa geçmisti ve Harry bunun VVronski Aldatmacası degil, gerçek oldugundan emindi... "Snitch'i gördü!" diye bagırdı Harry. "Onu gördü! Su gidise bak!" Seyircilerin yarısı neler olup bittiginin farkına varmıstı. rlandalı taraftarlar koca bir yesil dalga halinde ayaga fırlayıp Arayıcılarının adını haykırarak gaz vermeye basladılar... ama Krum onun pesindeydi. Krum'un önünü nasıl görebildigi konusunda Harry'nin en ufak bir fikri yoktu; ardında kan damlalarından olusan bir iz bırakıyordu. Ama simdi Lynch'e yetismeye baslamıstı ve ikisi yine yere dogru gidiyorlardı - "Çakılacaklar!" diye feryat etti Hermione. "Hayır, çakılmayacaklar!" diye kükredi Ron. "Lynch çakılacak!" diye bagırdı Harry. Haklıydı - Lynch bir kez daha büyük bir hızla yere çarptı ve kızgın Veela sürüsü hemen onun Page 45 Harry Potter Ates Kadehi üstüne atıldı. "Snitch, Snitch nerede?" diye seslendi Charlie, sıranın öbür ucundan. "Aldı, Krum aldı, maç bitti!" diye bagırdı Harry. Kırmızı cüppesi burnundan akan kanla parlayan Krum yavas yavas havaya yükseliyordu. Yumrugu havadaydı ve avcunun içinde altın renginde bir parıltı görülüyordu. Neler oldugunu anlamamıs olan seyirciler için skor 137 tahtasında BULGARSTAN: YÜZ ALTMIS, RLANDA: YÜZ YETMS yazısı yanıp sönüyordu. Sonra, yavas yavas, sanki büyük bir jumbo jetin motoru çalısmaya baslamıs gibi, rlanda taraftarlarının ugultuları giderek yükseldi ve sevinç çıglıklarına dönüstü. "RLANDA KAZANDI!" diye bagırdı Bagman. rlandalılar gibi o da maçın bir anda sona ermesinden dolayı sasırmıs gibiydi. "KRUM SNITCH' ALDI, AMA MAÇI RLANDA KAZANDI! Aman Tannm, herhalde hiçbirimiz bunu beklemiyorduk!" "Niye Snitch'i yakaladı ki?" diye bagırdı Ron, hoplayıp zıplayıp, elleri basının üstünde alkıslayarak. "rlanda yüz altmıs sayı öndeyken bitirdi, salak!" "Onları yakalayamayacaklarım biliyordu," diye bagırdı Harry, gürültünün arasından sesini duyurmaya çalısarak. O da tüm gücüyle alkıslıyordu. "rlanda'nın Kovalayıcı'ları çok iyiydi... Son sözü kendi söylemek istedi, hepsi bu..." "Çok cesurdu, degil mi?" dedi Hermione, öne dogru egilip Krum'un yere inisini seyrederken. Bir yıgın sıhhiye büyücüsü, kavga eden ayakkabıcı cinlerle Ve-ela'lann arasından kendilerine yol açıp ona ulastılar. "Berbat durumda..." Harry, Envaigöz'ünü yeniden gözlerine götürdü. Asagıda olanları görebilmek çok zordu, çünkü ayakkabıcı cinler kendilerinden geçmis halde sahanın üzerinde uçup duruyorlardı, ama Harry çevresi sıhhiye büyücü-leriyle çevrilmis olan Krum'u güçbela seçti. Her zamankinden de aksi görünüyor, sıhhiye büyücülerinin onu 138 temizlemesine izin vermiyordu. Takım arkadasları çevresine toplanmıs, baslarını sallıyorlardı, yıkılmıs görünüyorlardı. Az ötede rlanda oyuncuları, maskotlarının saçtıgı altın yagmurunun altında neseyle dans ediyorlardı. Stadyumun her yanında bayraklar dalgalanıyor, her taraftan rlanda milli marsı yükseliyordu. Veela'lar ise eski, güzel hallerine dönüyorlardı, ama simdi moralleri bozuk ve üzgün bir görünüsleri vardı. "E, yigitçe mücadele ettik," dedi Harry'nin arkasından hüzünlü bir ses. Harry arkasına döndü; konusan, Bulgaristan Sihir Bakam'ydı. "ngilizce biliyorsun!" dedi Fudge öfkeli bir sesle. "Bütün gün hiç çaktırmayıp el kol hareketleriyle konusturdun beni!" "E, gomikti ama deel mi," dedi Bulgar Bakan, omuz silkerek. "rlanda milli takımı yanlarında maskotlarıyla seref turu atarken, Quidditch Dünya Kupası da Üst Loca'ya getiriliyor!" diye gürledi Bagman. Harry'nin gözleri aniden kör edici, beyaz bir ısıkla kamastı. Herkes neler oldugunu görebilsin diye Üst Loca sihirli bir ısıkla aydınlatılmıstı. Kısık gözlerle girise dogru bakan Harry, soluk soluga kalmıs iki büyücünün kocaman bir altın kupayı locaya tasıdıgını gördü. ki büyücü kupayı, bütün gün bosu bosuna isaret dili kullanmıs oldugu için canı hâlâ sıkkın görünen Cornelius Fudge'a verdiler. "Centilmen magluplar için büyük bir alkıs lütfen -Bulgaristan!" diye bagırdı Bagman. 139 Ve yedi maglup Bulgar oyuncu merdiveni çıkıp locaya girdi. Asagıdaki seyirciler takdirle alkıslıyorlardı; Harry binlerce Envaigöz merceginin onların bulundugu yöne dogru kapanıp açıldıgını ve yanıp söndügünü görüyordu. Bulgarlar birer birer locanın içindeki sıraların arasından geçtiler. Önce kendi Bakanlarıyla, sonra da Fudge'la el sıkısırlarken, Bagman her birinin adını anons ediyordu. Son sırada olan Krum, gerçekten berbat durumda görünüyordu. Kanlı yüzünde iki siyah göz dikkati çekecek sekilde parıldıyordu. Hâlâ bir elinde Snitch'i tutuyordu. Harry onun yerdeyken pek havaya girmemis Page 46 Harry Potter Ates Kadehi göründügünü fark etti. Biraz paytak yürüyordu ve omuzlan da düsüktü. Ama Krum'un adı anons edildigi zaman bütün stadyumdan kulakları yırtan bir bagırtı yükseldi. Sonra rlanda takımı geldi. Aidan Lynch'e Moran ve Connolly destek oluyordu; ikinci çakılma onu sersemletmis görünüyordu, gözleri de tuhaf bir sekilde bos bakıyordu. Ama Troy ve Quigley kupayı havaya kaldırınca ve seyircilerden tezahürat yükselince, o da mutlu mutlu sırıttı. Harry'nin elleri alkıslamaktan uyusmustu. Sonunda rlanda takımı süpürgelerinin üstünde bir seref turu daha atmak üzere locadan ayrıldı (Aidan Lynch, Connolly'nin süpürgesinin arkasına oturmus, kollarını onun beline dolamıstı ve hâlâ saskın saskın sırıtıyordu). Bagman asasını gırtlagına götürdü ve "Quie-tus" diye mırıldandı. 140 "Bu maç yıllarca konusulacak," dedi kısık bir sesle. "Ne büyük sürprizdi, degil mi?.. Keske maç biraz daha uzun sürseydi... Ha, evet... size borcum var... ne kadardı?" Fred ve George koltuklarının arkasından tırmanmıs, Ludo Bagman'm önünde duruyorlardı. Avuçlarını açmıslardı ve agızları kulaklarındaydı. 141 DOKUZUNCU BOLUM Karanlık isaret Mor halı serilmis merdivenden yavas yavas inerlerken, Mr VVeasley, "Annenize kumar oynadıgınızı sakın söylemeyin," diye tembih etti Fred ile George'a. Fred neseyle, "Merak etme, baba," dedi. "Bu para için büyük planlarımız var. El konmasını istemeyiz." Mr VVeasley bir an bu planların ne oldugunu soracak gibi oldu, ama anlasılan biraz düsününce bilmek istemedigine karar verdi. Simdi stadyumdan akın akın bosalan ve kampa dönen kalabalıgın ortasında kalmıslardı. Fenerlerle aydınlatılmıs yoldan gerisingeri dönerlerken, gece havası onlara dogru kulakları tırmalayan sarkı sesleri tasıyordu. Ayakkabıcı cinler de ok gibi uçarak tepelerinden geçip keh keh gülüyor, fenerlerini sallıyorlardı. Sonunda çadırlara vardıklarında kimsenin canı uyumak istemedi. Çevrelerinde gürültü patırtı da iyice arttıgı için, Mr VVeasley yatmadan önce son bir fincan kakao içmeleri fikrine evet dedi. Az sonra keyifle maçı tartısıyorlardı. Mr VVeasley darp faulü konusunda Charlie ile anlasmazlıga 142 düsmüstü. Ancak Ginny oracıkta, minik masada uyuyakalıp dösemeye sıcak çikolata dökünce, Mr VVeasley oyunu sözlü olarak yeniden yasama faslına son verdi ve herkesin yatması konusunda ısrar etti. Hermione ve Ginny yandaki çadıra gittiler, Harry ile geri kalan VVeasley'ler de pijamalarını giyip kendi ranzalarına tırmandılar. Kamp yerinin öbür yanından sarkılar ve arada bir yankılanan gümbürtüler geliyordu. Mr VVeasley uykulu uykulu, "Of, görevli olmadıgıma öyle memnunum ki," diye mırıldandı. "Kalkıp da rlandalılara kutlamayı kesmeleri gerektigini söylemek hiç hosuma gitmezdi." Ron'un üstündeki ranzaya yerlesen Harry, yatagına uzanmıs, çadırın bez tavanına bakıyordu. Ara sıra tepesinde uçan bir ayakkabıcı cin fenerinin parıltısını gözlüyor, Krum'un en fiyakalı hareketlerini gözünün önüne getiriyordu. Kendi Atesoku'na binip VVronski Aldatmacası'nı denemek için içi gidiyordu... Oliver VVood, bütün o karmasık semalarıyla, bu hareketin aslında nasıl görünmesi gerektigini anlatmayı becerememisti bir türlü... Harry kendini sırtında adı yazan bir cüppeyle görüyor ve Ludo Bagman'ın stadyumdaki yüz bin kisilik kalabalıga hitap eden sesinin yankılanısını duymanın heyecanını yasıyordu: "Simdi huzurunuzda... Potterl" Harry gerçekten uykuya dalıp dalmadıgını asla bilemedi -Krum gibi uçma hayalleri gerçek rüyalara dönüsmüs olabilirdi-, bütün bildigi, Mr VVeasley'nin birden bagırmaya baslamıs olduguydu. "Kalkın! Ron - Harry - hadi, kalkın, çok acil!" 143 Harry hemen dogruldu ve basını çadır bezine vurdu. "N'oluyor?" Bir seylerin yolunda gitmedigini hayal meyal anlamıstı. Kamp yerindeki gürültüler degismisti. Page 47 Harry Potter Ates Kadehi Sarkılar sona ermisti. Harry çıglıklar duyuyordu, bir de kaçan insanların ayak seslerini. Ranzadan asagı kayıp giysilerine uzandı, ama pijamasının üstüne bir blucin geçiren Mr VVeasley, "Vakit yok, Harry," dedi, "bir ceket kap ve dısarı çık - çabuk!" Harry kendine söyleneni yapıp, hemen ardından gelen Ron'la birlikte telasla çadırdan çıktı. Hâlâ yanmakta olan birkaç atesin ısıgında, insanların agaçlıga kostugunu, tarla üzerinden onlara dogru gelen bir seyden kaçtıklarını gördü. Tuhaf ısıltılar ve silah sesleri çıkartan bir seydi bu. Kulaklarına gür yuhalar, top gibi patlayan kahkahalar ve sarhos feryatlar geliyordu. Derken bu manzarayı aydınlatan çok parlak bir yesil ısık patladı. Birbirine sımsıkı bitisik ve asalan yukarıdaki bir seyi isaret eden bir büyücü kalabalıgı, tarlayı asarak agır agır geliyordu. Harry gözlerini kısarak onlara baktı... Yüzleri yoktu sanki.. Sonra, baslarını kukuletalarla örtmüs, yüzlerine de maske takmıs olduklarını fark etti. Yükseklerde bir yerde, havanın ortasında debelenen dört beden acayip biçimlere girmekteydi. Yerdeki maskeli büyücüler kuklaayrms da, tepelerindeki insanları asalarından havaya yükselen görünmez iplerin ucunda oynatıyorlarmıs gibi. Bedenlerden iki tanesi çok küçüktü. 144 Yürüyüs halindeki gruba baska büyücüler de katılıyor, gülerek havada uçan cisimleri gösteriyorlardı. Yürüyen kalabalık büyüdükçe, çadırlar da çöküp yıkılıyordu. Harry bir iki kere, yürüyenlerden birinin yolunun üstündeki bir çadırı asasıyla patlattıgını gördü. Çadırlardan birkaçı alev aldı. Feryatlar daha da yükseldi. Havada uçusan insanlar yanan bir çadırın üzerinden geçerken birden aydınlandılar. Harry onlardan birini tanıdı: Kamp müdürü Mr Roberts. Öteki üçü de herhalde karısıyla çocukları olmalıydı. Yürüyenlerden biri asasıyla Mrs Roberts'ı tepe üstü çevirdi. Kadının geceligi açıldı, kocaman külotu göründü. O üstünü örtmeye çabalarken, asagıdaki kalabalık tiz sevinç çıglıkları attı ve yuh çekti. Muggle çocuklardan küçük olanının yerden bes metre yüksekte topaç gibi dönmeye baslamasını ve basının kukla gibi iki yana sallanmasını izleyen Ron, "grenç," diye mırıldandı. "Gerçekten igrenç..." Hermione ve Ginny, geceliklerinin üstüne paltolarını giyerek, telasla onlara dogru geldiler, Mr VVeasley de hemen arkalarındaydı. Aynı anda Bili, Charlie ve Percy tamamen giyinmis, kollan sıvanmıs ve asalannı çekmis olarak çadırlarından çıktılar. Mr VVeasley sesiyle gürültüyü bastırarak, "Bakan-lık'a yardım edecegiz!" diye bagırdı ve kendi kollarını sıvadı. "Sizler - agaçlıga gidin ve birbirinizden ayrılmayın. Bu isi hallettigimiz zaman gelip sizi alacagım!" Bili, Charlie ve Percy, yaklasmakta olan yürüyüsçülere dogru son sürat kosmaya baslamıslardı bile. Mr - 145  VVeasley deli gibi arkalanndan kostu. Bakanlık büyücüleri her taraftan huzursuzluk kaynagı yönünde segirtiyorlardı. Roberts ailesinin altındaki kalabalık ise gittikçe yaklasıyordu. Fred, Ginny'nin elini yakalayıp onu agaçlıga dogru çekistirerek, "Hadi," dedi. Harry, Ron, Hermione ve George da onu izlediler. Agaçlara vannca hepsi geri dönüp baktı. Roberts ailesinin altındaki kalabalık daha da büyümüstü. Bakanlık büyücülerinin merkezdeki kukuletalı büyücülere ulasmaya çalıstıklarını görüyorlardı, ama isleri çok zordu. Anlasılan, Roberts ailesinin düsmesine yol açar korkusuyla büyü kullanamıyorlardı. Stadyuma giden yolu aydınlatan renkli fenerler söndürülmüstü. Agaçların arasında karanlık siluetler sarsak sarsak yürüyor, çocuklar aglıyordu. Gecenin ayazında çevrelerinde kaygılı çıglıklar ve panige kapılmıs sesler yankılanıyordu. Harry, yüzlerini görmedigi insanlar tarafından itilip kakıldıgını hissetti. Sonra Ron'un acıyla bagırdıgını duydu. Hermione kaygıyla, "Ne oldu?" diye sordu. Öyle aniden durdu ki, Harry ona çarptı. "Ron, neredesin? Ah, bu aptalca bir sey - Lumos!" Aydınlanan asasının dar ısınını patika üzerine yöneltti. Ron sereserpe yerde yatıyordu. Ayaga kalkarak öfkeyle, "Bir agaç köküne takıldım," dedi. Tembel bir ses arkalarından, "O koca ayaklarla takılmamak zor," dedi. Page 48 Harry Potter Ates Kadehi Harry, Ron ve Hermione hemen arkalarına döndü- 146 ler. Pek rahat görünen Draco Malfoy, yakınlarındaki bir agaca yaslanmıs, tek basına duruyordu. Kollarını kavusturmustu, agaçlar arasındaki bir açıklıktan kamptaki sahneyi seyreder gibiydi. Ron, Malfoy'a öyle bir sey söyledi ki, Harry eger Mrs Weasley orada olsa onun buna hayatta cesaret edemeyecegini biliyordu. Malfoy, soluk renkli gözleri parlayarak, "Sözlerine dikkat et, VVeasley," dedi. "Sence su anda senin de kosa kosa gitmen gerekmiyor mu? Onu fark etmelerini istemezsin, degil mi?" Basıyla Hermione'yi isaret etti. O anda kamptan bombayı andıran bir patlama sesi geldi. Yesil bir ısık bir an için çevrelerindeki agaçlan aydınlattı. Hermione, meydan okuyan bir tavırla, "Ne demek yani simdi bu?" diye sordu. "Granger, onlar Muggle'lann pesinde," dedi Malfoy. "Havada uçup külotunu göstermek ister misin? stiyorsan, buralarda takıl, yeter... Buraya dogru geliyorlar, hepimiz bir güzel gülerdik." Harry, "Hermione bir cadı," dedi hırlar gibi. Malfoy hain hain güldü. "Nasıl istersen, Potter. Bir Bulanık'ı fark etmezler sanıyorsan, oldugun yerde kal." Ron, "Agzından çıkanı kulagın duysun!" diye haykırdı. Oradaki herkes "Bulamk"ın annesi ya da babası Muggle olan bir cadı ya da büyücü için kullanılan büyük bir hakaret oldugunu biliyordu. Hermione hemen, "Aldırma, Ron," dedi. Malfoy'a 147 dogru bir adım atan Ron'a engel olmak için onun kolunu tuttu. Agaçlann öbür yanından simdiye kadarkilerin hepsinden daha gürültülü bir patlama duyuldu. Yakınlar-dakilerden bir kısmı bagırdı. Malfoy yavasça kıkırdadı. "Çabucak korkuyorlar, degil mi?" dedi uyusuk uyusuk. "Sanırım baban hepinize saklanmanızı söyledi. Ne yapıyor - Muggle'ları kurtarmaya mı çalısıyor?" Öfkelenmeye baslayan Harry, "Asıl senin annenle baban nerede?" dedi. "Orda maske takmıs duruyorlar, degil mi?" Malfoy basını Harry'ye çevirdi, hâlâ gülümsüyor-du. "Eh... orda olsalar bile sana söylemem herhalde, degil mi, Potter?" Hermione, Malfoy'a igrenen bir bakıs atarak, "Öf, hadi," dedi, "gidip digerlerini bulalım." Malfoy, "O çalı gibi saçlı koca kafanı asagıda tut, Granger," diye alaylı alaylı güldü. Hermione, "Hadi ama," diye tekrarlayıp Harry ile Ron'u patikada ileri dogru sürükledi. Ron heyecanla, "Her iddiasına varım ki babası gerçekten de o maskeli grup arasında!" dedi. Hermione atesli atesli, "Eh, sansımız varsa Bakanlık onu yakalar!" dedi. "Ah, buna inanamıyorum. Digerleri nereye gitti?" Fred, George ve Ginny ortalarda görünmüyordu, ama yol bir sürü baska insanla dolmustu. Hepsi omuzlarının üzerinden kamptaki kargasaya bakıyordu. 148 Patikanın biraz ilerisinde pijamah yeniyetmelerden olusmus bir kalabalık yüksek sesle tartısıyordu. Harry, Ron ve Hermione'yi gördüklerinde, gür, kıvırcık saçlı bir kız dönüp aceleyle, "Oü est Madame Maxime?" dedi. "Nous l'avons perdue -" "Sey - ne?" dedi Ron. "Ah..." Konusan kız Ron'a sırtını döndü, yürürlerken onun açık seçik bir sekilde " 'Ogvvarts" dedigini duydular. "Beauxbatons," diye mırıldandı Hermione. "Pardon?" dedi Harry. "Beauxbatons ögrencisi olmalılar," dedi Hermione. "Bilirsiniz... Beauxbatons Sihir Akademisi... Avrupa 'da Sihir Egitimi Üzerine Bir Degerlendirme'de okumustum." "Hım... evet... tamam," dedi Harry. Ron asasını çıkartıp Hermione'ninki gibi ısıklandırarak yolu aydınlatırken, "Fred ile George o kadar uzaga gitmis olamazlar," dedi. Harry kendi asasını almak için elini cebine soktu - ama asası orada yoktu. Bula bula Envaigöz'ünü buldu. Page 49 Harry Potter Ates Kadehi "Ah, hayır, buna inanamıyorum... Asamı kaybettim!" "Saka ediyorsun!" Ron ile Hermione dar ısınlan daha da ileriye vurdurmak için asalarını havaya kaldırdılar. Harry her yana bakındı, ama asası hiçbir yerde görünmüyordu. "Belki de çadırda kalmıstır," dedi Ron. Hermione endiseyle, "Belki de biz kosarken cebinden düsmüstür," dedi. 140 "Evet," dedi Harry, "belki..." Büyücülük dünyasında asasını genellikle hep yanında tasırdı, böyle bir sahnenin ortasında asasız kalmak kendini çok savunmasız hissetmesine yol açmıstı. Yakınlardaki bir hısırtı hepsinin havaya sıçramasına neden oldu. Ev cini YVinky oracıktaki bir çalı öbeginin içinden çıkmaya çabalıyordu. Çok tuhaf bir sekilde, besbelli büyük zorlukla hareket ediyordu; sanki görünmez biri onu tutuyor gibiydi. leri uzanıp kosmaya devam etmeye çalısırken, aklı basından gitmis gibi, "Çevrede kötü büyücüler var!" diye cıyakladı. "nsanlar tepede - havaya çıkmıslar! VVinky ayak altından çekiliyor!" Ve onu tutmaya çalısan güçle mücadele ederek, soluyup ciklercesine sesler çıkarta çıkarta, patikanın öbür yanındaki agaçlar arasında gözden kayboldu. Ron merakla VVink/nin arkasından bakarak, "N'olmus buna?" dedi. "Niye dogru dürüst kosamıyor?" "Bahse girerim, saklanmak için izin almamıstır," dedi Hany. Dobby'yi düsünüyordu. Dobby, Malfoy'la-nn hoslanmayacagını bildigi bir seyi her yapısında kendi kendini dövmeye baslardı. Hermione incinmis bir edayla, "Biliyor musunuz, ev cinlerinin durumu uygar olmaktan çok uzak," dedi. "Onlarınki kölelikten baska bir sey degil! Mr Crouch onu stadyumun tepesine çıkardı, VVinky'nin ödü koptu. Sonra da onu büyüledi ki çadırları devirmeye basladıkları zaman kosamasın bile! Niye kimse bu konuda bir sey yapmıyor!" 150 "Eh, cinler mutlu ama, degil mi?" dedi Ron. "Bizim VVinky'nin maçta ne dedigini duydun... 'Ev cinlerinin eglenmemesi gerek'... O bundan hoslanıyor, ona patronluk taslanmasından..." "ste senin gibiler, Ron," dedi Hermione hararetle, "çürümüs ve adaletsiz sistemleri desteklerler, çünkü çok tembel -" Agaçlıgın kıyısından gürültülü bir patlama daha yankılandı. "lerlemeye devam edelim, tamam mı?" dedi Ron. Harry onun Hermione'ye tedirgin bir bakıs attıgını gördü. Belki de Malfoy'un dediginde bir gerçek payı vardı; belki Hermione gerçekten onlardan daha fazla tehlikedeydi. Yeniden yola koyuldular. Harry asasının artık orada olmadıgını bile bile hâlâ ceplerinde aranıp duruyordu. Karanlık patikayı izleyerek agaçlıgın daha da derinlerine gittiler. Bir yandan da Fred, George ve Ginny'yi arıyorlardı. Besbelli maçta bahse girerek kazandıkları bir torba altınla durmus keh keh gülen ve kamptaki olaydan hiç de etkilenmis görünmeyen bir grup cincü-cenin yanından geçtiler. Patikanın daha da ötesindeki gümüsi bir ısık demetinin içine yürüdüler. Agaçların arasından baktıkları zaman, uzun boylu ve güzel üç Ve-ela'nın bir açıklıkta durdugunu gördüler. Çevrelerini bir genç büyücüler sürüsü sarmıstı, çok yüksek sesle konusuyorlardı. Birisi, "Yılda yaklasık yüz çuval Galleon kazanıyorum!" diye haykırdı. "Tehlikeli Yaratıkların tlafı Komitesi adına çalısırım, ejderha öldürürüm." 151 Arkadası, "Hayır, hiç de degil," diye bagırdı. "Çatlak Kazan'da bulasıkçısın... Ama ben vampir avcısıyım. Simdiye dek doksan kadarını öldürdüm -" Veela'ların donuk, gümüsi ısıgında bile yüzündeki sivilceleri görülen üçüncü bir genç büyücü onun sözünü kesti: "Ben gelmis geçmis en genç Sihir Bakanı olmak üzereyim, evet." Harry hıh diye güldü. Sivilceli büyücüyü tanımıstı. Adı Stan Shunpike'tı ve aslında üç katlı Hızır Oto-büs'ün biletçisiydi. Ron'a bunu söylemek için döndü, ama Ron'un yüzü tuhaf bir sekilde gevsemisti. Bir saniye sonra feryat etmeye basladı: "Size Jüpiter'e ulasacak bir süpürge icat ettigimi söylemis miydim?" Page 50